Griekse mythen
Imme Dros
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2007 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Huisdieren |
31/12/2008
Kinderen en hun huisdier vormen wel vaker een thema in het werk van Harrie Geelen ? denk bv. aan Gijs en zijn hond Flop en Jan en zijn kat. Dit nieuwe boek van Geelen, samen met Imme Dros, gaat over het jongetje Bas. Bas heeft nu juist géén huisdier. Op school vraagt de juf wie er een dier heeft. Verschillende kinderen steken hun hand op: "Ik heb een hond, zegt Teun. Ik heb twee poezen, zegt Elsie. Ik heb een konijn, zegt Mert. Ik heb Muis en Beer, zegt Bas." Daar moeten juf en de kinderen hard om lachen: "Dat zijn geen huisdieren [...] dat zijn knuffels, die leven niet echt. Huisdieren leven en drinken water."
Als Bas thuiskomt, bespreekt hij zijn huisdierwens met zijn moeder: "Het huis is te klein, zegt mama." Teleurgesteld kijkt Bas naar buiten, naar de flatgebouwen aan de overkant. Een hond moet een tuin hebben om te rennen. En een kat kan van het balkon vallen, legt mama uit. Bas merkt op dat een goudvis of een vogel dan geen probleem moeten zijn. Maar mama ziet het toch niet zitten. Steeds verdrietiger wordt Bas als hij denkt aan zijn klasgenootjes die wel een dier hebben. Plotseling weet hij het: oma heeft een grote tuin! Hij gaat het meteen met haar bespreken. Helaas heeft oma weer een andere reden om geen huisdier te willen. "Dan zit ik veel te vast," zegt ze ? oma wil weg kunnen gaan als zij dat wil. Wat een tegenvaller. Gelukkig mag Bas helpen in de tuin. Tijdens het harken vindt hij een pissebed. Hij is prachtig, "net een ridder met een harnas", denkt Bas. Hij stopt de pissebed in een doos en neemt hem overal mee naar toe. Als Pissebed Fred van oma niet mee terug mag naar de stad wordt Bas heel erg boos. Een paar dagen later zit er een kaart voor Bas in de brievenbus. Fred vraagt hoe het met hem gaat en of Bas weer snel komt logeren bij oma
Pissebed Fred is een onsentimenteel verhaal over het verlangen naar een huisdier. De beelden van Harrie Geelen bieden interessante perspectieven op het geschreven verhaal. Het valt op dat Geelen de blik van de kijker vaak door een raam voert. Door het flatraam zien we glimpen van een weinig inspirerende stadsomgeving. We kijken via een venster, tussen de planten op de vensterbank door, het klaslokaal binnen. En als Bas met de trein naar oma gaat, zien we een landschap met door de wind scheefgegroeide knotwilgen door het treinraam voorbij flitsen. Deze doorkijkjes suggereren diepte en geven de beelden gelaagdheid. Pissebed Fred, de held van het verhaal, wordt heel ironisch afgebeeld in al zijn onbeduidendheid. Deze 'ridder' is nergens groter dan de rand van een vingernagel, en als Bas hem in een doos heeft gestopt zien we Fred zelfs helemaal niet meer terug. Suggestie en veel oproepen met weinig middelen, is waar Imme Dros en Harrie Geelen met dit boek opnieuw in uitblinken. [Coosje Van der Pol]
Rineke van Teeseling
Bas heeft het er maar moeilijk mee. Iedereen in de klas heeft een huisdier, maar hij niet omdat hij in een flat woont. Gelukkig woont oma (omama) in een huis met een tuin. En in die tuin, onder een steen, vindt Bas een pissebed. Hij noemt hem Fred en zorgt geweldig goed voor hem. Fred mag overal mee naartoe en leert hem van alles over het verkeer, het park en zelfs het zwembad. Maar als Bas na de logeerpartij bij oma weer naar huis gaat, mag Fred niet mee. Bas wordt vreselijk boos. Oma overtuigt hem ervan dat Fred liever onder de appelboom in de tuin woont, dan op een flat in de drukke stad. Een paar dagen later komt er een kaart voor Bas, van Fred. Fantastisch, liefdevol, prentenboek over het niet mogen of kunnen hebben van een huisdier. Een geweldig thema; dichtbij huis, heel herkenbaar (voor groot en klein) en origineel. Een mooi voorbeeld van hoe een klein thema groot(s) kan worden uitgewerkt (in tekst en illustratie). Op elke pagina een warme, zonnige (met veel rood en oranje) en met verschillende kleuren omkaderde verfillustratie. Onder elke plaat staan een- of tweemaal drie regels poëtische tekst in een grote letter. Een schitterend boek om samen van te genieten en te bekijken met kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Diane Thoné
ua/an/22 j
Bas baalt. Iedereen op school heeft een huisdier, maar hij niet. Want hij woont in een flat, en daar kan dat niet, zegt mama. Gelukkig woont omama in een huis met een grote tuin. Als Bas bij haar op bezoek is, vindt hij onder een steen een heel lief beestje. Hij noemt het Fred, en neemt het overal mee, in een doos, onder een steen: ze gaan samen op de fiets, ze gaan zwemmen, Fred mag mee naar de speeltuin, ... Bas zorgt goed voor Fred. Mee naar huis mag hij echter niet. Bas wordt boos, maar omama houdt voet bij stuk. En als Bas weer thuis is, krijgt hij een kaartje: Dag Bas, hoe gaat het met jou? Met mij gaat alles goed. Kom je gauw? Daaag. Je huisdier, Pissebed Fred. Een heerlijk boek om voor te lezen, om over te praten en - zoals we dat van Imme Dros gewend zijn - zonder belerende ondertoon. Het onderwerp is heel herkenbaar, want welk kind wil er nu geen huisdier. De korte zinnetjes zijn erg krachtig, lenen zich uitstekend tot voorlezen en sluiten nauw aan bij de leefwereld van een kleuter. De zoals altijd prachtige, vrij grof gepenseelde schilderijtjes van Harrie Geelen staan dicht bij het verhaal. Het door hem gebruikte kleurenpalet geeft Bas’ gemoedstoestand uitstekend weer. Alweer een pareltje. De tandem Dros-Geelen blijft smaken naar meer.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.