Overspel
Bob Mendes
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2006 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : MEND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2006 |
YOUNG ADULT : MEND |
31/12/2006
Als auteur van misdaadverhalen behoeft Bob Mendes nog nauwelijks voorgesteld te worden.
Wanneer zo'n gevierd auteur zich aan het schrijven van jeugdboeken waagt, schept dit hoge verwachtingen. Toch is enige reserve niet overbodig: auteurs die eerder onderhoudend werk voor volwassenen publiceerden, slaagden er nauwelijks in een overtuigende jeugdroman te schrijven, zie maar Bloedband van Pieter Aspe of Zie me graag van Rudi Hermans. De fraaie cover toont een desolaat landschap, donker en onheilspellend, wat nog versterkt wordt door de aanwezigheid van een eenzame witte sportschoen. In deze macabere setting veroorzaakt Leo Brijs het ongeval dat zijn leven voorgoed zal veranderen. Na een zakendinertje met de nodige alcoholische uitspattingen, brengt Brijs de babysit naar huis. Op de terugweg rijdt hij een motorrijder aan. Paniek, maar ook egoïsme ("[I]k laat mijn leven niet verwoesten") doen hem besluiten het slachtoffer in de berm te dumpen. Op aanraden van hun advocaat besluit het echtpaar Brijs enkele valse verklaringen af te leggen: zo zou eega Hilde het ongeval veroorzaakt hebben, dacht ze een dier te hebben aangereden etc. Als Brijs de identiteit van het zwaargewonde slachtoffer verneemt, z'n eigen zakenpartner Paul Vervoort, weeft hij een nieuw web vol leugens en intimideert hij het slachtoffer. Maar doorgewinterd hoofdcommissaris Senelle merkt meteen dat er een (alcohol)reukje aan de zaak hangt en is vastberaden de waarheid aan het licht te brengen. Het spel van speculaties, verdenkingen en verdachte telefoontjes dat volgt, brengt zelfs de lezer, die als enige de waarheid meent te kennen, aan het twijfelen. Uiteindelijk krijgt Senelle hulp uit onverwachte hoek.
Na de sterke openingsscène, waarin Leo Brijs en echtgenote Hilde op indirecte wijze als uitgeblust echtpaar geportretteerd worden, verliest de roman veel van z'n literaire waarde. De focus verschuift naar het oplossen van het vermeende vluchtmisdrijf, het mondjesmaat vrijgeven van cruciale informatie. Via levensechte dialogen en vlotgeschreven passages schrijft Mendes een niet onaardige thriller, maar de psychologische uitdieping van de personages verdwijnt al gauw naar de achtergrond. Interessant is wel de gekozen invalshoek: in tegenstelling tot de meeste thrillers voor de jeugd, waarbij enkele adolescenten als pseudo-detectives een moordzaak uitspitten en de gewelddadige daders bij de lurven vatten, zijn de daders en slachtoffers hier volwassenen, die het ook niet allemaal weten, ook hun zwaktes en beperkingen hebben. Vanuit deze optiek is het wel jammer dat Brijs ongenuanceerd als boeman wordt getypeerd. Vermoorde onschuld is vooral een aangenaam tussendoortje, dat vlot leest, maar nergens echt beklijft. [Jürgen Peeters]
Diane Thoné
ua/an/22 j
Leo Brijs is geslaagd in zijn leven: een mooie vrouw, twee kinderen, een villa, een eigen bedrijf, … De laatste tijd drinkt hij echter te veel. En het gebeurt meer dan eens dat hij dronken in de auto stapt en wegrijdt. En het kon niet uitblijven: als hij na een rijkelijk met alcohol overgoten etentje Nancy, de babysit, naar huis brengt, rijdt hij iemand aan. Hij dumpt het slachtoffer in de berm en pleegt vluchtmisdrijf. Thuis overtuigt hij Hilde ervan zijn kant te kiezen en te zeggen dat zij reed. Zij gaat erin mee, totdat blijkt dat het slachtoffer Nancy’s vader is, Brijs’ steun en toeverlaat in het bedrijf en bovendien ook zijn beste vriend. Brijs toont geen enkele vorm van schuldbesef en probeert de zaken zo te manipuleren dat hij vrijuit gaat. Maar of dat ook zal lukken is maar de vraag. Net zoals de meeste van Mendes’ volwassenenthrillers, vertrekt ook dit boek vanuit mogelijk waargebeurde feiten, die dan door de auteur in een andere context geplaatst worden. In dit boek heeft Mendes de zaken echter iets te veel vereenvoudigd. De personages kennen geen enkele uitdieping: Brijs is een arrogante, egoïstische klootzak, Hilde een braaf tuttemieke, zij het met verborgen krachten, Nancy een op seks en drugs beluste tiener, de korpschef van de plaatselijke politie vergelijkt zijn werk voortdurend met filmplots, …. Het verhaal kent enkel feiten, er is geen enkele vorm van reflectie of psychologische duiding. Het verloop ervan is bovendien vrij voorspelbaar en daardoor niet erg spannend. De ontknoping, waarin Brijs een koekje van eigen deeg krijgt, maakt wel wat goed, maar is ook weer te vlak en erg snel afgehaspeld. Bob Mendes maakt met dit boek zijn reputatie als begenadigd schrijver van factionthrillers niet echt waar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.