Ik was pas dertien
Lea Saskia Laasner
Aline Feuvrier (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Arena, cop. 2008 |
FEUV |
31/12/2008
Op zesjarige leeftijd kreeg Aline Feuvrier haar eerste cardiografie. Ze had nl. hetzelfde syndroom als haar vader en grootvader: het gen van het grote hart of 'klomphart'. Dat betekende dat haar hart minder goed functioneerde als dat van anderen en dat ze bv. snel buiten adem geraakte. Haar vader en grootvader zijn allebei gestorven aan deze zeldzame hartziekte.
De dokters konden er niet veel aan doen, behalve wat medicijnen geven. Aline moest regelmatig een echografie laten maken zodat de dokters het ziekteproces goed konden opvolgen. Ze kreeg ook een vaatverwijdend middel, dat haar hart hielp het langer vol te houden. Geleidelijk aan zocht Aline echter onbewust haar grenzen op, om te weten hoe lang ze het zou volhouden. Op een bepaald ogenblik kon ze niet meer ademen, kon ze geen stap meer verzetten, was ze doodop en begon haar stille lijdensweg.
De vermoeidheid werd steeds erger. Ze had helemaal geen kracht meer. Haar hart liet haar gaandeweg in de steek en de dood stond op de loer. Haar medicijnen waren niet meer voldoende. De enige overblijvende optie was een transplantatie. Op die manier kreeg ze het leven terug waar ze op haar twintigste recht op had, een gezond leven met opnieuw sportieve en lichamelijke activiteiten...
Op een openhartige, eerlijke en onopgesmukte manier geeft Aline een reëel beeld van het leven met een ernstige hartziekte. De indringende manier waarop ze haar verhaal neerpent, geeft gezonde mensen een andere blik op hun evidente geluk. In rake formuleringen beschrijft Aline de liefde die ze voelt voor de onbekende persoon die haar zijn hart en haar bijgevolg een nieuw leven geschonken heeft. [Debby Van Otten]
Drs. N.P. Aders
De Française Aline Feuvrier komt ter wereld met een ernstige aangeboren hartafwijking, waaraan haar vader en grootvader reeds op jonge leeftijd zijn gestorven. Ze is pas zeventien jaar en probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden wanneer haar eigen situatie plotseling ingrijpend verslechtert. In dit boek vertelt ze openhartig het verhaal van haar ziekte en van het tweede leven dat orgaandonatie voor haar mogelijk maakte. Indrukwekkend is de beschrijving van haar gevoelens tijdens de opname op de intensive care waar ze in eerste instantie wordt aangesloten op een kunsthart en de onzekerheid eindeloos lijkt te duren tot er eindelijk een donorhart beschikbaar is. Een ontroerend en bijzonder boek, waarin de auteur heel nauwkeurig haar gevoelens van onzekerheid en angst en haar ervaringen weet te verwoorden. Het boek zal daardoor een brede groep lezers aanspreken en vormt een warm pleidooi voor orgaandonatie. Het boek bevat een voorwoord van een van de deelnemers aan BNN's 'Grote Donorshow' met een expliciete oproep aan de lezer het donorcodicil in te vullen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.