Goeie ouwe George
Meg Rosoff
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Moon, cop. 2008 |
YOUNG ADULT : ROSO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Moon, cop. 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROSO |
31/12/2008
Wat ik was, de derde van Meg Rosoff, is zo een boek waar je met veel genoegen een paar uur lang in gaat wonen. Mooi anders dan haar vorige werk, en toch weer typisch de eigenzinnige en verbluffende auteur van Hoe ik nu leef (De Leeswelp 2005, p. 160).
Het zoeken naar je identiteit als 16-jarige, het ontdekken van het leven en de liefde, de confronterende en versterkende relatie tussen de mens en een natuurkracht als 'de zee': hoeveel (jeugd)verhalen zijn er al niet over geschreven? Toch durfde Meg Rosoff er haar Wat ik was aan toe te voegen.
Het woordje 'durven' is hier op zijn plaats, al was het maar omdat Rosoff alle teasers die je in veel jeugdliteratuur terugvindt compleet naast zich neerlegt: het verhaal gaat behoorlijk traag, er zijn veel beschrijvingen en ? als je wil ? herhalingen, de plot heeft op het eerste gezicht niet veel om het lijf. Nog een geluk dat Rosoff de gave van de humor heeft en zich heel goed kan verplaatsen in het hoofd van een opstandige tiener. Daarmee trekt ze wellicht een aantal 'andere' lezers in haar boeken en houdt ze ook hen bij de les.
Rosoff moet het nogal hebben van haar mooie, uitgepuurde taal, maar ook van haar eigenzinnige kijk op mensen en relaties. Ze zoekt het liefst naar onderliggende facetten en onzichtbare gezichten van de liefde. Rosoff kijkt op een andere, diepere manier naar de wereld, de dieren en de mensen, wat resulteert in grote jongerenliteratuur.
De honderdjarige Hilary vertelt ons, met terugwerkende kracht, over het jaar dat hij 16 werd en voor het eerst hevig verliefd was. Hij voelde zich een anti-superman toen, een vat vol onzekerheden, en op de koop toe was hij al van twee kostscholen getrapt. Of liever: eraan ontsnapt, want hij weigert zich aan te passen aan regels en wetten. Pas in de derde kostschool, aan de kust van East-Anglia, weet hij zijn leven een betere richting uit te sturen. Wellicht omdat hij in zijn omgeving datgene vindt wat hij het meeste nodig lijkt te hebben: vrijheid en geborgenheid.
Dat heeft alles te maken met zijn ontmoeting met Finn, een zonderlinge jongen die zogoed als alleen woont in een hut vlakbij de zee. Finn is zowat alles was de ik-figuur niet is, en dat maakt hem voor de tweede net zo aantrekkelijk. In die zin zou je Wat ik was kunnen lezen als een typisch verliefdheidsverhaal, anderzijds blijft het daar mijlenver uit de buurt. Want tussen Finn en Hilary vallen nauwelijks woorden, laat staan dat ze seks hebben. Finn is als een schichtig en solitair dier, hij laat Hilary maar mondjesmaat en op bepaalde momenten toe; Hilary kan enkel kijken, luisteren, voelen en Finns afstand respecteren. Precies door deze wisselwerking is er een andere, diepere intensiteit aan de orde, die Rosoff haarfijn weet te vatten en over te brengen.
Waar het uiteindelijk allemaal heengaat en wat de ontmoeting uiteindelijk zal teweegbrengen in Hilary's leven, wordt pas heel laat duidelijk ? met een paar verrassende en toch vrij organische ingrepen. Ondanks het zogenaamde gebrek aan spankracht, weet Rosoff het tot op het einde allemaal spannend te houden: je blijft lezen tot je antwoorden hebt.
