Het neus, tenen en buikboek
Sally Nicholls
Sally Nicholls (Auteur), Filipo Napoli (Illustrator), Freya Wilson (Illustrator), Nikalas Catlow (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2008 |
THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST ROUW : BLAUW : NICH |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2008 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : NICH |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Fontein, cop. 2008 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : NICH |
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
De Fontein, cop. 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NICH |
31/12/2008
Sam is elf en weet dat hij zal doodgaan aan leukemie". De inhoudelijke synopsis van Nicholls' debuut laat weinig aan de verbeelding over. En toch, wie een tranerig en emotioneel relaas van Sams laatste maanden verwacht, heeft buiten Nicholls bijzonder inventieve stilistische capaciteiten gerekend. Al in de proloog maakt hoofdpersonage Sam de structuur van zijn eigenhandig geschreven boek duidelijk: het wordt een "verzameling lijstjes, verhalen, plaatjes, vragen en feiten" die samen een caleidoscopische inkijk in Sams leefwereld bieden. In een periode van nauwelijks vier maanden ga je als lezer Sam bijzonder dicht op de huid zitten. Het is de grote verdienste van de auteur dat ze volledig vanuit haar hoofdpersonage denkt en schrijft. Sam wordt als een bijzonder nuchter observator geportretteerd: via kritische observaties van zichzelf en zijn medemensen, geschreven in een droge, soms afstandelijke stijl, krijg je toegang tot Sams leef- en denkwereld. Als wetenschapper-in-spe houdt Sam van lijstjes met uiteenlopende 'feiten', zoals een lijstje over zichzelf, met zijn lievelingsdingen, met de daden die hij nog zou willen verrichten voor z'n dood etc. Het opschrijven en ordenen van deze strikt verifieerbare gegevens schept orde en structuur, en vormt dan ook een perfect tegengewicht voor Sams chaotisch en onzeker bestaan. Ook over zijn ziekte bericht Sam op een wetenschappelijk-neutrale toon: in plaats van een deprimerend relaas, krijg je als lezer een beklijvend portret van een dappere tiener, die moedig het gevecht met zijn ziekte aangaat. Samen met lotgenoot Felix is Sam opvallend met de dood bezig, die steeds sluimerend aanwezig is. In vragen waarop niemand een sluitend antwoord weet ? zoals "Hoe weet je dat je dood bent?" of "Waarom maakt God kinderen ziek?" ? blijkt een diepgaande reflectie schuil te gaan, met af en toe een cynisch ondertoontje. Dergelijke vragen worden op het eerste zicht slechts terloops aangehaald, en Nicholls kan uiteraard nergens een antwoord bieden. Belangrijker dan antwoorden en oplossingen is echter het associatieve denkproces, dat aan de basis ligt van dergelijke levensvragen, en dat sowieso ook bij de lezer een diepgaande reflectie over leven en dood oproept. Daarnaast biedt Nicholls ook ruimte voor luchtigere onderwerpen. Zo proberen beide jongens naarstig Sams lijstje van 'Dingen die ik wil doen' af te werken. Hoewel het om eerder puberaal gedrag gaat, zoals stiekem roken, kersenbrandewijn drinken en een meisjes kussen (Felix' nichtje) valt de bittere ondertoon meermaals op. Beide jongens hangen immers fel aan het leven en willen nog zoveel meemaken, maar hun tijd is beperkt. Dat wordt algauw pijnlijk duidelijk als Felix ernstig ziek wordt en vervolgens sterft. Sams verwerkingsproces krijgt op eerlijke en openhartige wijze gestalte, zonder tot goedkoop sentiment te vervallen.
Naarmate het verhaal vordert, wordt Sams fysieke aftakelingsproces pijnlijk duidelijk. Via een postuum door de ouders ingevuld lijstje, verneem je als lezer hoe Sam precies gestorven is. Met Als je dit leest, ben ik dood leverde de 23-jarige Sally Nicholls een bijzonder sterk debuut af. Weinig auteurs zullen het haar nadoen om gevoelige onderwerpen als lijden, ziek zijn en sterven aan te pakken op een beklijvende manier met aandacht voor diepgaande reflecties, die wars is van vals sentiment. [Jürgen Peeters]
Nelleke Hulscher-Meihuizen
De 11-jarige Sam (ik-figuur) heeft terminale leukemie. Op aanraden van zijn lerares houdt hij een dagboek bij waarin hij, naast de beschrijving van zijn laatste drie maanden, allerlei briefjes, tekeningen en wensen- en vragenlijstjes opneemt. Sam observeert hoe zijn omgeving op zijn ziekte reageert, waarbij de rol die een lotgenoot speelt van het allergrootste belang blijkt. Dit ontroerende boek, dat het debuut is van een 23-jarige Engelse schrijfster, zet aan tot nadenken over leven en dood. Ondanks het dramatische thema wordt het boek nergens sentimenteel door de eerlijke, directe en soms zelfs humoristische kijk van de Sam. Dat maakt het des te aangrijpender. Sam is een jongen van deze tijd: geïnteresseerd in popmuziek, (computer)spelletjes, ufo's, geesten, horrorfilms en vooral in het oplossen van wetenschappelijke vragen. Door de vertaling valt nauwelijks op dat het boek niet in Nederland speelt maar de titel 'Ways to live forever' is in het Nederlands wat cru uitgevallen. Dit mooi uitgegeven boek zal de lezer, jong en oud, nog lang bijblijven. Vanaf ca. 11 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Dit is het dagboek dat Sam (elf jaar) bijhield van 10 januari tot 12 april van hetzelfde jaar. Sam heeft leukemie en hij weet dat hij terminaal ziek is. Samen met Felix (dertien jaar), een lotgenoot, krijgt hij thuis les. Hij heeft Felix leren kennen in het ziekenhuis. De leerkracht moedigt hen onder andere aan om te schrijven. Felix is heel cynisch en moeilijk te motiveren. Hij heeft wel gekke ideëen en geeft rake opmerkingen. Sam schrijft niet alleen over wat hij ziet, voelt, denkt. Hij stelt ook een reeks vragen waarop niemand antwoord geeft, zoals: Waarom maakt God kinderen ziek? en Blijft de wereld gewoon bestaan als ik er niet meer ben? Naast die lijst met vragen, maakt hij ook een lijst van dingen die hij nog absoluut wil doen, zoals naar beneden lopen op een omhooggaande roltrap, een tocht met een zeppelin maken, maar ook een stukje proeven van hoe het is om volwassen te worden. Hij slaagt erin zijn lijst af te werken, al vervangt hij een ruimtereis door ’s nachts in een boom te klimmen en naar de sterren te kijken. Hij maakt ook afscheidcadeautjes voor al diegenen die dicht bij hem waren en maakt een fiche waarop moet ingevuld hoe hij is gestorven. Tenslotte schrijft hij op wat hij wil dat er na zijn dood met hem gebeurt. Hij registreert haarfijn hoe volwassenen reageren en ziet en begrijpt dat zijn vader de realiteit probeert te ontvluchten. Het boek eindigt met Sams fiche en daarin lees je: Sam stierf op 14 april, rustig in zijn slaap. Hij had geen pijn. Alhoewel het boek in kindertaal geschreven is, toont het zeer goed wat een zware opgave het is voor het kind om terminaal ziek te zijn en wat het betekent voor zijn omgeving die daarmee geconfronteerd wordt. Toch is de toon allesbehalve triest, het boek is zelfs af en toe grappig. Dit boek zou kinderen in dezelfde situatie wel eens echt kunnen helpen. De vragen die Sam zich stelt, gaan zeker ook door hun hoofd.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.