Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Fontein, cop. 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BALD |
Besprekingen
31/12/2009
Met De kamer van de Lords schreef Artur Balder een beklijvend boek. Een spannende verhaallijn en heel wat wetenswaardigheden geven dit boek dat extraatje waardoor je je als lezer gebeten voelt om steeds verder te lezen. Feitelijke geschiedenis en verregaande fictie worden dermate gecombineerd dat ze als het ware in elkaar overvloeien.
Het hoofdpersonage Curdy is zoon van een tovenaar en staat op het punt opgenomen te worden in de Broederschap van de Alchemisten. Net op het moment van zijn langverwachte inwijdingsritueel gebeurt er echter een moord in Westminster Abbey, waar zijn leermeester wordt opgeroepen om het mysterie te ontrafelen. Ydruc krijgt de uitgelezen en uitzonderlijke kans hem hier bij te staan. Het mysterie vormt het begin van Ydrucs angstaanjagende vuurdoop als alchemist. Zijn avontuur vangt echter pas echt aan als hij een stuk perkament vindt bij het lijk. Daarop verschijnen telkens letters, die vaak onmiddellijk weer verdwijnen. De onzichtbare hand schrijft in vage, raadselachtige taal, waardoor er meer en meer vragen opkomen bij Ydruc. Wie communiceert vanuit de duisternis met hem? Welk geheim is hij aan het ontrafelen? Welke krachten zijn hiermee gemoeid...?
Dit boek zou gericht zijn aan jongeren en/of adolescenten, maar het valt te betwijfelen of alle 14- à 15-jarigen deze zware literaire brok zullen kunnen verteren. Het lezen vergt nl. heel wat geschiedkundige voorkennis. Zo speelt het verhaal zich af in Engeland, aan de vooravond van de 11e eeuw, waar een strijd wordt gevoerd tegen hekserij en magie, en de inquisitie alom aanwezig is. Veel van die achtergrond wordt niet echt geëxpliciteerd in het verhaal. Tussen de regels door valt echter heel wat op te steken over deze donkere, magische periode. Een onoverkomelijke drempel is de historische context dus niet, maar het boek zal wel vooral leergierige jongeren (en volwassenen) aantrekken. [Lien Rondou]
D.J. Hoenink
De jonge alchemist Curdy, van lage klasse, komt tijdens zijn inwijdingsritueel schijnbaar toevallig in aanraking met een diep geheim rond een spijker van het kruis van Christus, de Graal en andere mysteriën. Daarbij worden via geheimzinnige geschriften boodschappen aan hem doorgestuurd waar hij vooralsnog niets mee kan. Alles wijst echter op een definitieve strijd tussen goed en kwaad, waarin Curdy een toevallige pion lijkt. Dan blijkt dat hij de zevende zoon van een legendarisch alchemistengeslacht is, in staat om de zwarte krachten - soms beangstigend beschreven - aan te kunnen. Overdadig opgezet historisch fantasyverhaal. Personages, plaatsen, handelingen, verwijzingen buitelen over elkaar heen in een duizelingwekkende hoeveelheid. Sagen en legenden rond de Steen der Wijzen, koning Arthur, de Graal, Beowulf, de Kruistochten en veel meer spelen een rol. Bij alles is aantoonbaar geprobeerd de historische feiten (in het jaar 1099) te laten kloppen; op details komen anachronismen voor. De regelmatig moeizame zinsbouw, de storend vaak overbodige bijvoeglijke naamwoorden, herhalingen, overspannen beeldspraak en dergelijke dragen zeker niet bij tot vlot lezen. Niet duidelijk is wat daarvan op het conto van de vertaling geschreven mag worden. Vanaf ca. 14 jaar.
