Vergeten oorlogskinderen : het levensverhaal van de ondergedoken Joodse kinderen Regina en Georges
Paul De Keulenaer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2008 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : 928.8 KEUL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2008 |
VOLW. : NON FICTIE : 928.8 KEUL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2008 |
Thema: vrede en conflicten 7.5.VRE.SO |
31/12/2006
Ontelbare keren is Regine Beer tot in de verste uithoeken van het land getuigenis gaan afleggen over haar ervaringen in de Mechelse Dossinkazerne en vooral in het kamp van Auschwitz. Ze wil de jongeren duidelijk maken tot welke onvoorstelbare onmenselijkheden racisme en onverdraagzaamheid kunnen leiden. Regine Beer werd in 1920 te Amsterdam als een nakomertje in een diamantairfamilie geboren en kwam al in 1921 in de Antwerpse Boomgaardstraat terecht. In de oorlogsjaren geeft ze zich op aanraden van een lerares bij de Duitse overheid aan, hoewel zij langs moederskant geen joodse is. Het is het begin van een lijdensweg die uiteindelijk met de bevrijding nog goed afloopt. De verschillende fases uit haar leven komen in dit boek duidelijk naar voren: haar levenslustige jeugd, haar groei tot een karaktervolle vrouw en een steeds bewustere volwassene, de alerte bejaarde dame die naar buiten blijft treden om te waarschuwen voor racisme. Al haar lotgevallen staan hier beschreven: haar arrestatie en opname in de Dossin-kazerne te Mechelen, haar transport op 19 mei 1944 naar het oosten, haar leven in de kampen, waarbij enkele belangrijke ontmoetingen.
Dit bijzonder aangrijpende oorlogs- en kampverhaal, door de samensteller Beers 'tweede boek' genoemd, verscheen 14 jaar geleden eigenlijk al in een andere, kortere versie. Naar eigen zeggen had Beer na de bezoeken aan honderden scholen en verenigingen zoveel vragen gekregen, dat ze haar getuigenis stevig moest aanvullen en bewerken. Vooral de achtergronden van de houding van de nazi's moesten aan de jongere generatie verduidelijkt worden. Het boek leest vlot en is pedagogisch zeer geslaagd, met waar nodig heldere historische toelichtingen. De vele illustraties, met ook documentaire foto's uit het archief van De Keulenaer, komen bijzonder goed tot hun recht. [Frans L. Van den Brande]
Redactie Vlabin-VBC
Over en van de Antwerpse Regine Beer verscheen in 1992, eveneens in een redactie van Paul De Keulenaer (voorzitter van de pedagogische commissie Auschwitz in Gedachtenis), een eerste boek ('KZ A 5148') over haar ervaringen in het concentratiekamp van Auschwitz, waar ze vanwege haar joods-zijn was terechtgekomen. Naar eigen zeggen had ze na haar bezoeken aan honderden scholen en verenigingen zoveel vragen gekregen, dat ze haar getuigenis moest aanvullen. Vooral de achtergronden van de houding van de nazi's wilde ze aan de jongere generatie verduidelijken. Ook schrijft ze haar naoorlogse ervaringen en de motivatie achter haar publieke optredens neer. Het is daarom eerder een beschouwend boek geworden dan een geschiedenis, hoewel alle belangrijke feiten in haar leven aan bod komen. Het boek leest vlot, is pedagogisch een staaltje van heldere uitleg, en zeer herkenbaar voor wie haar ooit hoorde spreken in verenigingen, scholen of radio-interviews. Het is háár verhaal. Het boek werd voorzien van talrijke persoonlijke foto's, alsook documentaire foto's uit het archief van De Keulenaer. Het boek eindigt met enkele voetnoten en bibliografische verwijzingen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.