1815 : de man die 'Merde' riep in Waterloo
Sébastien Latour
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Le Lombard, 2008 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : STRIPS : WISH |
31/12/2008
Na drie verhalen over 'James Healer' op scenario van Yves Swolfs kwam er wat ruimte vrij voor de Italiaanse tekenaar Giulio De Vita. Hij kreeg drie verschillende synopsissen in handen van scenarist Sébastien Latour. Dat van 'Wisher' stak er volgens hem duidelijk bovenuit en bezat de meeste mogelijkheden om zijn kunnen te bewijzen: 'Wisher' kan ondergebracht worden bij de 'urban fantasy'. Oude legenden en legendarische figuren duiken op in een hedendaags decor, in dit geval Londen in een nabije toekomst. We maken kennis met de jonge en knappe hoofdfiguur Nigel, die samen met zijn kompaan John een zeer lucratief zaakje wil afronden. Maar in plaats van met witte stranden en palmbomen, eindigt de carrière van John al na de derde pagina voor de wielen van de metro. Nigel is in alle staten en kan maar geen verklaring vinden voor de zelfmoord van John. Met de hulp van de politie komt hij te weten dat John hem al twee maanden volgt. Kort daarop wordt hij belaagd door bolhoeddragende heerschappen met een roze oplichtende staf en ontdekt hij tot zijn eigen verbazing dat hij speciale krachten bezit. Op zoek naar verklaringen komt hij bij een vriendin van John terecht die hem weet te vertellen dat hij een Djinn is, een geest die altijd aan de wensen van de mensen wil voldoen. Opnieuw komen de bolhoeddragende heerschappen ten tonele en een jonge dame, een 'banshee', weet Nigel te redden en neemt hem mee naar de ondergrondse wereld van de feeërieken.
Een behoorlijk ingewikkeld verhaal lijkt het, maar de stapsgewijze opbouw van Latour doet wonderen. Alles is goed getimed en de vele personages zijn nooit verwarrend maar versterken het verhaal. Het uitgangspunt is de ontgroening van Nigel, die moet leren dat hij geen gewoon mens is maar een roeping heeft. Hij verzet zich hiertegen, maar krijgt gelukkig hulp van een aantal sympathieke feeërieken. De tegenpartij krijgt hier de naam MI10, en hun agenten zijn figuren die meteen doen terugdenken aan 'De Gentlemen' van Castelli en Tacconi, maar dan voorzien van een staf met een levende engel in de knop. Naast het inventieve en dynamische verhaal is het vooral genieten van het tekenwerk van De Vita. Hij zet herkenbare, mooie personages neer in een Franco-Belgische realistische stijl. Hij speelt met de bladspiegel en gebruikt vlot en overtuigend verschillende camerastandpunten. Zijn stijl past volledig bij het verhaal. Enkel over de inkleuring valt iets kleins op te merken: soms steunt het gebruik van een dominante kleur een passage, maar andere keren komt dit te overweldigend over. Om te illustreren dat ook humor niet ontbreekt bij Latour: Nigel heeft last van claustrofobie, maar wie zou dat niet hebben als hij duizenden jaren in een lamp opgesloten zat! [Stefaan Froyman]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.