Boek der rusteloosheid
Fernando Pessoa
Fernando Pessoa (Auteur), August Willemsen (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PESS |
31/12/2008
Het poëtisch universum van Fernando Pessoa werd bewoond door 'heteroniemen', namen van dichters die in Pessoa's belevingswereld als medeauteurs optraden. Critici telden meer dan 200 heteroniemen, maar niet allemaal zijn ze zo volkomen uitgewerkt als Ricardo Reis, Alberto Caeiro en Alvaro de Campos. Deze laatste stond het dichtst bij Pessoa zelf. Wijlen August Willemsen, die ons de vertaling van haast het volledige oeuvre van de Portugese dichter naliet, schrijft dat Alvaro de Campos "het meest levendige is van de drie grote dichterlijke heteroniemen". Willemsen: "Campos is het sensationistische, op gevoelsmatige gewaarwordingen levende heteroniem [...]. De beoogde vervoering van Alvaro de Campos is de razernij, de woede, de misselijkheid, de weerzin van Pessoa. Campos probeert te zingen als Walt Whitman om niet te huilen als Pessoa." In 2006 bracht de vertaler al een eerste omvangrijke deel uit van de Campos' oeuvre, met name de poëzie van een 'hartstochtelijk futuristisch dichter' (1913-1922). De metafysische ingenieur en andere gedichten (1923-1935) is het tweede en laatste deel van de teksten van Alvaro de Campos, een tweetalig boekdeel dat toch nog 560 bladzijden telt. Willemsen tekende ook voor tekstkritische notities en een nawoord. Lezers van Pessoa zullen hier enkele meesterwerkjes aantreffen: 'Lisbon revisited' (in de twee versies, die van 1923 en van 1926), de 'Ode van de dood', en niet het minst de 'Sigarenwinkel'. In dit deel staan twee grote bundels: De metafysische ingenieur (1923-1930) en De ingenieur gepensioneerd (1931-1935). Naast het 'Postscriptum' (1935) komen ook nog gedichten "van onzeker auteurschap" aan bod. Ik vermoed dat er nog wat gedichten van Pessoa onvertaald zijn gebleven, naast een aantal prozaboeken van filosofische, economische (!) en theologische inslag. Hieraan zal zich een waardige opvolger van de betreurde Willemsen moeten zetten. [Bart Vonck]
T. van Deel
“Laat mij leven zonder iets te weten, sterven zonder te gaan weten!” “Ik heb gelijk zolang ik niet denk.” “Ik ben leeg als een opgedroogde put. / Ik heb waarlijk geen enkele werkelijkheid. / Deksel op de verbeeldingskracht!” Dit zijn maar enkele van de duizenden regels die Álvaro de Campos, een van Fernando Pessoa’s heteroniemen, heeft geschreven tussen 1913 en 1935. Met dit tweede deel van Campos’ poëzie in de stuwende en obsederende vertaling van August Willemsen (nog voor diens dood in 2007 voltooid) is diens oeuvre gecompleteerd. Álvaro de Campos vertegenwoordigt in het heteroniemenspectrum van Pessoa in zijn tweede periode: de, ingenieur van beroep zijnde, dichter die zich verbijsterd toont over de absurditeit van het bestaan en zijn verstandelijk gestuurde emoties aangaande het Niets de vrije loop laat. Het begin van het zeer lange gedicht ‘Sigarenwinkel’ vat Campos’ levensbeschouwelijke instelling heel goed samen: “Ik ben niets. / Ik zal nooit iets zijn. / Ik kan ook niet iets willen zijn. / Afgezien daarvan koester ik alle dromen van de wereld.” Van de drie bekendste heteroniemen van Pessoa – Alberto Caëiro, Ricardo Reiss en Álvaro de Campos – is de laatste de meest vruchtbare en breedvoerige schepping.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.