Een mama voor Owen het nijlpaard
Marion Dane Bauer (Auteur), John Butler (Illustrator)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - afdeling Beveren
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Veltman, cop. 2007 |
KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Vriendschap |
Besprekingen
31/12/2008
In het begin van dit boek wordt de relatie tussen Owen het babynijlpaard en zijn mama geschetst. Ze hebben het goed en spelen naar hartenlust op de oevers van de Sabaki-rivier in Afrika. Alles verandert echter als de tsunami komt en Owens' wereld wegspoelt. Owen wordt meegevoerd door de zee. Hij roept, maar zijn mama geeft geen antwoord. Als hij aanspoelt, is hij niet meer aan zijn vertrouwde rivier en vindt hij zijn mama niet meer. Toch ziet hij iets dat op zijn mama lijkt: even groot en in dezelfde kleur, grijsbruin. Of was het nu bruingrijs? Het is Mzee, de oude schilpad. Owen kan niet anders dan hem vertrouwen. Gelukkig sluit Mzee het nijlpaardje in zijn hart en zorgt hij ervoor als voor zijn eigen kind.
Auteur Marion Dane Bauer en illustrator John Butler werden geïnspireerd door de tsunami van 2004 en creëerden dit hartverwarmende, op ware feiten gebaseerde verhaal over herstel, adoptie en wedergeboorte. Kinderen vanaf drie jaar zijn in staat om het verhaal te volgen en zullen het al snel zelfstandig kunnen navertellen. De ontroerende prenten in dit boek laten niemand koud: ze zijn heel harmonieus van kleur en de personages zitten boordevol emotie. De grote, waterachtige ogen van Owen en de natte snuit die je bijna kan voelen, grijpen je naar de keel. Owen is en blijft een nijlpaard, al heeft hij zoveel menselijke trekken dat ieder kind zich gemakkelijk kan inleven. Hierdoor kan dit boek een ruimer publiek bekoren dan de meeste prentenboeken. Kinderen tot een jaar of vier worden gefascineerd door de dieren, de oudste kleuters kunnen dan weer een stapje verder gaan en zich laten betoveren door de landschappen, die om meer informatie van de verteller vragen.
De meeste illustraties strekken zich uit over twee dubbele bladzijden, maar hier en daar wordt dat stramien doorbroken, wat het boek ook meer pit geeft. Er is een poging gedaan tot poëtisch taalgebruik, maar daar is de auteur niet helemaal in geslaagd. Het eerste deel ? vóór de tsunami ? wordt in de verleden tijd verteld, het deel erna in de tegenwoordige tijd. Dit mag dan wel een narratieve waarde hebben, voor het kind en voor de verteller is het vooral verwarrend. De tekst is niet te veel uitgepuurd en dat draagt bij tot de warmte van het boek, al komt de taal soms wel wat stuntelig over. Natuurlijk kan dit ook aan de vertaling liggen. In het nawoord verklaart de auteur dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten. Dit is een goede keuze, omdat dit gegeven het verhaal zo dan aanvult en niet in de weg staat. [Sandrine Lambert]
W. van Es-Kik
Het nijlpaardje Owen woont met zijn familie in de Sabaki-rivier in Afrika. Hij houdt heel veel van zijn moeder, ze doen alles samen en hij voelt zich volkomen gelukkig. Op een dag komt er een overstroming en alles en iedereen spoelt weg. Owen wordt door een golf naar de kust gespoeld en gaat op zoek naar zijn moeder die hij niet meer terugvindt. Een nieuwe moeder vindt hij in een stokoude schildpad. Dit prentenboek laat de prachtige platen die bijna allemaal dubbele pagina's beslaan, bijna voor zichzelf spreken. Ze beelden, zonder sentimenteel te worden, de liefde tusssen moeder en kind uit in een pastelachtige kleurstelling. De dosering van kleuren geeft elke bladzijde een aparte sfeer. Met gevoel voor detail worden de dieren in een wijds perspectief geplaatst; dat roept een gevoel van ruimte op. De tekst is gedrukt in een speels lettertype. Een bijzonder prentenboek, gebaseerd op een (volgens het nawoord van de auteur) waargebeurd verhaal n.a.v. de tsunami in de Indische Oceaan in 2004. Het zal veel kinderen aanspreken en hen, ondanks de trieste gebeurtenis toch met een warm gevoel achterlaten. Vanaf ca. 4 jaar.
Een mama voor Owen het nijlpaard
Annie Beullens
ua/an/22 j
Dit is het geromantiseerde, echt gebeurde verhaal van Owen, het nijlpaardje. Hij woont in Kenia. Eerst woonde hij er met zijn mama en zijn familie aan de oevers van de Sabaki-rivier. Owen hield van de rivier maar het allermeest hield hij van zijn bruingrijze mama. Hij liep vaak vlak achter haar dikke staartje aan. Toen begon het heel hard te regenen. En alle nijlpaarden werden naar zee gespoeld. Hoe Owen ook zocht en hoe hard hij ook riep, hij vond zijn mama en de andere nijlpaarden niet meer terug. Met een grote tsunamigolf werd Owen terug naar de kust gespoeld. Helemaal alleen en erg in de war kijkt Owen om zich heen tot hij iets bruingrijs ziet. Owen kruipt ertegenaan. Het is de stokoude schildpad Mzee. Hij gaat zich om Owen bekommeren. Beetje bij beetje gaat Owen bij Mzee de geborgenheid vinden die hij bij zijn mama had en hij loopt weer vlak achter het dikke staartje aan. Dit verhaal is niet alleen vertederend. Dat het gebaseerd is op waar gebeurde feiten maakt het ook bijzonder. De illustraties in grijsbruin of bruinig grijs zijn haast fotografisch en zeer expressief: je kan de gevoelens van de dieren erop aflezen. Wanneer het toch al uit de kluiten gewassen baby-nijlpaard achter de oude schildpad loopt, geeft dat een heel knappe compositie. Owen leeft nu in het Haller Park, een natuurreservaat even buiten Mombasa.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.