Persona non grata : Frans Wuytack
Serena Wuytack (Auteur), Maya Wuytack (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2007 |
Continenten: Amerika CAME.VEN |
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2007 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 937 WUYT |
Besprekingen
31/12/2008
Een merkwaardig iemand, deze Frans Wuytack. In het arbeidersnest dat hem als rusteloze puber zag groot worden, lagen waarden ingebed als strijdbaarheid, daadkracht, medemenselijkheid, en vooral rechtvaardigheid. In die geest zocht de volwassen geworden Frans naar een eigen belevingswijze. Gezien zijn afkomst lag het niet meteen voor de hand, maar via de late roepingen werd hij tot priester gewijd en vertrok hij korte tijd nadien als priester-arbeider naar de sloppenwijken van Carácas, Venezuela. Wat dan volgt, vertegenwoordigt voor hem het volle leven, zijn échte reden van bestaan. Het heeft te maken met het scheppen en herscheppen van mens en samenleving, ook al is het establishment daar meestal niet van gediend. Twee keer slaat hij in Carácas de hand aan de ploeg, evenveel keren wordt hij na verloop van tijd op het vliegtuig huiswaarts gezet, met tussenin een kort maar al even roerig intermezzo in Antwerpen en Tarragona. Zijn bodemloze energie blijft echter intact. In België schoolt hij zich in beeldhouwen, huwt zowaar, en trekt met zijn gezin naar Costa Rica. Al is hij nu vooral beeldhouwer, de Latijns-Amerikaanse vrijheidsstrijd blijft zijn roeping. Zo trekt hij, in het heetst van de strijd in de jaren '80, op verkenning naar Nicaragua, en naar de brandhaarden Irak en Bosnië begin jaren '90. Om uiteindelijk, in het begin van het nieuwe millennium en ditmaal voorzien van een heus legaal paspoort, opnieuw in Carácas voet aan land te zetten, waar hem een verrassende maar tegelijk verdiende hommage te beurt valt.
Een bevlogen figuur, ongelooflijk gedreven, dat is het minste wat je van deze man kan zeggen. Het is aan zijn verbeten strijd om de machteloze paupers te verenigen en zijn vasthoudend geloof dat hún kracht het kan maken, dat dit boek is gewijd. Evenzeer getuigt het echter van het beeldend vermogen waarmee hij de herschepping van de mens op plastische wijze in steen poogt vast te leggen. Fraai is daarbij dat het bewogen leven van Wuytack niet door één enkeling wordt verteld, maar door hemzelf, zijn verwanten, en tientallen getuigen die hem op een of andere wijze hebben meegemaakt of tegen het lijf zijn gelopen. Het moet een onnoemelijke karwei geweest zijn om al deze mensen op te duiken, hun getuigenis op te tekenen, en al deze fragmentarische bijdragen te structureren tot één vloeiend chronologisch geheel dat onverminderd blijft aanspreken tot het laatste woord is gevallen en het laatste beeld getoond. Wat vooral treft, is echter de verbluffend mooie lay-out, waarbij ernst en speelsheid volmaakt in evenwicht zijn. Ook het verhaal zit boordevol afwisseling. De beide dochters van Frans, die met veel kunde deze uitgave realiseerden, konden hun vader op geen waardiger manier eer betuigen. Tegelijk is het een eerbetoon aan de talloze uitgestotenen die waar ook ter wereld hun beste krachten blijven inzetten om gestalte te geven aan een rechtvaardigere samenleving. [Hugo Van Hoecke]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.