De witte iris
Fabcaro
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 395.39 WITT |
31/12/2009
In België zit er veel volk in de gevangenissen, poneert dagbladjournalist René De Witte in zijn maatschappelijk kritische studie, en erger is nog dat velen er niet thuishoren. Een schrijnender onrecht dan onschuldig opgesloten zitten is wellicht niet denkbaar. De auteur legt de vinger op de wonde, ontsluit 'doofpotten', en confronteert de lezer met talloze ontluisterende feiten en gebeurtenissen die overduidelijk bewijzen dat ons rechtssysteem dreigt te ontsporen en dat het gerechtelijk apparaat in dit kleine, chaotische land langzaam de vorm aanneemt van een politiestaat.
Uitgangspunt is de vraag of een gevangenisstraf wel het adequate antwoord is op foute handelingen. Horen drugsverslaafden wel thuis in een cel? Is een werkstraf voor witteboordencriminelen niet wenselijker? Is het niet beter dat onze justitiële beleidsvoerders zich zouden buigen over alternatieve strafmaatregelen alvorens over te gaan tot oprichting van bijkomende gevangenissen? De auteur staaft zijn visie in belangrijke mate met het gepubliceerde cijfermateriaal en de internationale vergelijkingen van het gereputeerde Londense International Study Centre of Prison Studies. Uit deze rapporten blijkt onomstotelijk dat er in België, in vergelijking met andere Europese landen, buitensporig veel mensen in de cel zitten die in voorlopige hechtenis zijn genomen of wachten op een proces.
Volgens de laatste gegevens van dit centrum telde België in maart 2007 een gevangenispopulatie van iets meer dan 10.000 personen, waarvan 4.433 (44,3 %) gedetineerden in voorlopige hechtenis in afwachting van verder gerechtelijk onderzoek. Dat voorlopige hechtenis een tijdspanne inhoudt van ongeveer drie maanden, betekent dat op jaarbasis een populatie van 4 x 4.433 mensen (17.734) in de gevangenis belanden, hoewel ze niet veroordeeld zijn. Van alle mensen die in de gevangenis zitten, is slecht 58% Belg (houder van een Belgische identiteitskaart, inclusief allochtonen). Na berechting wordt gemiddeld 1 op 20 schuldig bevonden, wat inhoudt dat 3.546 mensen dat jaar onschuldig in de gevangenis hebben doorgebracht.
René De Witte, auteur van o.a. De val van De Prins (1992) (over de Super Club fraude-affaire) De zaak Raoul Stuyck (1996), De familie De Clerck (1998) en De L&H Files (2001), werd in zijn 25-jarige carrière als beroepsjournalist meerdere malen onder druk gezet, onderzoeksrechters lieten hem verhoren, detectives onderzochten zijn levenswandel, fraudeurs en gangsters kruisten zijn spoor. In Zwartboek justitie zet hij het allemaal op een rijtje, waarbij hij steunend op vroegere (zie lijst van werken hierboven) en recente dossiers een optelling maakt en tot de ironische conclusie komt dat België een vrij land is, met vogelvrije burgers.
De Witte zet de lezer op het bochtige pad van wantoestanden in het Belgische gerecht en doet dit aan de hand van concreet feiten- en bewijsmateriaal vergaard uit eerste hand, los van enige hang naar sensatie, roddel of stemmingmakerij. Een indrukwekkende aanklacht. [Staf Schoeters]
Redactie Vlabin-VBC
In dit boek confronteert de Vlaamse journalist René De Witte de lezer met talloze ontluisterende feiten die volgens de auteur aantonen dat het Belgische rechtssysteem dreigt te ontsporen en dat het gerechtelijk apparaat langzaam aan de vorm aanneemt van een politiestaat. Uitgangspunt is de vaststelling dat er in België buitensporig veel mensen in de gevangenissen belanden. De auteur stelt zich dan ook de vraag of een gevangenisstraf wel het adequate antwoord is op foute handelingen. Horen drugsverslaafden wel thuis in een cel? Is een werkstraf voor witteboordencriminelen niet wenselijker? Zouden de justitiële beleidsvoerders zich niet beter buigen over alternatieve strafmaatregelen alvorens over te gaan tot de oprichting van nog meer gevangenissen? Verder wijst De Witte er ook op dat er heel wat gevangenen te lang onschuldig vastzitten in afwachting van hun proces. De auteur baseert zich bij dat alles op recent cijfermateriaal, op bevindingen uit vorige boeken en op zijn ervaringen als beroepsjournalist. Een indrukwekkende, goed gedocumenteerde aanklacht. Sobere lay-out.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.