Prinses Arabella in het museum
Mylo Freeman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Leopold, © 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Gevoelens - Gedrag |
31/12/2006
4+ ? Toen het kleinste stokstaartje als eerste wakker werd, voelde het dat er die dag iets bijzonders zou gebeuren. Hij zette zich op een steen en wachtte. Enkele andere stokstaartjes vroegen nieuwsgierig wat hij daar zat te doen. Dus zei het kleinste stokstaartje dat het wachtte, omdat er die dag iets bijzonders zou gebeuren. Wolken kwamen langzaam dichterbij, een kudde zebra's wandelde voorbij, een struisvogel rende heen en weer en steeds meer stokstaartjes sloten zich bij het gezelschap aan. Toen de zon onderging zeiden de stokstaartjes dat er niets bijzonders was gebeurd, maar het kleine stokstaartje keek tevreden om zich heen. Hij vond het erg bijzonder om zoveel stokstaartjes bij elkaar te zien.
In de aquarellen die Mylo Freeman zo typeren, wordt de bijzondere sfeer en de opgebouwde spanning goed weergegeven, o.a. door het kleurgebruik en de perspectiefkeuze. Ook de gelaatsuitdrukkingen van de stokstaartjes dragen hiertoe bij: er zijn argwanende maar ook nieuwsgierige tot gelukzalige blikken. De spanning in dit verhaal wordt gestadig opgebouwd: de lezer is, samen met de andere stokstaartjes, echt wel benieuwd wat voor bijzonders er te gebeuren staat. Een leuk boekje om door te gaan op het thema: wat vind jij een bijzondere gebeurtenis? [Inge Umans]
W. van der Pennen-Schleicher
Je zal maar op een dag wakker worden met het idee dat het die dag een bijzondere dag wordt. Dat overkomt een klein stokstaartje. Afwachtend zit hij boven op een rots, in de vaste overtuiging dat er iets bijzonders gaat gebeuren. Alleen, er gebeurt niets. In ieder geval niet iets wat bijzonder genoeg is naar de smaak van het kleine stokstaartje. Nieuwsgierig verzamelen de andere stokstaartjes zich om hem heen en het worden er steeds meer en meer. En dat is nu precies wat de dag bijzonder maakt: zóveel stokstaartjes bij elkaar heeft nog nooit iemand gezien! De sfeervolle illustraties over telkens twee pagina's zijn uitgevoerd in aquarel. De schitterend gekleurde luchten en de gele vlakten steken fraai af tegen de grijze rotsen, die aan het einde van de dag baden in een zee van roodtinten. De tekst, overwegend kort, staat in de illustratie gedrukt. Een bijzonder mooi uitgevoerd boek, voor kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Dit boek gaat over wachten en verwondering. Op een morgen wordt het kleinste stokstaartje wakker en hij weet het zeker: vandaag gaat er iets bijzonders gebeuren. Hij staat op de uitkijk, eerst komen er twee grote stokstaarten. Ze wachten mee op dat iets dat te gebeuren staat. En er komen er altijd meer. De hele dag lang vragen ze aan het kleinste stokstaartje of die grote wolk, of de kudde zebra's, een trompetterende olifant iets bijzonders is. Het kleinste stokstaartje antwoordt: Zo gaat het altijd. En als de zon ondergaat, is het ook dat niet wat te gebeuren staat. Er staan ondertussen heel veel stokstaarten bij elkaar. Kleinste stokstaartje kijkt rond en zegt: Dit is heel bijzonder. Ik heb nog nooit zoveel stokstaartjes bij elkaar gezien. Dit is een stapelverhaal en nog een leuk ook. De felle illustraties beslaan elk een dubbele bladzijde, de tekst is er op gedrukt. En voor de twijfelaars: stokstaartjes bestaan echt, het zijn woestijnzoogdieren in zuidelijk Afrika.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.