Schreeuw mijn aarde
Toon Vanlaere
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
P, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VANL |
31/12/2006
In 2000 debuteerde Toon Vanlaere op latere leeftijd, zoals dat heet, met Notaris van de kleine akker, een bundel die in de Vlaamse literaire kritiek behoorlijk enthousiast werd onthaald. De dichter schreef een intimistische lyriek die gedragen werd door een gebalde, functionele zegging en een grote maturiteit, zowel thematisch als stilistisch en structureel. Diezelfde kwaliteiten zijn ook terug te vinden in Vanlaeres tweede dichtbundel, die zopas verscheen. Ook nu streeft de dichter ernaar ervaringen en emoties te stollen in taal, ze te begraven in woorden om ze lang te kunnen blijven koesteren. De anekdote vormt daarbij een aanleiding om op zoek te gaan naar wat essentieel zou kunnen zijn. Dat in dat perspectief vooral de geliefde een centrale plaats bekleedt, kan niet verbazen. Zij symboliseert immers bij uitstek het lichaam dat dreigt te verouderen en te verdwijnen, maar tegelijk staat zij ook voor de dynamiek van het leven, voor de aanraking en de aantrekkingskracht. Het vaak voorkomende motief van de rok beklemtoont nog deze ervaring van grenzen, waar binnen- en buitenwereld in elkaar overgaan. Vanlaere weet het thema van de archeologie (de potscherf, het stof, de aarde...) opnieuw op indringende wijze aan te wenden. Wel is de dichter ? in vergelijking met zijn vorige bundel ? nog nadrukkelijker bezig om die elementen ook op de taal en de poëzie zelf te betrekken. Daardoor wint zijn lyriek misschien wel aan complexiteit en diepgang, maar dreigt zij soms te verzanden in het abstracte, in een (weliswaar vernuftige) constellatie van beelden en indrukken. In dat opzicht is de slotreeks van deze bundel, 'Werksters in het museum', nog het best geslaagd: beschouwing en suggestiviteit houden elkaar hier perfect in balans. Over de bijgevoegde cd-rom kan ik eigenlijk kort zijn: enkele gedichten worden tot 'leven' gewekt, maar eens te meer blijkt dat de verbeelding van poëzie veel meer dan dat hoort te zijn. Een voortreffelijk boek, dus, en de cd-rom is volstrekt overbodig. Gelukkig maar... [Dirk De Geest]
Redactie Vlabin-VBC
Net als in zijn debuut (Notaris van de kleine akker, 2000) bevat Toon Vanlaeres tweede dichtbundel intimistische lyriek die gedragen wordt door een gebalde, functionele zegging en een grote maturiteit. Ook nu streeft de dichter ernaar ervaringen en emoties te stollen in taal, vaak aan de hand van anekdotes. Vanlaere weet het thema van de archeologie opnieuw op indringende wijze aan te wenden. Het vaak voorkomende motief van de rok (van de geliefde) beklemtoont de ervaring van grenzen, waar binnen- en buitenwereld in elkaar overgaan. Vanlaeres lyriek wint aan complexiteit en diepgang, maar dreigt soms te verzanden in het abstracte, in een (weliswaar vernuftige) constellatie van beelden en indrukken. In de slotreeks, 'Werksters in het museum', houdt de dichter beschouwing en suggestiviteit wel perfect in balans. De bijgevoegde cd-rom geeft op interactieve wijze toegang tot ongepubliceerde gedichten, die de lezer zelf kan bewerken, maar eens te meer blijkt dat de verbeelding van poëzie veel meer dan dat hoort te zijn. Mooie vormgeving, met zacht papier.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.