De superklasse : het onzichtbare netwerk van een wereldwijde machtselite
David Rothkopf (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - afdeling Rumbeke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Balans, cop. 2008 |
VOLW. : NON FICTIE : 307.9 ROTH |
Besprekingen
31/12/2008
Geld is beter dan armoede, al is het maar om financiële redenen", zo wist Woody Allen al. En geld is nu net wat alle hoofdrolspelers uit De superklasse in overvloed hebben. Toch gaat dit boek niet over geld, maar wel over macht. David Rothkopf, ooit in dienst van Bill Clinton en later associé van Henry Kissinger, is vandaag ? zoals elke Amerikaan met enig aanzien ? de CEO van zijn eigen consultancy firm. Voor ons, simpele Jan Modaals, behoort Rothkopf dus zelf al tot de superklasse die het op deze aardkloot voor het zeggen heeft. Hijzelf is echter een andere mening toegedaan. Louter mathematisch behoort één mens op elk miljoen tot de superklasse van extreem machtigen, zo heeft de auteur dankzij decennialang hard en nauwgezet onderzoek berekend. Toch blijken u noch ik die ene gelukkige tot onze kennissenkring te mogen rekenen. Rothkopf echter is de vriend aan huis bij heel wat leden van de superklasse. Hij dineert met ze achter gesloten deuren in het Zwitserse Davos of, hoog in de lucht, aan boord van corporate jets. Rothkopf pronkt graag met zijn contacten in die klasse van mensen die opereert buiten elke nationale wetgeving om. Machtige politieke leiders, bestuurders van Amerika's grootste bedrijven, de beruchtste oligarchen van Rusland, deelnemers van de Trilaterale Commissie of leden van het Chinese Boao Forum, Rothkopf spreekt ze aan met hun voornaam. Bijna 500 pagina's lang slaagt hij er niet in te verbergen dat hij maar al te graag zelf tot die superklasse zou behoren. De auteur pretendeert met zijn boek "het onzichtbare netwerk van een wereldwijde machtselite" bloot te leggen. Hij gunt de lezer zogezegd een blik in de wereld van de allermachtigsten. Een enkel slecht woord krijgt Rothkopf daarbij niet over de lippen, integendeel: "Aangezien ze de top van de piramide hebben bereikt, spreekt het vanzelf dat veel leden van de superklasse buitengewone mensen zijn. Ze zijn vaak briljant, energiek en creatief". Een van Amerika's eerste presidenten, Abraham Lincoln, wist het al: "Bijna alle mensen zijn opgewassen tegen tegenslag, maar als je iemands karakter werkelijk op de proef wilt stellen, moet je hem macht geven." Rothkopf merkt daar niets van. Decennialang onderzoek van het netwerk van de superklasse levert enkel maar aangename, briljante mensen op die zich absoluut niet elitair gedragen tijdens hun zeer exquise walking dinners.
Lid worden van de superklasse, zo heeft Rothkopf geleerd, gebeurt volgens strikte regels. De aspirant-superklasser moet aan acht basiscriteria voldoen. Hij moet als man geboren zijn, een babyboomer zijn en zijn culturele wortels kunnen terugvoeren op Europa. Hij moet naar een elite-universiteit geweest zijn, in de zakenwereld of de financiële wereld carrière maken en voor zichzelf een institutionele machtsbasis uitbouwen. Hij moet zorgen dat hij rijk wordt en ook wel wat geluk hebben. Bovenal echter moet een aspirant-superklasser voldoen aan de "psychopatologie van succes". Daarom is er nog een negende basisregel die je moet naleven als je lid van de superklasse wilt worden: "Je moet het heel graag willen. Zo graag, dat je er gek van wordt." Gek lijkt David Rothkopf niet, maar dat hij o zo graag tot die superklasse wil behoren, is na dit boek overduidelijk. Of de lezer daar echt een boodschap aan heeft, blijft zeer de vraag. Sollicitatiebrieven van doodgewone stervelingen eindigen meestal met een beleefde vraag naar de grootst mogelijke discretie. Met De superklasse gooit David Rothkopf zijn smeekbede om tot het clubje van de allermachtigsten te mogen behoren te grabbel voor de hele wereld. En hij is er nog fier op ook. [Ron Hermans]
G. Kruis
De president van de Wereldbank deed in april 2008 een dringend beroep op de wereldleiders om de mondiale voedselcrisis te bestrijden. Dit appel duidt erop dat de groeiende tegenstellingen tussen arm en rijk, zowel politiek als humanitair, ontoelaatbaar worden. De auteur van 'De superklasse' deelt deze visie. De definitie van deze klasse is onscherp. Het gaat om politieke wereldleiders, leiders van internationale organisaties, inclusief multinationals en 'gewone' superrijken. Bijzondere aandacht krijgt het World Economic Forum, de informele club van de bestuurlijke elite uit de hele wereld (afkomstig uit politiek, cultuur en zakenleven) die jaarlijks bijeenkomt in Davos. Dit gezelschap heeft grote invloed achter de schermen van de 'officiële' politiek. Het boek biedt (te) veel petite histoire over de groten der aarde; het is daardoor dik geworden (ruim vierhonderd pagina's). Aan het eind ven het boek stelt de schrijver de vraag: heeft de superklasse het inzicht en de moed om in te zetten op de noodzakelijke mondiale veranderingen? Het boek biedt aardige lectuur; geen nieuwe inzichten. Met eindnoten en een personenregister.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.