Verloren dochter
Helen FitzGerald
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Anthos, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6871 |
31/12/2008
De Australisch-Britse Helen Fitzgerald opent haar thrillerdebuut met een snoeiharde passage waarin een van de hoofdpersonages, Krissie, vertelt hoe ze zichzelf langzaamaan ontdekt heeft: "Het eerste stukje ontdekte ik in een tent op West Highland Way. Mijn beste vriendin Sarah sliep. Haar man lag naast haar, en ik slikte zijn zaad door. Het volgende stukje van mezelf ontdekte ik onder aan een rotswand, waar ik Sarahs lijk voortsleepte. Sarah, die vanaf mijn kindertijd mijn vriendin was geweest, en die ik had verraden en vermoord." Als kind al waren Sarah en Krissie hartsvriendinnen. Krissie werd na een onenightstand in een damestoilet zwanger en kreeg een zoontje Robbie. De combinatie van het moederschap met de belastende job van maatschappelijk werkster valt haar érg zwaar. Een zenuwinzinking is dan ook niet ver weg. Haar mooie hartsvriendin Sarah doet obsessieve pogingen om zwanger te worden en stoot haar man Kyle, een aardige huisarts, meer en meer van zich af. In een poging hun huwelijk te redden besluit het koppel een wandeltocht met tent te maken door de Schotse heuvels. Ze nodigen meteen ook Krissie uit om haar op te beuren. Wat daarna gebeurt, weet de lezer al vanaf de eerste bladzijde, maar hij weet niet hoe Fitzgerald de plot uiteindelijk tot ontknoping brengt. Vrouwen in de hoofdrol, misdaad met een flinke scheut seks, een auteur die meteen al op de eerste bladzijde een flink deel van de plot te grabbel gooit: dan verwacht je misschien dat de auteur haar hand zal overspelen en met haar thriller de mist in zal gaan. Dat is niet het geval. Het boek boeit tot het einde. Fitzgerald beschikt over een sterk verteltalent en een meeslepende stijl. Ze zorgt voor voldoende wisselingen in de verhaallijn om de aandacht van de lezer scherp te houden.
Kleine meisjes is een misdaadverhaal over kindermisbruik en verdrongen herinneringen, over ouderschap en kinderwens, over schuld, wraak en ontspoorde gevoelens. Dat is heel wat, maar Helen Fitzgerald verliest de controle over het geheel niet. Een interessant debuut. [Geert Swaenepoel]
Mieke Starmans-van Haren
Krissie, een sociaal werkster in de jeugdzorg, worstelt met een postnatale depressie en haar leefpatroon: behoefte aan veel losse seks, pillen en alcohol, terwijl ze een goede alleenstaande moeder wil zijn. Haar nette jeugdvriendin en man zijn wanhopig vanwege hun kinderloosheid en het drietal besluit tot een ontspannen kampeerweekend in de bergen, maar dat mondt uit in een nachtmerrie waarin bepaald niet alleen de relationele bordjes verhangen worden. Thrillerdebuut van een in Australië opgegroeide Schotse scenarioschrijfster, die eerder als reclasseringsambtenaar gewerkt heeft. Het goed opgebouwde, eigentijdse verhaal met forse karaktertekening heeft een inventief plot met verrassende en toch geloofwaardige wendingen. De intonatie en stijl passen goed bij de inhoud; wat begint in de sfeer van chick-lit mondt uit in een spannende Hitchcock. De goed vertaalde paperback met een prettige bladspiegel en kleine letter ligt zeker in dezelfde klasse als Nicci French.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.