De rattenvanger
Paul Wauters
Jacob Grimm (Auteur), Wilhelm Grimm (Auteur), Debbie Lavreys (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Clavis, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : SPROOKJES, VOORLEESVERHALEN EN GEDICHTEN GRIM |
31/12/2008
Sprookjes worden telkens opnieuw verteld en overleven zo probleemloos de tand des tijds. De Belgische illustratrice Debbie Lavreys bewerkte en illustreerde reeds de bekende verhalen van De kikkerkoning, Het meisje met de zwavelstokjes, Roodkapje en Raponsje. In haar nieuwste boek hervertelt ze het sprookje van Sneeuwwitje. Haar werk is bedoeld voor jonge lezers of als voorleesboek. Ze beperkt zich dan ook logischerwijze tot de essentie van het korte verhaal uit Die Kinder- und Hausmärchen van de gebroeders Grimm. Bepaalde gebeurtenissen uit het bekende sprookje verdwijnen zo van het toneel. De geschrapte verhaalelementen zijn, gezien het beoogde publiek, niet toevallig voornamelijk de gruwelijke details, zoals het bevel van de stiefmoeder aan het adres van de jager om haar het hart van Sneeuwwitje te bezorgen, of de gewelddadige dood die deze kwaadaardige vrouw aan het einde van het verhaal sterft. Lavreys vat andere gebeurtenissen uit het Grimmsprookje dan weer samen in één enkele zin, zoals de eerste twee moordpogingen (met het rijgsnoer en de giftige kam) die terloops zonder verdere uitleg worden genoemd, om vervolgens de nadruk te leggen op de derde en succesvolle moordpoging met de vergiftigde appel. Ik kan Lavreys' keuze om de tekst in te korten begrijpen, maar door die bondigheid komt haar tekst nogal gekunsteld over. Het is dan ook geen eenvoudige zaak om een compacte tekst als 'Schneewittchen' nóg bondiger te vertellen. Een betere keuze was volgens mij geweest om bv. de eerste twee moordpogingen volledig weg te laten.
Lavreys bewerking blinkt niet uit in verteltechniek of originaliteit van taalgebruik, ze is dan ook bovenal een illustratrice. Het zijn bijgevolg de vormgeving en illustraties die alle aandacht trekken én verdienen. Niets wordt er over het hoofd gezien. De prenten zijn modern maar roepen toch die tijdloze 'er was eens lang geleden'-sfeer op: de dromerige paarse ondertoon van de illustraties past perfect bij het typische sprookjesgevoel dat Lavreys met haar boek wil oproepen. Haar aandacht voor detail is enorm: voorwerpen uit de illustraties lopen voort op de met tekst bedrukte bladzijde ernaast. Ze kan met haar gedetailleerde illustraties ook ongetwijfeld de oudere lezers boeien. Zo is er het lege koffiekopje op mensenmaat dat naast één van de bedjes van de dwergen dienstdoet als nachtelijke po. Of het huisnummer ? uiteraard zeven ? dat aan hun eenzame huisje hangt. Waarschijnlijk de eerste keer dat hun volledig van de buitenwereld afgesloten woning een huisnummer krijgt. En wie heeft de groepsfoto van de dwergen genomen die in hun huisje hangt en op twee illustraties te zien is? En waarom heeft Lavreys letters uit krantenknipsels over de bladzijden heen gestrooid? Het is dankzij haar prachtige, originele illustraties in typische Lavreys-stijl dat deze illustratrice er toch in geslaagd is om het verhaal van Sneeuwwitje op een mooie en boeiende manier opnieuw te brengen. Met haar dromerige prenten kan ze ongetwijfeld groot en klein betoveren en hen in de aparte wereld van sprookjes binnenleiden. [Tine Verachten]
Ton Jansen
Prentenboek met een vrije bewerking van het overbekende sprookje Sneeuwwitje geschreven door de gebroeders Grimm. De verhaallijn is intact gebleven. De ijdele en jaloerse stiefmoeder heeft het op de beeldschone prinses gemunt. De prinses komt terecht bij de zeven dwergen. Na het eten van een giftige appel sterft Sneeuwwitje, maar een ontmoeting met een knappe prins doet wonderen. De meeste gruweldaden (de jager die een wild zwijn doodt, de dood van de stiefmoeder) zijn vermeden en het taalgebruik is sterk vereenvoudigd. Elk tekstblok begint met een gekalligrafeerde kapitaal. Door niet alle passages te beschrijven maakt het verhaal soms grote sprongen. De kunstzinnige en sfeervolle illustraties - voornamelijk in paarstinten (ook het omslag en de schutbladen) - zijn geschilderd op een ruwe ondergrond zodat de structuur zichtbaar is. Naast verf worden ook andere materialen/technieken gebruikt. De tekeningen beslaan een of een dubbele pagina. De dwergen zijn alle identiek afgebeeld. Goed verzorgde uitgave voor kinderen vanaf ca. 5 jaar. De illustratrice bewerkte eerder de sprookjes Roodkapje, Raponsje en Het meisje met de zwavelstokjes.
Kristina Delmeire
ua/an/22 j
Wanneer Sneeuwwitjes moeder sterft, hertrouwt haar vader met een meedogenloze vrouw. Elke dag raadpleegt ze haar toverspiegel met de vraag: “wie is de mooiste van het land”. En elke keer antwoordt de spiegel dat ze best mooi is, maar dat Sneeuwwitje nog mooier is dan zij. De maat is vol, de stiefmoeder geeft opdracht aan de jager om Sneeuwwitje in het bos te doden. De jager heeft echter medelijden met het meisje en laat haar ontsnappen. Stiefmama is niet van gisteren en algauw vindt ze het onderduikadres van haar stiefdochter. Ze doet zich voor als een oud vrouwtje en laat een niets vermoedend Sneeuwwitje in een vergiftigde appel bijten. Prompt valt het meisje dood neer. De zeven dwergen, bij wie ze heel de tijd verbleef, zijn kapot van verdriet. Ze leggen haar in een glazen kist. Op een dag komt er een prins voorbij die haar ziet liggen. Hij opent de kist en wekt Sneeuwwitje uit de dood. Wie kent er dit sprookje niet? Ondanks de cultuurhistorische waarde, kan ik niet zeggen dat het hier ook maar één keer fonkelt of verrast. Dat is niet omdat we het verhaal zo goed kennen, dat is omdat het is samengeperst tot een afgenepen geheel dat moest voldoen aan bepaalde spelregels. De illustrator heeft die boodschap dan ook zeer goed begrepen. Met haar vermoedelijke lievelingskleur paars in het achterhoofd is ze aan de slag gegaan. Op canvaspapier brengt ze met krijtjes voorzichtig tonen aan die zeemzoeterig in elkaar overlopen. Voor een moderne toets zorgen de opgekleefde letters die je her en der vindt en die verder geen functie schijnen te hebben. De figuurtjes zijn uitdrukkingsloos en de bewegingen zijn houterig. Ook de lay-out kan in dat oubollig jasje niet echt bekoren. Wie van flauwe bewerkingen houdt, vindt in deze verzorgde uitgave zeker zijn gading.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.