Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bulaaq, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2178 |
Besprekingen
31/12/2008
Integratie en inburgering zijn in België en Nederland dominante thema's in het beleid ten aanzien van vreemdelingen. Dat is o.m. een gevolg van het feit dat migranten op vele vlakken achterstandskenmerken vertonen en van de opkomst van extreemrechtse partijen die traditioneel vreemdelingen aanduiden als de bron van allerhande maatschappelijke moeilijkheden. Maar hoe goed kennen we de allochtone gemeenschappen? Wat weten we van de, pakweg, Italiaanse, Turkse en Marokkaanse bevolkingsgroepen in België en Nederland? Veel meer dan wat 'multiculturele' buurtfeesten, exotische kookboeken en wat documentaires ons leren, is dat niet. De verschillende gemeenschappen leven immers wel degelijk op vele vlakken gescheiden van elkaar.
Dat literatuur een dergelijke leemte aan kennis en inzicht kan opvullen, bewijst Numan Özer in zijn debuut Hatice: een Turks drama. Özer vertelt hierin het verhaal van een Turkse man, Kadir, die als jongeman vanuit zijn dorp in Turkije naar Nederland trekt om er geld te verdienen. Hoewel hij naar "Hollanda" gaat met de idee snel terug te keren, vestigt hij er zich definitief, en laat ook zijn vrouw en kinderen overkomen. Die situatie overkomt hem veeleer tegen zijn zin. Hij heeft nl. de grootste schrik dat zijn kinderen zullen 'vernederlandsen' en dus slechte moslims worden. Met de Nederlandse samenleving heeft hij het niet hoog op. De losbandigheid, de vrije moraal en het gebrek aan respect voor ouderen zijn zaken waartegen hij zijn gezin te allen prijze wil beschermen. De enige manier waarop hij dat in zijn ogen kan doen, is door een goede moslim te zijn en door de regels van zijn ouders en dorpsgenoten over te nemen in zijn gezin. Dat leidt tot dramatische gebeurtenissen nadat zijn dochter Hatice verdwijnt omdat ze te horen heeft gekregen dat ze wordt uitgehuwelijkt aan een jongen uit de geboortestreek van haar vader.
Numan Özer schetst in Hatice de tragische situatie waarin Turkse migranten in Nederland zich bevinden. Hij doet dit daarenboven op een bedrieglijk eenvoudige wijze. Hatice wordt verteld vanuit het perspectief van een leerkracht Turks aan een Nederlandse school. Die vertelt de geschiedenis van Kadir en registreert de discussies tussen de Turken die deel uitmaken van zijn leefgemeenschap. Door met dialogen te werken, toont hij puntig hoe de Turkse gemeenschap in een Nederlandse stad functioneert. Hatice toont hoe schokkend de gevolgen kunnen zijn wanneer het handelen gestuurd wordt vanuit een fundamenteel patriarchale dorpscultuur gecombineerd met de letterlijke interpretatie van een door imams overgeleverde Koran. Toch neemt Özer als auteur nergens stelling in. Hij registreert en laat via dialogen zowel progressieve als conservatieve stemmen horen.
Özer, die zelf in Turkije werd geboren en nu op zijn 61e debuteert, hanteert een frisse toon en heeft met Hatice een beklijvend boek geschreven dat leest als een trein. Op het vlak van integratie en inburgering creëert het verhaal wel niet veel hoop, het laat je veeleer onthutst achter. [Johan Van der Auweraert]
Trix Westeneng
Als op zekere dag de leraar Demir Alkan ziet dat er iets aan de hand is met zijn vroegere leerlinge, de nu 17-jarige Hatice, besluit hij naar het theehuis te gaan om het laatste nieuws uit de wijk te horen. Daar verneemt hij dat Hatice spoorloos is verdwenen. De mannen in het theehuis zijn in rep en roer en hebben erg te doen met Kadir, de vader van Hatice. Kadir is een zeer gelovige moslim en heeft zijn kinderen met de strenge regels van de 'ware' islam opgevoed. Door weg te lopen heeft Hatice schande over hem en zijn familie gebracht. Kadir is radeloos en reageert dit af op zijn vrouw. In het theehuis worden de ontwikkelingen nauwlettend gevolgd en besproken. Het boek vertelt verder de geschiedenis van Kadir. Hoe hij leefde in zijn dorp in Turkije en hoe hij er toe kwam als gastarbeider in Nederland te gaan werken en later zijn vrouw en kinderen over te laten komen. Door deze geschiedenis en de discussies in het theehuis wordt dit Turkse drama van binnenuit zichtbaar gemaakt en van verschillende kanten belicht. Numan Özer (Ankara 1946) was in Turkije leerkracht. Hij werkt sinds 1976 als taaltrainer in Nederland. Dit is zijn debuut.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.