Het boek van alle dingen
Guus Kuijer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Athenaeum-Polak en Van Gennep, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12455 |
00/00/0000
Guus Kuijer voelt zich niet goed met het huidige "paranoïde wereldbeeld" dat het Westen (met democratie, vrije meningsuiting) als het Goede, en de islamitische wereld (met theocratie, terrorisme, fanatisme) als het Kwade bestempelt. Daarom gaat hij na hoe Europeanen in de tijd van de godsdienstoorlogen (16e eeuw) hun leven waagden om tegen het toenmalige paranoïde wereldbeeld in te gaan.
Een van hen is de Spanjaard Miguel Servet, die probeerde van Europa een thuis voor christenen, joden en moslims te maken. Hij belandde op de brandstapel wegens zijn opvattingen over de Drievuldigheid en de kinderdoop. Maar Calvijn leverde hem vooral aan de inquisitie over wegens een persoonlijk conflict: terwijl voor Calvijn de menswording van God vooral een vernedering was, en een vroom mens iemand die zichzelf vernederde, voelde Servet meer voor zelfverheffing, omdat God niet wil neerdrukken, maar enthousiasmeren, zich niet afsluit, maar toegankelijk maakt, en de mens vergissingen toestaat.
De biografie van Servet loopt als een rode draad doorheen deze vaak losse historische schetsen en reflecties. De auteur analyseert grondig het karakter en de motieven van Calvijn, die zich bij zijn selectieve interpretatie van het evangelie blijkbaar door de H. Geest liet leiden. Verder heeft hij het over Luther en andere godsdienstige leiders, zoals de in Brugge geboren David Joris, over Filips II en Alva, en over Erasmus (die hij bewondert, hoewel hij het onbegrijpelijk vindt dat hij gelovig was) en Thomas More (die hij gevaarlijker vindt dan Machiavelli).
Kuijer schreef een zeer persoonlijk en vaak ironisch relaas van de godsdiensttwisten. Herhaaldelijk trekt hij parallellen met het heden, zoals de gebeurtenissen in Irak. Hij houdt regelmatig een pleidooi voor tolerantie, maar stelt nogal ongenuanceerd dat zowel de islam als het christendom de wereldheerschappij als enige programmapunt hebben, en dat uit openbaringsgodsdiensten onvermijdelijk moord en doodslag voortvloeien. [Jef Ector]
M.C. Brak
Eerder maakte Kuijer zich in 'Hoe een klein rotgodje God vermoordde' (2006)* enorm boos op gelovigen die God lasteren alsof Hij een met de hel dreigend, intolerant rotgodje zou zijn. Diezelfde passie is ook als een rode draad te vinden in dit boek over de botsing die in de zestiende eeuw binnen de Reformatie plaatsvond tussen de theoloog Servet en de reformator Calvijn. Dit liep erop uit dat Servet tot de brandstapel werd veroordeeld. Kuijer is woedend om het verhaal van verraad dat hij moet vertellen en richt zich regelmatig cynisch tot de lezer. Soms lijkt hij boos op Servet, die alsmaar bleef denken dat het ging om een theologische zoektocht naar de waarheid, terwijl Calvijn al lang beschikte over de Waarheid. Die gaf hem het dan ook het recht om macht en controle uit te oefenen over 'zijn' gelovigen. Kuijer slaat verdedigers van Calvijn het argument 'tijdgebonden' uit handen, door te laten zien dat er ook in diens eigen kring genoeg mensen waren die pleitten tegen het doden en verbranden van mensen met een andere opvatting. Geen vrolijke ouverture tot het naderende Calvijn-jaar, maar zeer de moeite waard.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.