Ydruc. De kamer van de Lords
Veerle Uyttersprot
ua/an/22 j
Tolkien (Lord of the Rings) en Rowling (Harry Potter), daar wordt de Spaanse auteur Artur Balder mee vergeleken, althans op de achterflap van ‘Ydruc'. De kamer van de Lords’. In ‘Ydruc’ worden fantasy en historische roman met elkaar gecombineerd. Het verhaal speelt in het middeleeuwse Engeland op het einde van de elfde eeuw, net na de Normandische verovering van het eiland. Naast de alledaagse werkelijkheid die nauwelijks in zicht komt, is er een belangrijke magische gemeenschap die bestaat uit een hele rist van vreemde wezens zoals kabouters, elfen, monsters, bloedslurpende on-doden enzovoort. De leidende klasse wordt gevormd door de alchemisten en de heksen. Zij behoren tot de oude Angelsaksische geslachten en zijn vertrouwd met eeuwenoude geheimen en toverpraktijken. De Normandische inquisitie, die zich overigens ook duchtig met toverij inlaat, ontketent een grootscheepse heksenjacht en is vastbesloten om een einde te stellen aan de Saksische alchemie. De strijd tussen goed en kwaad die volgt, is opgebouwd volgens een klassiek stramien waarin de centrale rol wordt gespeeld door een jonge uitverkorene (Curdy), die zich aanvankelijk niet bewust is van zijn speciale afkomst of status. Geleidelijk aan wordt hij zich bewust van zijn opdracht en zijn talenten. Hij moet het uiteindelijk opnemen tegen het ultieme kwaad belichaamd in de krachten van Aurnor en zijn weg loopt uiteraard niet over rozen. Curdy raakt verdacht in zijn eigen alchemistische omgeving en wordt zonder enige bescherming weggestuurd. Harry Potter is inderdaad niet ver weg. Ook het gebruik van vervloekingen, hoofden die vanuit het haardvuur de personages toespreken, de magische wereld die schuil gaat achter ogenschijnlijk gewone muren en tal van andere verhaalelementen doen wel heel ‘Potteriaans’ aan. Daarnaast komt ook ‘De Da Vinci Code’ om de hoek kijken: in ‘Ydruc’ spelen geheime boodschappen en codes eveneens een belangrijke rol en blijkt dat de loop van de geschiedenis gestuurd wordt door groots opgezette, verborgen complotten. Heel wat aspecten uit de (cultuur) geschiedenis worden in deze roman verweven. Koning Artur en de zijnen, de graal, het moster Grendel (uit het Angelsaksische epos Beowulf), de orde van de tempeliers, Lohengrin de zwaanridder, de ‘geheime’ afkomst van Christus, de kruistochten, de schat van de Merovingers …, allemaal passeert het de revue. Balder is er, naar mijn mening, evenwel niet in geslaagd om een samenhangend en evenwichtig wereldbeeld te creëren zoals Tolkien dat deed met zijn Midden-Aarde. Zijn roman mist tevens de humor van de (eerste) Harry Potter boeken en een spannende pageturner zoals De Da Vinci Code is het ook al niet geworden. Integendeel, de lezer wordt geconfronteerd met een enorme en warrige hoeveelheid van gegevens die moeilijk te plaatsen valt en die ook weinig relevant lijkt voor de afwikkeling van het verhaal. Men leze er, bij wijze van voorbeeld, het hoofdstuk ‘Merovingische vertellingen’ (p. 74 e.v.) maar op na. Ook een volwassen lezer met de nodige historische achtergrond raakt bij deze stortvloed aan feiten allicht het noorden kwijt. Hoe moet het jongeren van dertien à veertien jaar dan niet vergaan? Het stroeve en plechtstatige taalgebruik en de ingewikkelde zinsconstructies dragen ook al niet bij tot de toegankelijkheid van deze roman. Opvallend is verder het gebruik van de verouderde (en Vlaamse) vorm ‘gij’ die wordt toegepast in formele gesprekken met eerbiedwaardige personages. Maar – al is dit waarschijnlijk op rekening van de vertaler te plaatsen – de vervoeging van deze vorm gebeurt zelden correct: bijv. op p. 71 En op wat voor manier heeft gij ermee van doen gehad? of (p. 260) Pas op het moment dat ge daarin geslaagd bent. Het klinkt allemaal bijzonder stuntelig. ‘Ydruc, de kamer van de Lords’ eindigt abrupt met de verdwijning van de held en een tweede vervolgdeel is dan ook al in de maak. Niet meteen iets om naar uit te kijken …
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.