Ode aan de aarde
Aernout Zevenbergen
Aernout Zevenbergen (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Mets en Schilt, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6680 |
31/12/2007
Tussen 1996 en pakweg 2005 maakte Aernout Zevenbergen een aantal reizen in Afrika. Zelf is hij geboren in Zambia, opgegroeid in Nederland en thans woonachtig in Zuid-Afrika. In Vlekken van een luipaard brengt hij een verzameling van de reportages die hij schreef voor kranten en tijdschriften. In de talrijke ontmoetingen die hij had op het Afrikaanse continent (niet alleen Zuid-Afrika, maar ook Liberia, Swaziland, Niger, Tanzania, Rwanda....) ging hij op zoek naar wat hij zelf omschrijft als de 'moderne mannelijkheid in Afrika'. Die ontmoetingen, zowel met beleidsmensen als met mensen die in het dagelijkse leven iedere dag weer geconfronteerd worden met de problemen van misdaad, werkloosheid en drank, tekent zich voor hem gaandeweg een lijn uit die hierop neerkomt: mannen zoeken hun weg vanuit de traditie die blijvend aanwezig blijft, maar steeds nadrukkelijker onderhevig wordt gesteld aan de invloeden van het moderne leven. Traditie staat voor gemeenschapszin binnen een overheersende mannencultuur, modernisme staat voor de teloorgang van de familieverbanden en het op de voorgrond treden van de vrouw. Vaak is het gevolg ervan een soort verlies van identiteit: "mannen in Afrika zijn volledig in de war. [...] We spelen het leven na dat we op tv zien in Amerikaanse series. [...] we spelen rollen en karakters maar dit is niet wie we zijn, wie we werkelijk zijn, waar we vandaan komen, of wat onze natuurlijke en sociale omgeving van ons vraagt. We zijn luipaarden die onze vlekken proberen weg te poetsen." Binnen dit spanningsveld tussen traditie en modernisme speelt o.m. de aidsbesmetting een primordiale rol. In Swaziland bv. bleek van alle in 2005 geteste vrouwen 42,9 procent besmet. Ook de andere Afrikaanse landen blijven permanent leven onder de dreiging van het aidsvirus. Daarom is en blijft het belangrijk dat figuren als oud-president Kaunda van Zambia, nadat hij een zoon had verloren die seropostief was, zelf het voortouw heeft genomen in de bewustmaking errond. Dat Zuma, gewezen vice-president van Zuid-Afrika, dan nog wordt vrijgesproken op zijn proces wegens verkrachting, is dan weer een andere klok die je hoort luiden. Zevenbergens boek biedt, zonder de pretentie te hebben een wetenschappelijke analyse voor te staan, vanuit een persoonlijke betrokkenheid bij het onderwerp een boeiende inkijk in het reilen en zeilen van de Afrikaanse man in de beginjaren van de 21e eeuw. [Jooris Van Hulle]
Harrie M. Leyten
Dit boek schetst een schrijnend beeld van jonge en oude Afrikaanse mannen in hun sociaalculturele en economische context. Velen zijn losgeslagen van hun 'roots', weten niet waar ze vandaan komen en hebben geen zicht op hun toekomst. Wat zij willen, is de bevrediging van hun behoeftes nu: geld, drank, vrouwen. Het is een indringend verhaal van aids dat samenlevingen ruïneert, van uitzichtloze armoede en van de desintegratie van waarden en normen. Toch spreekt de auteur geen veroordeling uit: hij geeft een goed gedocumenteerd en gedegen beeld van achtergronden en situaties; hij geeft geen oplossingen. Een bijzonder knap geschreven werk over een onderbelicht probleem. Het boek besluit met een beredeneerde literatuuropgave. De auteur heeft jarenlang onderzoek gedaan voor dit boek. Hij is Afrika correspondent voor enkele dagbladen. Het boek verdient een brede lezerskring, vooral van ontwikkelingswerkers, journalisten en studenten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.