De wiebelbillenboogie
Guido Van Genechten
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2008 |
KLEUTER : NATUUR
Dierentuinen |
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
Clavis, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GENE |
Magazijn |
Clavis, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Dierentuinen |
31/12/2009
Wanneer ik de naam Guido van Genechten hoor, denk ik spontaan aan zachte ijsberen en vertederende konijnen met scheve oren. De auteur maakt herkenbare peuter- en kleuterboeken met een hoge aaibaarheidsfactor, voor kinderen en ouders die houden van schattigheid. Dan is Mijn buren wel even schrikken. Het boek werd nl. niet door Guido van Genechten zelf geïllustreerd, enkel het verhaal is van zijn hand.
Een verhaallijn is er in dit boek echter niet of nauwelijks te vinden. Op de eerste bladzijde maken we kennis met Marie-Louise, die naast de dierentuin woont en hele vreemde, exotische buren heeft. Als ouder kan je dan al meteen gaan uitleggen wat 'exotisch' betekent, want veel hulp krijg je daarbij niet in het verhaal. Op de volgende bladzijden worden de buren een voor een voorgesteld, en op de laatste bladzijde komen we weer bij het huis en de buren van Marie-Louise terecht.
Veel leren we onderweg niet over de buren. De tekst is bijzonder kort en afgemeten, en het blijft allemaal heel erg braaf en een tikje voor de hand liggend. Zo kan je van een giraffennek afglijden, spreidzit oefenen tussen de bulten van een kameel en een blikje laten opentrekken door een krokodil. Wie echter wil weten waarvoor dat allemaal mag dienen en waarom Marie-Louise dat zo leuk vindt, wordt ontgoocheld, tenzij de voorlezende ouder over voldoende zin en verbeelding beschikt om zelf aan te vullen. Het is een beetje jammer dat de auteur ons niets meer voorschotelt dan de boodschap dat alle dieren, ook al zijn ze anders, zo hun kwaliteiten hebben.
Neen, dan liever de illustraties, die je op zijn minst eigenzinnig kan noemen, met hun ongewone, vrolijke kleurencombinaties, gekke vormen en figuren met grote, ronde ogen. Een bonte mix van vormen en technieken zorgt voor een vreemd soort aantrekkelijkheid, maar mooi maken ze de illustraties eigenlijk niet. En dat hoeft ook niet. Mooi was nl. duidelijk geen criterium voor Sylvie Park.
Kleuters zullen zich ongetwijfeld aangesproken voelen door de speelse stijl. Zo heeft Park er goed op gelet dat er aan ieder beest wel iets liefs zit. Soms is dat de pels, elders zijn het de lange, gekrulde rimpels. Bij de krokodil vallen dan weer een detail van de staart en de poten op. Bovendien zien de meeste dieren er met hun grote, verwonderde ogen niet slim genoeg uit om kwaadaardig te zijn. Zo slaagt de illustratrice erin om zelfs de afschrikwekkende beesten een zekere aaibaarheid mee te geven.
Dankzij de illustraties van Park is Mijn buren net iets meer dan het zoveelste kijk- en aanwijsboekje met dieren, maar het blijft met de hakken over de sloot. [Tine Mortier]
Veerle Willaert
Dit mooie prentenboek gaat over Marie-Louise, een klein meisje, en over haar kleurrijke buren. Marie-Louise woont naast een dierentuin en is bevriend met de dieren die er wonen. Elk dier heeft zijn eigen kwaliteiten: zo is het heerlijk om in de zachte armen van een ijsbeer te relaxen, is een kameel handig om je spreidstand tussen zijn twee bulten te oefenen en komt een leeuw goed van pas als je de aandacht wil trekken. Wat dit boek speciaal maakt, zijn de prachtige illustraties van de debuterende illustrator. De tekeningen nemen telkens twee pagina’s in. Elke tekening toont Marie-Louise en een dier uit de zoo. Door de witte achtergrond springen de uitbundige tekeningen bijna van de pagina. De tekeningen zijn eigenzinnig, origineel en intens van kleurgebruik. De auteur, bekend van onder andere de prentenboeken over Rikki, Max en Klein wit visje, schreef de leuke tekst. Illustraties en tekst sluiten mooi bij elkaar aan. Een heerlijk prentenboek waar het teken- en vertelplezier vanaf druipt! Vanaf ca. 4 jaar.
Annelies Cochuyt
ua/an/22 j
Marie-Louise heeft geluk: ze woont naast een dierentuin. Met alle dieren is ze goede vriendjes. Dat is heel leuk en handig: de papegaai vertelt de gekste verhalen, de olifant kan goed luisteren en de kameel helpt haar de spreidstand te oefenen ... Dit vrolijke prentenboek combineert de beproefde vertelkunst van Guido van Genechten met de frisse, uitbundige tekeningen van debuterend illustrator Sylvie Park. De grappige, kleurrijke maar vooral levendige tekeningen, die twee pagina's beslaan, trekken onmiddellijk de aandacht van de lezer daar ze weergegeven worden op een egaal witte achtergrond. Aan de eigenschappen van elk dier wordt een speels of emtioneel belangrijk element toegevoegd. De lange nek van de giraf wordt een roetsjbaan, de flamingo leert je elegant op één been staan, de olifant kan door zijn grote oren goed luisteren, ...
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.