Ontspoord : voor allen van wie het leven ooit ontspoorde en die toch de moed vonden om verder te gaan. Leef je leven ten volle!
Ria Van de Ven
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VEN |
31/12/2006
Ria van de Ven begeeft zich voor het eerst op het pad van de whodunit, zo kondigt de achterflap aan. Helemaal juist is dat niet: dit is zeker geen klassieke whodunit, Wat gebeurde er met Lien G.? is duidelijk geschreven in de stijl van Van de Vens boeken. Een misdaad vormt wel de kern van het verhaal: Lien G. is een jonge vrouw die geïnterneerd werd omwille van een vermeende zelfmoordpoging en moord op haar kinderen, een tweeling van minder dan een jaar oud. Leen is verpleegster in de instelling waar Lien G. verblijft en raakt geïnteresseerd in wat er is gebeurd, ondanks de afwijzende en zelfs vijandige houding die iedereen heeft tegenover Lien G. Kindermoord is immers de verwerpelijkste van alle misdaden. Maar Leen vraagt zich af of Lien G. wel verantwoordelijk kan worden gesteld voor wat ze heeft gedaan, en erger nog, of ze het wel heeft gedaan? Ze krijgt hulp van een van de psychiaters van de instelling en van een journalist. Als lezer heb je de hele tijd een sterk vermoeden van wat de ware toedracht geweest kan zijn en daarom is dit niet echt een whodunit. Ria van de Ven is dan ook eerder met Ruth Rendell verwant dan met Agatha Christie. De opbouw van het verhaal, de boodschap die erin zit, de psychologie van de personages, dàt is waar het om gaat. De profielen van Leen, van de psychiater en de journalist zijn weliswaar nogal naïef en geromantiseerd geschetst (de goedgelovige, goedbedoelende verpleegster die verliefd wordt op de bekwame maar lichtjes saaie dokter, de journalist die een bohemienleven leidt met alcohol en sigaretten, maar toch een ruwe bolster met zachte pit blijkt te zijn) maar de boodschap die de schrijfster wil meegeven, de schrijnende situatie van mensen die een misdaad hebben begaan maar niet verantwoordelijk voor hun daden kunnen worden gesteld vanwege hun geestelijke gezondheid, die komt wel over. Het verhaal zit goed in elkaar en leest als een trein. [Bart Van der Bruggen]
A.C. Bolman-Bloem
Een pas afgestudeerde verpleegster komt in dienst bij een privékliniek voor psychiatrische patiënten en wordt geobsedeerd door het intense verdriet van een jonge vrouw die werd opgenomen na een mislukte zelfmoordpoging. Haar tweeling van tien maanden kwam daarbij om. Alhoewel van hogerhand verboden, probeert ze contact met haar te maken omdat zij sinds het drama in een volledig isolement verkeert en door het verplegend personeel en de medepatiënten met de grootste minachting wordt behandeld. Ze begint een zoektocht, die ook voor haarzelf niet zonder gevaar is, naar wat er werkelijk is gebeurd. In een eenvoudig, maar onderhoudend taalgebruik ontstaat het beeld van een jonge vrouw die van schuldige in slachtoffer verandert. Uit het geheel spreekt een grote bewogenheid met het lot van de plegers van gezinsdrama’s die doorgaans worden opgesloten zonder adequate behandeling. De gedachten van de vrouw zijn gedrukt in een smallere letter die cursief oogt maar het niet is. De omslag toont het beeld van een vrouw voor een venster waarin ze vaag wordt weerspiegeld.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.