Ieke en de brieventovenaar
Cees Van Roosmalen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : VANR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROOS |
31/12/2008
In dit vlot lezend boek volgen we twee jongeren: Jill en Stefan. Stefan is een 15-jarige jongen met gescheiden ouders, die bij zijn moeder woont. Van Jill wordt er geen leeftijd genoemd, maar we kunnen veronderstellen dat ze net iets jonger of even oud is als Stefan. Afwisselend wordt er een hoofdstuk aan Stefan en aan Jill gewijd, met een wisselend perspectief. Dit maakt het boek misschien minder toegankelijk voor onervaren lezers, maar na een paar hoofdstukken verloopt die overgang vanzelf.
We maken eerst kennis met Stefan. Het eerste wat we over hem vernemen, is dat hij een grote mond tegen een leraar heeft opgezet ? Stefan heeft een opvliegend karakter. Hij heeft geld nodig voor de reparaties aan zijn brommer en gaat als keukenhulp aan de slag in een bejaardentehuis. Daar wordt Stefan overdonderd door de traagheid en de hulpeloosheid van de oudjes.
Jill lijkt wel de tegenpool van Stefan te zijn; terwijl die geliefd is en vrienden heeft ? zo lijkt het toch ? is Jill immers helemaal alleen. Ze is nieuw op school, en het is heel duidelijk dat ze anders is dan de anderen. Haar klasgenoten zien in haar vooral een raar meisje, en bovendien is ze zo dun dat ze de bijnaam 'Sprietje' krijgt. Het allerbelangrijkste voor Jill lijken haar voeten en haar open schoenen te zijn. Jills moeder is pedicure en werkt in het bejaardentehuis, waar het meisje vaak mee naartoe gaat. Daar ontmoet Jill Stefan.
Dit 'ontmoetingselement' ligt er vingerdik op, en de eerste hoofdstukken van het boek komen ook wat gekunsteld over, zowel qua taal als opbouw. De ingrediënten waarmee het boek zijn samengesteld, springen wat te veel naar voren. Een eerste ingrediënt zijn de voeten: voor Jill zijn dat haar gave, verzorgde voeten en bij Stefan is er duidelijk een voetprobleem. Pas heel wat verder in het boek kom je te weten wat er aan de hand is. In een ruzie tussen zijn ouders kwam een bijl ? toevallig volgens de vader, met opzet volgens de moeder ? op Stefans voet terecht. Stefan wil niet dat iemand weet dat hij tenen mist. Het centrale ingrediënt is echter het bejaardentehuis. Hoe langer hoe meer geraken Stefan en Jill betrokken bij de inwoners, en in het bijzonder bij mevrouw Koppens. Stefan en Jill vinden het eigenaardig dat zij nooit bezoek krijgt en gaan op onderzoek uit.
Ondanks deze gezochte structuur heeft het boek toch veel goede eigenschappen. De karakters en de ontwikkeling van Jill en Stefan worden heel geloofwaardig beschreven. Je voelt met beide personages mee, en de auteur zet hier twee jonge mensen van vlees en bloed neer. Gaandeweg verschuift de aandacht van de personages voor zichzelf naar de aandacht voor elkaar. Het boek heeft een open maar ook een happy einde, waarbij er een verliefdheid lijkt te kunnen ontstaan tussen Stefan en Jill. Of Jill en Stefan 'uitblinkers' zijn? Niet echt, alhoewel ze van zichzelf wel vinden dat ze knap zijn, of het nu gaat over voeten verzorgen of een brommer repareren. Het boek zal zeker een aantal jongeren kunnen bekoren, maar is niet echt een hoogvlieger. [Kris Van Rhode]
Eefje Buenen
Stefan (15) en Jill zitten op dezelfde school, maar zijn totaal verschillend. Stefan is stoer en agressief, net als zijn vader, met wie hij al jaren geen contact meer heeft. Jill is een eenzaam meisje en wordt gepest op school. Ze hebben echter een ding gemeen: ze zijn allebei buitenstaanders. De paden van Stefan en Jill kruisen elkaar in een tehuis voor dementerende bejaarden, waar Stefan een baantje heeft. Via een bewoonster komen de twee tegenpolen met elkaar in contact. Maar is Jill opgewassen tegen Stefans agressie? En wat doet Stefan als Jill zijn geheim ontdekt? Langzaam maar zeker ontstaat een voorzichtige vriendschap. Een goedgeschreven verhaal dat echter traag op gang komt en ook op latere momenten regelmatig de vaart verliest. De gevoelens van de personages worden uitvoerig en herkenbaar beschreven. Ook de onderhuidse pesterijen op school worden realistisch neergezet. Het boek maakt deel uit van de serie 'Levensecht'. Dit is de eerste jeugdroman van de auteur, die al enkele romans voor volwassenen op zijn naam heeft staan. Vanaf ca. 13 jaar.
Ria Swinnen
ua/an/22 j
Stefan en Jill zitten op dezelfde school. Stefan is een stoere, opvliegende jongen. Na een tijd pikken zelfs zijn vrienden zijn agressief gedrag niet meer. Stefan aardt naar zijn vader. Die sloeg zijn vrouw en was er de oorzaak van dat Stefan drie tenen mist. Na tien jaar scheiding komt hij zijn ex-vrouw nog altijd lastigvallen. En dan is Stefan ineens niet meer zo stoer. Jill is een schriel meisje dat meestal alleen is, omdat ze door haar meer 'rondborstige' klasgenoten wordt uitgelachen en gepest. Haar ouders praten nauwelijks met elkaar of met haar. Stefan krijgt een baantje in een bejaardentehuis, waar ook Jill regelmatig komt met haar moeder, een pedicure. Aanvankelijk kunnen ze elkaar niet luchten, maar dat verandert als Jill ziet hoe Stefan met de dementerende bejaarden omgaat. Samen trekken ze zich het lot aan van de eenzame mevrouw Koppens. Beetje bij beetje laten ze elkaar meer zien hoe ze écht zijn. Ze steunen elkaar, worden vrienden en zelfs meer ... De levensverhalen van deze twee gekwetste jongeren worden subtiel en gevoelvol beschreven. De hoofdstukken zijn afwisselend vanuit hun beider standpunt geschreven. Stefan heeft nogal een cynische kijk op het leven en dat zorgt geregeld voor een humoristische noot. Grappig is ook hoe 'voeten' wel een rode draad door het boek lijkt. Jill is best trots op haar goed verzorgde slanke voeten; ze past haar schoeisel aan aan haar humeur en nieuwe schoenen geven haar een kick. En dat terwijl Stefaan zijn voeten voor iedereen verbergt omwille van zijn verminking. De gebeurtenissen in het bejaardentehuis komen ook authentiek over. Het is nergens melig of overdreven. De karakters, zowel van de patiënten als de personeelsleden, komen geloofwaardig over. Hetzelfde geldt voor de andere nevenfiguren zoals de ouders van de jongeren. En de hoofdpersonages zelf, die leert de lezer geleidelijk aan heel goed kennen en dat zorgt wel voor verrassingen. Zo zie je maar weer dat er achter de façades die mensen optrekken, heel wat onverwachts kan schuilgaan. Het verhaal is in een directe verzorgde taal geschreven, gelukkig zonder overmatig gebruik van een trendy jongerentaaltje. Alleen de titel vind ik niet zo goed gekozen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.