Het geheim van de kalligraaf
Rafik Schami
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2007 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6552 |
31/12/2008
Damascus, 1953. Rana en Faried worden bij hun eerste ontmoeting meteen verliefd op elkaar. Al snel blijkt het een verboden liefde: hun families zijn al drie generaties lang in een bloedvete verwikkeld. Toch willen de twee hun liefde een kans geven. Met heel veel geduld moeten ze allebei hun weg zoeken in een land waar de staatsgrepen elkaar in ijltempo opvolgen en in een stad die een smeltkroes is van de tegenstrijdigste politieke ideeën.
De duistere kant van de liefde is vooral een dik boek. Er komen enorm veel personages en nevenintriges in voor, meer dan wenselijk is voor zo'n volumineus werk. Het evenwicht gaat verloren: wanneer het eigenlijk niet nodig is, treedt Schami in detail, bij dingen die net heel belangrijk zijn voor het verhaal maakt hij er zich van af met een veralgemening. Zo wordt over het begin van de bloedvete eenvoudigweg gezegd dat het niet lang duurde voor de aanvankelijke vriendschap tussen de beide mannen omsloeg in vijandschap, en dat er lang naar de oorzaak werd gegist. De relaties tussen de personages zijn niet doorleefd, er zit geen diepgang achter liefde of haat, en gevoelens worden uitgedrukt aan de hand van oubollige metaforen zoals "de demonen van terughoudendheid".
Wat vooral jammer is aan dit boek, is dat het best spannend had kunnen zijn, maar dat uiteindelijk niet geworden is. Schami's idee van spanning creëren is hoofdstukken beëindigen met zinnen als "maar het zou heel anders uitpakken". Ook op andere punten komt Schami's vertelstijl onbeholpen over. Soms lijkt hij niet goed te weten wat hij eerst moet vertellen. Zinnen als "maar voordat het zo ver was, gebeurde er nog een en ander" komen te vaak voor. Het verhaal verliest zijn vaart en krijgt iets hortends en stotends.
Uit het laatste hoofdstuk blijkt dat De duistere kant van de liefde gebaseerd is op waargebeurde feiten. Misschien verklaart dat waarom er iets in het verhaal blijft tegenstribbelen. Schami heeft weliswaar veel research gedaan en allicht heel lang aan het boek gewerkt, maar toch wekt het nog steeds de indruk niet af te zijn. Het is deels roman, deels ruw en onverwerkt materiaal dat aan Schami's modellerende vingers ontglipt.
Eén ding brengt hij wél tot leven: Damascus, de stad waar hij geboren is en die hij in zijn ballingschap in Duitsland nog elke dag mist. Door deze rijke en liefdevolle schets wordt het boek toch nog het lezen waard. Als je tenminste voldoende tijd en doorzettingsvermogen hebt. [Johanna Cassiers]
C.H. Gajadin
De liefde tussen Faried, een moslim, en Rana, een christelijke vrouw, in het huidige Damascus maakt geen kans. Tussen hun beide families heerst al drie generaties een vete. Met het geduld van een meesterverteller verweeft Schami de verboden liefde met de geschiedenis van het Syrische volk: een volk gebukt onder religieuze verdeeldheid en politieke dictatuur. Hij beschrijft het dagelijks leven in Damascus op wijk- en straatniveau alsof je er midden in staat. Met het gemak van Sheherazade voert Schami personages en gebeurtenissen op. De liefde tussen Faried en Rana duikt telkens als een rode draad weer op en verbindt alles met elkaar. Hun verhaal loopt synchroon met de geschiedenis van het Midden-Oosten waarin herhaling van hetzelfde aan de orde van de dag is. Met stambomen van de beide families. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.