Het uur bij Tuur
Riet Wille
Riet Wille (Auteur), Geert Vervaeke (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2007 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : TAAL EN VERHAAL : GEDICHTEN : WILL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2007 |
JEUGD : GEDICHTEN : WILL |
31/12/2008
Dat handen veelzijdige lichaamsdelen zijn hoeft geen betoog. Riet Wille vond er dan ook voldoende inspiratie in om er een volledige dichtbundel aan te wijden. Haast alle vijftig gedichten in Waarom mijn handen geen schoenen willen vertonen een link met handen of vingers. Enkel de laatste cyclus, die 'Buiten handbereik' heet, biedt ruimte aan andere onderwerpen.
Dik veertig gedichten over handen: het lijkt wat veel van het goede. Maar Wille zorgt voor behoorlijk wat afwisseling, met teksten over uiteenlopende dingen als wanten, neuspeuteren, poppenkast spelen, snoepjes stelen, muziek maken en gehaktballen rollen. Slecht hier en daar lijkt de hand wat geforceerd het gedicht ingesmokkeld.
Wille gaat op zoek naar thema's die jonge kinderen boeien en verpakt die steevast op humoristische, speelse wijze. Ze schenkt daarbij veel aandacht aan het plezier dat in de taal zelf schuilt. Dat doet ze niet enkel door voor een vlot ritme en een uitnodigend rijm te kiezen, maar ook door op de vorm van woorden te wijzen, zoals in 'Een handafdruk': "duim / wijsvinger / middelvinger / ringvinger / pink // [...] pas als je heel goed kijkt / merk je dat elke vinger / even lang is / als het woord / waar die vinger / bij hoort".
Soms maakt Wille van haar gedichten echte zoekspelletjes. In het gedicht 'Een dier trekt aan mijn lijn, wie zou dat kunnen zijn?' zit in een tekstblok dat telkens het woord 'hand' herhaalt bv. één keer het woord 'hond' verstopt. Poëzie kun je het nauwelijks noemen, maar leuk is het wel. Helaas lijken te veel gedichten uit deze bundel dat louter leuke niet te overstijgen. Sommige gedichten missen spitsvondigheid en zijn ronduit vrijblijvend. 'Wat allemaal klappen kan' is bv. behoorlijk flauw: "klapdeuren / klapbruggen / klapramen / klapstoelen / klapbanden // en handen". Misschien heeft Wille het handenthema toch wat te veel willen uitmelken en had ze beter slechts een selectie gebundeld? Want hier en daar tref je wel degelijk pareltjes aan, zoals 'Mijn beestje': "Mijn beestje // heeft alleen een kop / na mijn pols / houdt het op // elke avond, // sluit het de dag / met een soort geblaf / van mijn ring- en middelvinger / op mijn duim // zijn snuit staat niet stil / en vertelt wat ik wil / bij grappige dingen / staan de oortjes rechtop / bij verdriet / liggen mijn pink en wijsvinger / plat naast zijn kop // een duw op de lichtknop / en mijn beestje verdwijnt / in het donker van de nacht / handig beestje, slaap zacht". De illustratie van Geert Vervaeke bij dit gedicht is ingetogen mooi.
Vervaeke ging met druktechnieken aan de slag en maakte illustraties in zwart-wit en groen. Regelmatig levert dat sterke beelden op, maar net zoals bij de gedichten missen ook enkele illustraties wat panache. De interactie tussen beelden, tekst en typografie is vaak wel bijzonder.
Waarom mijn handen geen schoenen willen is dus vast en zeker een fijne bundel waarin kinderen op zoek kunnen gaan naar grappige vondsten, maar zowel de auteur als de illustrator hebben met eerdere publicaties bewezen dat ze sterker uit de hoek kunnen komen. [Reine De Pelseneer]
Ton Jansen
Gedichtenbundel met daarin 50 gedichten onderverdeeld in vijf subhoofdstukken, gegroepeerd rondom het thema ‘handen’, die samen de vijf vingers van een hand verbeelden. Inhoudelijk gaan de gedichten over de meest uiteenlopende onderwerpen en is het thema er soms bijgezocht. Geen traditioneel rijmende versjes, veelal gebroken rijmvorm, maar veeleer een ritmisch spel van woord en klank. Meestentijds puntige en scherpzinnige gedichten, gedachten en observaties, een enkel maal moeilijker te doorgronden. De illustraties in druktechniek (o.a. linoleumsnede), allemaal uitgevoerd in de kleurencombinatie zwart/groen, versterken de eigenzinnigheid van deze poëzie en vormen een wezenlijk deel van dit boekje. Deze visuele poëzie krijgt gestalte middels een mooi samenspel van woord en beeld. Overdaad schaadt. Deze uitdrukking doet ook opgeld voor deze speelse en fantasierijke bundel. Bij gedoseerd (voor)lezen komt deze gedichtenbundel, voorzien van twee flappen, het best tot zijn recht. Geslaagde uitgave om de taalgevoeligheid bij kinderen, al vanaf ca. 6 jaar, te ontwikkelen en stimuleren. Eerder verschenen van deze auteur de gedichtenbundels 'Wie dit leest, wordt een beest' en 'Dag dier'*.
Nanna Cornelis
ua/an/22 j
Waarom mijn handen geen schoenen willen' bevat 50 versjes over handen en vingers. De versjes werden gerangschikt onder vijf hoofdstukken (voor elke vinger aan je hand één). Ze verwijzen soms naar dingen die je met je vingers kan doen, kan voelen; dingen die je aan handen kan zien ... en bieden tal van spelmogelijkheden. Wellicht bestaan er al honderden vingerspelletjes, maar de versjes in deze mooie bundel zijn niet allemaal even voor de “hand” liggend en kunnen voorlezer en luisteraar nog echt verrassen. De illustraties van Geert Vervaeke maken de versjes af! Soms lopen illustratie en tekst zo in elkaar over dat je je afvraagt: wat was er eerst, de tekst of de tekening? Kortom, Riet Wille en Geert Vervaeke spreken dezelfde taal en nemen de lezer mee naar een land, genaamd: hand.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.