Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, © 2007 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Fantasiefiguren |
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nieuw Amsterdam, © 2007 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Tegenstellingen |
Besprekingen
31/12/2008
Veel prentenboeken vertellen niet alleen aanschouwelijke verhaaltjes in beelden, ze vragen er ook om gelezen te worden als plastisch werk. Een prentenboekenmaker of illustrator is nl. tegelijk ook een tekenaar, en het spreekt voor zich dat die ook zijn tekenkundige mogelijkheden wil onderzoeken of de grenzen van zijn medium wil aftasten. In een geslaagd prentenboek leidt dat ertoe dat zowel de visuele als de narratieve (of talige) sensibiliteit van de lezer worden aangesproken, en dat er een interactie ontstaat tussen de twee. Toch is het soms een moeilijk evenwicht tussen de eisen van de doorgaans jonge doelgroep en het artistieke concept dat de maker wil overbrengen. Dat uit zich bv. in Spookjes van de in Barcelona residerende Argentijn Elenio Pico.
Pico is niet alleen prentenboekenmaker en striptekenaar, maar ook beeldend kunstenaar, en die achtergrond is ook duidelijk voelbaar in dit boek. De grote lijnen van Spookjes worden nl. gevormd door de erg grafisch uitgewerkte beeldende inhoud, en niet zozeer door het eerder dunne verhaaltje. Zo wordt aan het begin van het boek met enkele witte vlakken onderaan een dubbele pagina een zee gesuggereerd, die schril afsteekt met een nachtelijke hemel, die eigenlijk niet meer is dan een egaal donkerblauw blad. De tekst zorgt voor verduidelijking: "de zee was dezelfde als alle andere nachten... en de hemel ook..." Op de volgende dubbele pagina wordt dit decor bijna exact gekopieerd. De herhaling van deze scènezetting bepaalt meteen de sfeer en de minimale invulling van de rest van het boek, waarin slechts twee kleuren (wit en blauw) worden gebruikt.
Al snel verschijnen tegen de blauwe achtergrond enkele amorfe witte vlekken met twee ogen en een glimlach, die dienst moeten doen als spookjes. Meegevoerd door de wind nemen ze plaats tegen de blauwe hemel, waar ze "zomaar wat" in het rond zweven. Wanneer de spoken de toeschouwer van dat schouwspel naderen om een lied te zingen, verdringt het wit het blauw van de pagina. Daarna vallen ze in slaap, zodat het geheim van het boek ontsluierd wordt: de spookjes, die hun blauwe ogen en mond nu gesloten hebben, lossen op in het wit van de maan. Verspreid over een aantal dubbele pagina's blijkt nu dat de lucht zelf een groot blauw spook is, met de langgerekte witte maan als mond. Plots wordt de blauwe achtergrond wit, zodat we in het spiegelbeeld van het eerste deel van het boek beland zijn. Op de laatste pagina worden het decor en de sfeerscheppende zinnen van het begin herhaald.
Op die manier laat Pico een synthese ontstaan tussen verhaal en beeld, waarin contrast en symmetrie de bepalende stijlfiguren zijn. Hij speelt daarbij op een intelligente manier met de tot een strikt minimum beperkte beeldende middelen: blauw en wit, licht en donker. Het zijn ook die elementen die aan de basis lijken te liggen van het verhaal (en dus niet andersom). Tegelijk zijn ze bepalend voor de mysterieuze en poëtische nachtelijke sfeer. Intelligent is Spookjes dus zeker, maar de vraag is of de minimalistische uitwerking niet te monotoon en vooral te gezocht is voor de doelgroep. Pico weet de beperkingen van zijn uitgangspositie dan wel goed uit te spelen, toch is het maar de vraag of Spookjes niet te veel grafisch inzicht vraagt van kleuters. Zo spreken de wat ruwe figuurtjes of de wel heel abstracte zee misschien niet meteen tot de verbeelding van jonge kinderen. Bij Spookjes lijkt daarom vooral het experiment van de auteur, en niet de lezer centraal te staan.
[Koen Sels]
Drs. A.W.M. Duijx
Het is een nacht zoals alle nachten en met de wind komen de spookjes, vliegende witte lakentjes, aangewaaid. Ze fladderen rond, zingen een lied en als ze moe zijn gaan ze slapen in de maan. Maar dan blijkt dit de mond te zijn van het blauwe spookje en blijken er meer blauwe spookjes te zijn. Ook zij dansen en zingen; hun glimlach heeft de vorm van een maan. Zeer bijzonder prentenboek waarin op fantasierijke wijze gespeeld wordt met licht en donker. In dit boek van de Argentijnse (beeldend) kunstenaar stimuleert hij het kijkgedrag van de jonge kinderen, waarbij wat werkelijk lijkt dat niet altijd is. Vormen veranderen van betekenis. Ook speelt de illustrator verrassend met verschillende vormen van perspectief. De begeleidende tekst bij de illustraties is weloverwogen; met weinig woorden wordt veel gezegd. De opbouw van het verhaal is goed gestructureerd, waarbij begin en eind samenvallen. Een prentenboek om samen met jonge kinderen meermalen te bekijken en steeds nieuwe dingen te ontdekken. Aantrekkelijke omslag met uitgestanst een wit spookje tegen een volledig donkere achtergrond. Vanaf ca. 5 jaar.
Spookjes
Tanja Maes
ua/an/22 j
Het is een nacht zoals alle andere, maar dan brengt de wind iets mee. Het zijn vliegende lakentjes, een heleboel spookjes. Ze lachen, vliegen en draaien maar wat in het rond. Tot ze de lezer zien, dan stoppen ze en concentreren zich even op hem/haar. Ze zingen een lied voor je en vertellen een geheim. Nu ja, vertellen is het niet echt … Dat geheim wordt onthuld zonder woorden te gebruiken. En als je denkt dat het verhaal gedaan is, heb je het mis, want dan verschijnt plots het blauwe spookje met zijn vrienden … Het boek is heel mooi uitgegeven. Alleen wit en donkerblauw werden gebruikt. In de kaft is een spookje uitgesneden. Op de witte pagina erachter zie je nog een vrolijk, lachend spookje. Dat is ook de toon van het boek. Hoewel het om spookjes gaat, is er niets griezeligs, integendeel: vrolijkheid en plezier staan centraal! Kinderen zullen al gauw aangeven dat ze bang zijn in het donker en volop fantaseren waarom dat precies zo is. Dat maakt het boek zo intrigerend: hoe kan je nu in het donker aan iets moois en iets positiefs denken? En de werkelijkheid is in het donker altijd ver te zoeken … Elenio Pico heeft een heel bijzondere manier van kijken en illustreren. De laatste jaren stelt hij veel van zijn beeldend werk ten toon. Maar hij is ook illustrator, beeldend kunstenaar, striptekenaar, lesgever … Hij staat er om bekend zijn passie voor beeld en zijn manier van kijken te delen met kinderen. Dit prentenboek zal de fantasie van de kinderen zeker prikkelen. Het spel met donker en licht, de eenvoudige lijnen en vormen: het trekt aan. Qua tekst stelt het verhaal niet veel voor, en voor veel kinderen is het niet echt duidelijk om welk geheim het precies gaat. Toch zullen ze ongetwijfeld hun eigen verhaal vertellen bij de illustraties. En wie weet, gaan ze zoals het spookje op de allerlaatste pagina, glimlachend slapen.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.