Daarnaast is Wat ik was een ode aan de zee en haar tegelijk helende en verwoestende krachten. Wie dacht daarover in zijn leven al wel genoeg gelezen te hebben, is bij Rosoff aan het juiste adres: haar liefde voor de ruwe Engelse kust spat van de bladzijden, de omgevingen waarin Hilary en Finn zich beurtelings begeven ? van kostschool tot kuststrook ? weerspiegelen mooi verleden en heden, verlangen en toekomst. En net zoals in Hoe ik nu leef plaatst Rosoff het allemaal weer heel geëngageerd en overtuigend in een veel groter geheel. Rosoff mag dan lang hebben getwijfeld voor ze aan haar eigen boeken begon, nu weet ze als auteur verdomd goed waar ze mee bezig is. [Annelies De Waele]
Andrea Oostdijk
In de winter van 1962 vertrekt Hilary (16, ik-figuur) zonder veel enthousiasme naar zijn nieuwe kostschool. Hij raakt in de ban van Finn, een jongen die in een vissershutje bij de zee woont en alle vrijheid vertegenwoordigt waarnaar Hilary verlangt. De derde roman van de auteur van ‘Hoe ik nu leef’* is geschreven vanuit het perspectief van een oude man die terugkijkt op zijn jeugd en eerste liefde. Centraal staan de bedrieglijkheid van ideaalbeelden en de vergankelijkheid van herinneringen, concreet verbeeld door het landschap van Hilary’s jeugd dat langzaam onder zee verdwijnt. De aangenaam lome vertelstijl is doorspekt met onverwachte, venijnige humor en sfeervolle beschrijvingen van de natuur en de benauwende Britse middenklasse aan het begin van de jaren ‘60. De verrassende ontknoping geeft de lezer heel wat stof tot nadenken over vriendschap en seksualiteit. Het met zorg ontworpen omslag combineert eenvoud met verfijnde accenten in zilver. Een mooie, ingetogen roman voor liefhebbers van het werk van Aidan Chambers, Gerbrand Bakker en Wim Hofman, in een uitstekende vertaling van Jenny de Jonge. Volwaardige literatuur die in geen enkele kast voor volwassenen zal misstaan. Vanaf ca. 14 jaar.
Nanna Cornelis
ua/an/22 j
“Ik ben een eeuw oud, een onmogelijke leeftijd, en mijn gedachten hebben geen anker in het heden. In plaats daarvan drijven ze altijd weer naar dezelfde kust.” Zo begint Meg Rosoff haar boek. Een oude verteller voert de lezer mee door het labyrint van de daden en gedachten van een kostschooljongen van zestien jaar. Dat jaar ontdekt die jongen, waarvan we de naam tot op het einde van het boek niet te weten komen, wat liefde en overgave is. De zoektocht naar zichzelf, die elke jongere vroeg of laat moet gaan, verpersoonlijkt zich in een bijzondere vriend: Finn. Finn bestaat niet voor de maatschappij. Zijn leven is niet geregistreerd. Hij staat voor alles wat het hoofdpersonage niet is. Finn is vrij, leeft zijn leven helemaal zelf, terwijl de verteller eerder wordt geleefd. Finn woont aan de kust in een hut, alleen. Hij leeft van de visvangst en helpt een dame op de markt om in zijn levensonderhoud te voorzien. De lezer leert Finn kennen doorheen de ogen en verlangens van de verteller. Toch ziet de lezer de contrasten tussen de twee jongens steeds sterker voor ogen. Finn overleeft, maar de verteller ziet dit in zijn geïdealiseerde wereld als de ware vrijheid en zelfbeschikking. Dan wordt Finn ernstig ziek. Het verhaal neemt een zeer verrassende wending. Aan het eind belanden we terug bij de oude verteller, die op zijn leven terugkijkt met de ervaring en wijsheid van een honderdjarige, maar met de kwaliteit om te voelen en te ervaren wat hij dàt jaar, het jaar waarin hij de liefde ontdekte, écht heeft beleefd. Lees vooral dit boek en (her)beleef wat het is om met alles wat er in en om je lichaam is, bewondering en liefde te ervaren.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.