De vrouw en het jongetje
Geert De Kockere
Geert De Kockere (Auteur), Johan Devrome (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Uitgeverij De Eenhoorn, 2006 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : NATUUR : VERHALEN : DEKO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij De Eenhoorn, 2006 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : DEKO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Uitgeverij De Eenhoorn, 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KOCK |
31/12/2007
Met Dat had je gedacht trekt Geert De Kockere de lijn door van zijn eerdere bundels filosofische dierenverhalen Liefdesgesprekken van pad tot reiger (Davidsfonds, 1994), Allemaal praatjes! (De Leeswelp 2000, p. 12) en Het zijn toeren (De Leeswelp 2003, p. 283). Deze laatste bundel was overigens ook al geïllustreerd door Johan Devrome. De illustraties in het nieuwe boek stellen telkens twee dieren voor op een ondergrond die zich als een loper onder hen uitrolt. De dieren zijn realistisch neergezet en tegelijk karikaturaal vertekend. Vooral de houding en mimiek vermenselijkt hen, zoals bij de ever en de das die als dikke vrienden bij elkaar liggen.
De 14 korte verhalen illustreren vooral de relativiteit van alles en ondergraven zgn. 'zekerheden': wat zijn morgen en avond immers voor een egel of een wezel die gaan slapen als de ander wakker wordt? Door de gesprekken laat het ene dier het andere (en de lezer) de dingen van een andere kant zien, wat voor de betrokkene vaak ontluisterend werkt. De meeste teksten hebben een gelijkaardig verloop waarbij de 'zekerheid' van het ene dier door een uitspraak van het andere onderuit gehaald wordt. Het aanvankelijke medelijden van de kikker met de slang zonder poten slaat door het betoog van het serpent om in zelfmedelijden. En waar de ekster begint met "Wijsheid zit in de staart", eindigt de eekhoorn ? nadat hij de ekster op zijn plaats gezet heeft ? laconiek met "het venijn zit altijd in de staart".
De sterkte van de verhalen steekt in de dialogen, die vaak levendig klinken en verbijzonderd worden door woordspelingen. Zo laat het gesprek tussen de taterende uil en de zwijgzame reiger de lezer achter met de vraag wie nu eigenlijk een grote bek heeft. Al klinken de gedachten soms wel iets te nadrukkelijk, meestal geven ze de lezer toch stof tot nadenken over vriendschap, bijzonder zijn, (verloren) tijd, weten, wijsheid, opkijken naar, neerkijken op, of over vlinders in de buik. Soms herken je zelfs een vleugje Plato: "En wat is echter? Wat je ziet of wat je denkt?" (uit een gesprek van Mol en Specht). [Jan Van Coillie]
Ton Jansen
Prentenboek met veertien filosofische gesprekken in dialoogvorm tussen twee dieren met menselijke eigenschappen bekeken vanuit een originele invalshoek. Er wordt gefilosofeerd over abstracte begrippen als op iemand neerkijken, vertrouwen, jaloezie, de baas zijn en vriendschap. Letterlijke begrippen worden vaak figuurlijk ingevuld (bijv. de grote mond van Reiger die echter verbaal afgetroefd wordt door Uil) en doen een appel op de taalgevoeligheid van de toehoorders. De tekst staat in een kolom naast de titel, de illustraties staan op de rechterpagina. De bijna realistisch getekende, hologige dieren -de pupillen zijn vervangen door een dun stipje- komen hard en kil over en zullen kinderen niet aanspreken. De dieren staan/liggen op een gekleurde strook tegen een witte achtergrond. De verhalen met een zekere Toon Tellegen-touch zijn het meest geschikt om voor te lezen en zullen pas tot volledige wasdom komen als ze besproken/toegelicht worden. Veeleisende literatuur voor een kleine doelgroep vanaf ca. 8 jaar en eigenlijk leeftijdloos voor filosofisch georiënteerden van 8 tot 80 jaar. Oblongformaat.
An Lippens
ua/an/22 j
Een filosofisch prentenboek met veertien speelse dialogen tussen verschillende dieren. Elk van hen bekijkt de wereld op een originele manier. Wat vanzelfsprekend is, wordt bijzonder en wat bijzonder is, blijkt doodgewoon. Vriendschap, verlangen, jaloezie en opscheppen, niets menselijks is hen vreemd. Haas en Raaf praten over de baas zijn, Specht en Mol over schijn en werkelijkheid, Das en Ever over vriendschap, Muis en Eekhoorn over weten en vervelen, ... Uiteraard kan je het niet laten een vergelijking te maken met de dierenverhalen van Toon Tellegen. Vooral omdat Geert de Kockere titels als ‘Het was nog vroeg’ en ‘Het was een rustige dag’ gebruikt. Waar beide auteurs dieren gebruiken om menselijke banaliteiten en absurditeiten ten toon te spreiden, speelt De Kockere vooral met de taal an sich. Hij laat ons nadenken over de relativiteit van begrippen als ‘ochtend’ en ‘avond’. Wanneer Egel net wakker wordt, is het ‘ochtend’ voor hem, al begint het al te schemeren. En over ‘tijd’ en ‘op tijd zijn’. En over het feit dat een ‘grootste vriend’ ook een heel klein iemand kan wezen of wat de uitdrukking ‘met een ei zitten’ nu weer betekent. Maar ook over de platonische gedachte dat wat we zien alleen schijn is, wordt duchtig gediscussieerd. Elk verhaal beslaat één pagina en de rechterpagina wordt telkens gevuld met een illustratie van Johan Devrome. De dieren zijn vrij realistisch weergegeven, met vermenselijkte gelaatsuitdrukkingen. Hieruit kan je opmaken of de dieren lachen, kibbelen, genieten of schrikken. Het is geen boek, waar kinderen in hun eentje uren mee onder de wol kunnen kruipen. Het is een verhalenbundel, waar je af en toe een stukje uit voorleest om daarna met de luisteraar(s) een poosje te filosoferen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.