Pinguïn
Polly Dunbar
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lemniscaat, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Fantaseren |
2 items aanwezig |
Lemniscaat, 2008 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Fantaseren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DUNB |
31/12/2008
Veel kinderen hebben ooit wel eens een denkbeeldig hondje gehad. Ze aaien het, spelen ermee, geven het eten en gaan ermee uit wandelen. Dat is ook wat het naamloze jongetje uit Ik hou van blauw doet. Alleen is er bij hem nog iets anders aan de hand: zijn droomhond is blauw. Omdat zoiets niet bestaat besluit hij zelf voor blauwe hond te spelen. Wanneer hij "Wref!" zegt, staat er op de rechterbladzijde een tekstballonnetje dat "Wref!" antwoordt. Op de volgende bladzijde zien we dat het antwoord van een klein hondje komt, "helemaal alleen, op zoek naar een baasje". Het is niet moeilijk om van dit diertje te houden, maar het is helaas niet blauw. De jongen slaat zijn handen voor zijn gezicht: "Nu even héél goed nadenken. Als dit mooie witte hondje met zwarte vlekken, dit leuke hondje, mijn hondje, niet blauw is dan moet hij iets blauws krijgen... een blauwe naam!" Hij besluit zijn hondje Smurf te noemen en samen hebben zij veel plezier.
Ik hou van blauw is een tekenaarsboek. In een interview zei Polly Dunbar al eens dat ze in de eerste plaats illustrator is: de beelden vertellen het verhaal en de woorden komen daar dan later min of meer vanzelf bij. Dunbar concludeert daaruit dat ze eigenlijk per ongeluk schrijver is geworden. Bij iemand die zo over haar werk spreekt, verwacht je rijke, gedetailleerde en verhalende prenten. En dat is nu juist helemaal niet het geval in Ik hou van blauw. De twee verhaalfiguren staan helemaal alleen op de bladzijden, zonder enige ondersteunende achtergrond. Blauw, zwart, wit en grijs zijn ongeveer de enige kleuren die in de tekeningen te zien zijn. Het eerste deel van het verhaal is gedrukt op gele bladzijden. Wanneer het probleem zich aandient (het hondje is niet blauw), zijn de bladzijden blauw. Het laatste deel is dan weer gedrukt op gele bladzijden met daartussen een dubbele roze pagina. De vormgeving oogt heel simpel, maar dat betekent niet dat dit een eenvoudig boek was om te maken. Volgens Dunbar is het lastig om de jongen uitsluitend met lijnen en stipjes (voor de ogen) steeds weer een andere gevoelsuitdrukking te geven, en hem er toch steeds als hetzelfde kind uit te laten zien. Haar oplossing voor dit probleem is verrassend: ze probeert haar verhaalfiguur zo goed te leren kennen dat ze niet meer hoeft te denken over hoe ze hem tekent. Dunbar concentreert zich zodanig op de emoties van haar personage dat de vorm die daarbij hoort spontaan volgt. Dat lijkt op de werkwijze van een acteur die zich zo in het karakter van zijn personage inleeft, dat de manier waarop hij dat personage neerzet vanzelf volgt.
Het is een hele uitdaging om in een prentenboek spaarzaam te zijn met zowel beeld als tekst. Ieder woord en ieder lijntje telt dan. Polly Dunbar lijkt die balans tussen zuinigheid en zeggingskracht zeker te hebben gevonden. [Coosje Van der Pol]
Edda Rekers-Hazelhoff
Een klein jongetje (ik-figuur) is dol op blauw. Hij wil dan ook heel graag een hond, maar wel een blauwe hond. Helaas bestaan die niet. Daarom doet hij net alsof hij er wel een heeft. Hij aait hem, geeft hem te eten, laat hem uit en hij blaft als een hond. Dan blaft er een zwart-wit hondje terug, een heel lief hondje zonder baas. Het jongetje wil hem heel graag hebben, maar het hondje is niet blauw. Wat nu? Prentenboek met grappige, aandoenlijke, simpele illustraties met veel zachtblauw en zonder omgeving. De tekeningen staan op een zachtgele achtergrond, die naar blauw verandert op het moment dat de jongen zich realiseert dat de hond niet blauw is. Met de korte teksten wordt de vindingrijkheid en fantasie van kinderen getoond. Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld, wat niet alle kinderen appreciëren, maar bij het voorlezen gemakkelijk te veranderen is. Van de auteur van het prentenboek 'Pinguïn'*. Vanaf ca. 4 jaar.
Tanja Maes
ua/an/22 j
De hoofdfiguur, ‘ik’, is helemaal gek van blauw. Werkelijk alles wat hij heeft, is blauw: blauwe trui, blauwe schoenen, … en een blauwe halsband. Maar die halsband dient tot niets. Er is immers geen hond, en al helemaal geen blauwe … Toch is dat niet onoverkomelijk. Het jongetje doet dan maar alsof hij een blauwe hond heeft. En dat lukt aardig. Hij streelt hem, gaat ermee wandelen, geeft hem te eten en leert hem zelfs kunstjes. Als hij op een dag keft als een blauwe hond, blaft er een echte hond terug! Het hondje heeft geen baasje en wil maar wat graag bij het jongetje blijven. Wat nu? Het is een leuk, klein hondje, met zwarte en witte vlekken. Dat is helemaal niet wat het jongetje wou. Gelukkig is de vindingrijkheid van een kind onuitputtelijk. Als het hondje niet blauw is, moet hij iets blauws krijgen. En dat kan net zo goed een naam zijn. In simpele en aantrekkelijke illustraties wordt hier een origineel verhaaltje geschetst. Hoofdtoon is uiteraard blauw. De achtergrond is aanvankelijk geel. Dat verandert pas als het jongetje beseft dat zijn echte hondje niet blauw is. De illustrator koos ervoor om geen achtergronden te tekenen. Dat maakt het geheel rustig en sober maar tegelijkertijd wordt de expressie van de prenten veel sterker. De teksten zijn kort, lezen heel gemakkelijk voor en zijn humoristisch en herkenbaar. Elke kleuter zal de gedachtegang van het jongetje wel herkennen. Hun leefwereld is er nu eenmaal één van vindingrijkheid en fantasie. Een origineel prentenboek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.