Het grote bijenboek
Anne Möller
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Vier Windstreken, cop. 2006 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : NATUUR
Seizoenen - Weer |
31/12/2007
Het wordt winter en de vogels maken zich klaar voor de wintertrek naar het zuiden. Roodstaartje heeft echter zijn vleugel verwond en kan niet mee vertrekken met de andere vogels. Zij blijft dus alleen achter, maar wanneer het écht winter wordt, wordt het voor de kleine vogel erg moeilijk om voedsel te vinden. Het vogeltje gaat bij andere dieren te rade. Egel vertelt hem dat hij een onderhuidse voorraad aangelegd heeft en dat hij zo weinig mogelijk energie gebruikt tijdens zijn winterslaap. De muisjes verzamelen in de herfst dan weer allerhande noten die ze dan later beetje bij beetje opeten als ze geen voedsel kunnen vinden en ook de mezen en merels tonen wat zij eten in de winter. Ze willen allemaal best met Roodstaartje delen, maar haar bek is niet geschikt om een noot of pit open te breken en met bessen krijgt de vogel het maagje niet gevuld. Met de insekten uit de pels van een everzwijn en een hert, en af en toe wat extra komt Roodstaartje uiteindelijk toch de winter door. Als de andere vogels uit het zuiden terugkomen en Roodstaartjes verhaal horen over de sneeuw die ze gezien heeft, zouden ze de volgende winter ook wel willen blijven. Dat is volgens Roodstaartje toch geen aanrader, want daarvoor vond ze te weinig te eten en was het véél te koud.
Aan de hand van het verhaal van Roodstaartje wordt uitgelegd hoe verschillende dieren in de natuur een koude winter doorkomen. Als prentenboek is dit werkje daardoor minder geschikt voor jonge kinderen, maar het biedt wel heel wat mogelijkheden voor verwerking in lessen in de lagere school.
De auteur gebruikt voor haar illustraties een combinatie van collage en schildertechniek. De illustraties zijn opgebouwd uit gescheurde of geknipte stukken papier die eerst of daarna beschilderd zijn. Op deze manier slaagt ze er in om de verschillende dieren en hun omgeving natuurgetrouw weer te geven. Door het kleurgebruik en de levendige illustraties is het zeker geen somber winterboek geworden. [Marjan Hauchecorne]
G.J. Jolink
Als Roodstaartje niet met de andere trekvogels naar warmere streken kan vliegen, wacht hem een spannende winter vol interessante ontmoetingen. Het gaat sneeuwen en Roodstaartje kan niets te eten vinden. De andere dieren die Roodstaartje tegenkomt, zijn goed uitgerust voor de winter. Het egeltje heeft voldoende vet onder zijn huid en slaapt de hele winter door en de uil eet zelfs kleine vogeltjes. Roodstaartje weet niet hoe hij zijn kostje bij elkaar moet scharrelen totdat hij zich aansluit bij de ree en het wilde zwijn. Gelukkig breekt tenslotte de lente weer aan, maar Roodborstje weet wel zeker dat hij de volgende winter weer naar het zuiden gaat. Kleurrijk winterboek waarin kinderen via de zoektocht van Roodstaartje aan de weet komen hoe verschillende dieren in de winter aan hun voedsel komen. Er is veel te zien op de paginaoverschrijdende platen, die een mengeling zijn van collage en schilderingen in gouache. Als Roodstaartje staat te pikken in de sneeuw, zijn tegelijkertijd onder de grond de wortels van bomen, slakken en het muizenhol te zien. Door de warme aardekleuren naast het wit en het grijs, het helderblauw van de meesjes en het overal aanwezige rode staartje, wordt de winter nooit somber. Vanaf ca. 4 jaar.
Tanja Maes
ua/an/22 j
Het is herfst. De trekvogels verzamelen zich om naar warmere landen te vliegen. Roodstaartje heeft een gewonde vleugel en kan niet mee. Hij besluit moedig om te blijven. Wat hij niet weet, is dat het erg moeilijk zal zijn om te overleven. Hij leeft van insecten en die zijn er in de winter amper te vinden. Ook de sneeuw maakt het hem niet gemakkelijk. Hij zoekt hulp bij de dieren die hij ontmoet. Egel kan hem niet helpen en wil eigenlijk graag verder doen met zijn winterslaap, de meesjes bieden hem zonnebloempitten aan maar dat krijgt Roodstaartje met zijn snavel niet open. De merels delen allerlei bessen met hem, maar ook dat vult zijn maagje niet voldoende. De muis toont hem zijn wintervoorraad eikels en noten, maar ook dat kan de snavel van Roodstaart niet aan. Dan ontmoet hij een ree. Ze vraagt hem om die vervelende kriebelbeestjes op te eten die in zijn vacht zitten. Gretig eet het vogeltje de luizen op die hij kan vinden. Als hij bij het everzwijn hetzelfde wil doen ontdekt hij iets veel interessanter: het zwijn woelt de aarde om met zijn snuit en zo komen er allemaal larven, kevers en wormen naar boven. Roodstaartje kan op die manier de winter overleven en heeft in het voorjaar heel wat te vertellen aan de andere roodstaartjes. Het boek ademt een echte wintersfeer uit. De illustraties zijn een mengeling van collagetechnieken en schilderingen in gouache. Leuk is dat je op de prenten de insecten waarnaar Roodstaartje op zoek is, kan zien. Ze zitten veilig verscholen onder de grond, goed afgeschermd voor de koude winter. In het hele boek komt er ook geen mens aan te pas. Het is puur natuur, het leven zoals het is … Kleuters komen op een prettige manier te weten hoe dieren in de winter aan hun voedsel komen, of hoe ze andere oplossingen, zoals winterslaap en wintervoorraden, gebruiken om die moeilijke periode door te komen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.