Happening : de aanslag in de Inno : roman
Johan M. Swinnen
Johan M. Swinnen (Redacteur), Luc Deneulin (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
VUBPRESS, 2007 |
VERDIEPING 3 : FEESTPALEIS : OVER MUZIEK-FILM : 798.53 STORCK |
31/12/2008
Zijn naam doet misschien niet bij iedereen een belletje rinkelen, maar Henri Storck (1907-1999) is ongetwijfeld een van de invloedrijkste cineasten uit de Belgische filmgeschiedenis. Naar aanleiding van het Henri Storckjaar in 2007, dat stilstond bij de 100e verjaardag van de geboorte van Storck, stelden filmwetenschappers Johan Swinnen en Luc Deneulin een naslagwerk samen over deze filmpionier, die vooral actief was als documentairemaker.
Henri Storck werd geboren in Oostende, een stad die hem buitengewoon fascineerde en die het decor was van zijn eerste films, die titels meekregen als 'Beelden van Oostende', 'Ter haringvisserij', en 'Oostende, koningin der badsteden'. Hoewel de man in de periode van 1929 tot 1985 ongeveer zeventig films maakte, zijn daar maar twee fictiefilms bij, nl. 'Strandidylle' (1931) en 'Het banket van de smokkelaars' (1952). Storck staat dan ook vooral bekend als documentarist, wiens bekendste film wellicht 'Borinage' is, een aanklacht over de situatie van de mijnwerkers in de Borinage in 1932.
Er doen verhalen de ronde dat de Duitse regisseur Fritz Lang (bekend van klassiekers als 'M' en 'Metropolis') Storck wou meenemen naar Hollywood, maar hierover lopen de meningen uiteen. Vast staat dat Storcks vroege werk heel wat indruk maakte op filmcriticus Léon Moussinac en op klassieke regisseurs als Luis Buñuel, Sergei Eisenstein, René Clair of Jean Vigo (Storck werkte zelfs mee aan diens 'Zéro de conduite').
Henri Storck memoreren bestaat uit een bont allegaartje teksten van allerlei strekkingen en inhoud, geschreven door een twintigtal auteurs, waaronder Robbe De Hert, Arno, Jacqueline Aubenas, Raoul Servais, William Elias en Storck zelf. Het boek is een verzameling van theoretische stukken over het dialectisch perspectief in 'Borinage', de houding van Storck over het gebruik van muziek in zijn film, de cinéma verité of interviews met Storck, met zijn vrouw Virginia Haggard-Leirens of met collega-regisseur Robbe De Hert, die in 1987 een documentaire maakte over Storck. Andere stukken lijken dan weer weinig met Storck te maken te hebben, zoals bv. een analyse van het werk van de Nederlandse fotograaf Ed van der Elsken.
De interessantste hoofdstukken zijn die waarin wordt ingegaan op het ontstaan van de Belgische filmclubs en meer bepaald hoe de progressieve Russische film 'Pantserkruiser Potemkin' van Sergei Eisenstein werd tegengewerkt door de (rechtse) politieke kringen. De film uit 1925 handelt over een proteststaking van de bemanning van het gevechtsschip Potemkin en mocht verschillende jaren niet worden vertoond in onze contreien. Mede dankzij Henri Storck kon de Oostendse filmclub de film als eerste in België vertonen, weliswaar onder toezicht van twee agenten. Het zijn zulke anekdotes, die het lezen van Henri Storck memoreren interessant maken en die uitstijgen boven de droge theoretische hoofdstukken.
Doordat er een dertigtal auteurs meewerkten aan het boek, krijg je hier en daar overlappingen. Zo lees je meerdere keren dat Storck in Oostende bevriend was met de schilders Constant Permeke, James Ensor en Leon Spilliaert. Misschien hadden de auteurs hun teksten beter op mekaar moeten afstemmen zodat deze zaken vermeden konden worden. Ook het feit dat Storck, ondanks zijn sociale documentaires, verdacht wordt banden te hebben gehad met de Duitse bezetter, wordt slechts heel kort achteraan aangestipt (hierover loopt nog wel een onderzoek in opdracht van het Henri Storckfonds).
Maar al bij al is Henri Storck memoreren een meer dan verdienstelijke poging om deze belangrijke Belgische cineast onder de aandacht te brengen. Doorheen het boek staan vele foto's van Storck zelf en zijn films, en achteraan volgen nog een aantal bijlagen en een uitgebreid notenapparaat. [Karen Vandyck]
Redactie Vlabin-VBC
Henri Storck (1907-1999) is een van de invloedrijkste cineasten uit de Belgische filmgeschiedenis. Naar aanleiding van het Henri Storckjaar in 2007 stelden filmwetenschappers Johan Swinnen en Luc Deneulin een naslagwerk samen over deze Oostendse filmpionier, die vooral actief was als documentairemaker. Zijn bekendste film is allicht 'Borinage', een aanklacht van de situatie van de mijnwerkers in de Borinage in 1932. Het boek bevat een bont allegaartje aan teksten, door auteurs als filmmaker Raoul Servais en kunstfilosoof William Elias. Aan bod komen zowel theoretische stukken als interviews met Storck, zijn vrouw en cineast Robbe de Hert. Het interessantst zijn echter die anekdotische hoofdstukken waarin wordt ingegaan op het ontstaan van de Belgische filmclubs en de reacties van rechts op 'Pantserkruiser Potemkin' van Sergei Eisenstein. Dat alles wordt geïllustreerd met foto's van Storck en beelden uit zijn films. Achteraan volgen een aantal bijlagen en een notenapparaat. Op enkele overlappingen en lacunes na is dit boek een verdienstelijke poging om Storck onder de aandacht te brengen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.