Het theemeisje van Yunnan
Lisa See
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Archipel, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 3756 |
31/12/2008
Deze vertaling van de tweede roman van journaliste Lisa See beschrijft het leven van geletterde vrouwen in het China van de 17e eeuw, net na de bloedige overgang van de Ming- (1368-1644) naar de Qing-dynastie (1644-1911). Meer bepaald is het verhaal geïnspireerd op de beroemde opera 'Het pioenpavilioen' uit de vroege 17e eeuw en de commentaren die erop geschreven zijn door drie opeenvolgende echtgenotes uit de familie Wu.
De opera vertelt het liefdesverhaal van een meisje dat een tekening van zichzelf nalaat alvorens te sterven van verlangen naar haar gedroomde geliefde, waarop hij op zijn beurt verliefd wordt, zodat hij haar later door de kracht van zijn liefde uit de dood wekt. Geïnspireerd door deze opera, sterft ook het hoofdpersonage uit dit boek, Peony, aan liefdesverdriet. Ze laat echter wel commentaren na op de opera, waardoor ze later toch herinnerd wordt. Ze wordt ook, zoals het meisje uit de beroemde opera, postuum uitgehuwelijkt aan de man van haar dromen (via een geesteshuwelijk) en dus als voorouder vereerd in zijn familie. Maar voordat dit kan gebeuren, schrijft de eerste echtgenote van haar geliefde verder aan haar commentaar, enigszins onder de psychologische druk van Peony's geest, die niet kan rusten zolang ze geen plaats gevonden heeft in het voorouderritueel. In navolging van Peony sterft ook zij door weg te kwijnen, terwijl ze nochtans zwanger is van haar eerste kind. De geest van Peony zorgt echter voor de opleiding van een arm meisje, dat uiteindelijk de tweede echtgenote van haar geliefde wordt, en dat zo de drievoudige commentaar voltooit en de publicatie ervan bewerkstelligt via de hulp van enkele vrijgevochten, geletterde vrouwen.
De opera, de roman en de verering van emotionaliteit in de Qingdynastie draaien allemaal rond navolging of mimesis: Liniang wordt in de opera verliefd op een droombeeld en dan op haar afbeelding, Peony spiegelt zich aan Liniang en sterft ook van verlangen, haar geliefde dichter bootst tot in de kleinste details Liniangs minnaar na, zijn latere echtgenote sterft zoals Peony... Zo gaat het eindeloos door. Dit soort literatuur zette meisjes ertoe aan zich te verzetten tegen de controle die hen een leven lang opgelegd werd, al was het maar door de weinig constructieve beslissing om niet meer te eten. Daarom ook werd 'Het pioenpavilioen' in China als gevaarlijk bestempeld voor meisjes die, na een herhaaldelijke lezing ervan, op ongezonde gedachten zouden komen en zich laten doodhongeren omwille van een droomliefde. Peony leeft echter ook op een constructieve manier voort in de drievoudige vrouwelijke commentaar die bij publicatie dadelijk een enorm succes kende.
De roman is niet alleen leuke lectuur over de liefdesperikelen van een mooi meisje, maar bovendien informatief: hij schetst een beeld van het leven aan de benedenloop van de Yangzirivier tijdens de 17e eeuw, de lokale en tijdelijke emancipatie van enkele geletterde vrouwen, de toenmalige verering van vrouwelijke emotionaliteit ('qing') als tegenhanger van mannelijke rationaliteit ('li'), en de complexe gebruiken bij begrafenissen en voorouderverering. Tijdens het grootste deel van het boek handelt, groeit en reflecteert Peony als een hongerige geest op zoek naar haar laatste rustplaats. Hoe onvertrouwd dit ook klinkt in onze oren, toch is de beschrijving realistisch en overtuigend. Alleen de inconsequente transcriptie van Chinese namen is soms wat storend. [Carine Defoort]
J. de Jager-v.d. Wijst
De opera 'Het Pioenpaviljoen' uit 1598 maakte bij veel jonge Chinese meisjes uit die tijd die tot een huwelijk werden gedwongen het verlangen naar een hartstochtelijke liefde wakker. Ze weigerden voedsel, kwijnden weg en stierven in de hoop dat ze na hun dood hun eigen lot konden bepalen. Een van hen was Peony, die te laat ontdekt dat de man Wu Ren op wie ze verliefd is ook haar gearrangeerde echtgenoot was. Na haar dood hoopt ze dat Ren haar droomminnaar wordt en haar weer tot leven zal wekken. Doordat er op haar familietablet geen stip is gezet wordt ze echter een dolende geest en kan ze weinig invloed op hem uitoefenen. Wel kan ze haar levenswerk, de opera, voorzien van commentaren via de twee andere vrouwen van Ren, tot een succesvol einde brengen. Op historische feiten gebaseerd verhaal waarin de schrijfster getracht heeft de essentie van het 'Het commentaar van de drie echtgenoten' te verwerken. In een beeldende, poëtische taal beschrijft ze personages, tradities en gebruiken en de politieke omwenteling in het China van de 17e eeuw. Vrij kleine druk. Van de Amerikaanse schrijfster (1955) verscheen eerder 'Snow Flower en de geheime waaier'.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.