Tri ti tiii : een liedboek
Norbert De Beule
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BEUL |
31/12/2008
Norbert de Beule gaat in zijn tweede bundel resoluut voort op het elan van zijn eersteling, YELLe! (2002), die overwegend positief werd onthaald. Dat betekent opnieuw typografische hoogstandjes, met een eigenzinnig gebruik van kleuren, hoofdletters en lettergroottes. Het is niet altijd even duidelijk wat die franjes aan de tekst toevoegen, al zorgen zij voor een eigen ritmiek en leggen zij een aantal klemtonen. Thematisch is deze nieuwe bundel wel wat toegankelijker. Waar de debuutbundel vooral de klemtoon legde op een eigentijdse jongerentaal en een hippe wereld, staat nu sterker de ruimte centraal, een ruimte die leidt tot mijmeringen en nostalgie. Dat uit zich vooral in de laatste reeks die nadrukkelijk herinneringen combineert met actuele indrukken. In de eerste reeks gedichten speelt dan weer de herinnering aan de vader een belangrijke rol: 'zoals een vader in zijn zoon / verdwijnt en zich verder nog / verwart' (p. 9). Deze reeks wordt nadrukkelijk geschreven naar een soort verdwijnpunt toe, waarbij 'alsof' uiteindelijk 'off' suggereert. De middelste reeks is hoofdzakelijk geïnspireerd op plastische kunstwerken. EbDiep is in ieder geval een doordachte bundel, die bij het herlezen wint aan diepgang en intensiteit. Het lijkt er alleszins op dat De Beule bezig is aan een heel eigen oeuvre. Hopelijk vinden zijn lezers hem snel. [Dirk De Geest]
Els van Geene
In deze bundel gaat de Vlaamse dichter (1957) naar zijn oorsprong. Allereerst is daar de zorg voor zijn vader die aan Alzheimer lijdt. Deze confrontatie met onomkeerbaar verlies en totale ontworteling ervaart hij als een veldslag, waarvan hij nooit meer zal loskomen. Zijn beroemde landgenoot Ruusbroec, de mysticus, laat hem vermoeden wat het kost als "het ik" versplinterd wordt met het doel zelfinzicht te verkrijgen. Ook via beeldend werk van anderen probeert hij in zichzelf door te dringen, wat wondermooi lukt bij Vermeers "Meisje met parel". Ten slotte belandt hij bij zijn kinderjaren in een Vlaams dorp, gemarkeerd door het benauwend zwijgen van zijn grootouders en door bomen, die zijn "geheugenveld" zijn. Deze poëzie kent een overvloed aan beelden, ontleend aan het waterrijke Scheldelandschap.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.