De stille zee
Jeroen Van Haele
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HAEL |
31/12/2006
He did it again." Deze gedachte vlamt spontaan op tijdens het lezen van (of beter: meegezogen worden door) Jeroen Van Haeles tweede jeugdroman Lena's vuur. Met zijn debuut De stille zee (Lannoo, 2004) bewees Van Haele een sterk poëtisch schrijfvermogen te bezitten dat de lezer meezuigt in een deinende verbeeldingsfilm van beelden, emoties, geluiden en geuren. Met Lena's vuur bewijst Van Haele dat hij hooggespannen verwachtingen vrij probleemloos kan inlossen. Er is wél enig geworstel nodig om direct in de intimiteit van de (terugdenkende) ik-verteller mee te gaan. Toch levert Van Haele wederom een literaire parel af waarin de ingekeerde, verbaal verstilde Lena de wervelende spilfiguur is die geiten als haar zusters beschouwd en schijnbaar onbekommerd ouderloos door het leven danst.
Niets is minder waar. Het hele verhaal speelt zich af aan de voet van een heuvel in Zuid-Frankrijk. Op een kasteeldomein. Lena woont in het uiterste, hoogste kasteeltorentje. De Jonkheer en Jonkvrouw bewonen het eigenlijke kasteel, terwijl de schuur sinds kort bewoond wordt door de conciërge. Diens zoon -- de ik-verteller -- tracht bevriend te raken met de mysterieuze Lena die ook nog eens beweert een Nostradamus-kind te zijn. Vanuit het perspectief van deze conciërgezoon plooit Van Haele intiem en teder Lena's denken, dromen en verlangen open. Zonder aan ritme in te boeten, zonder het conciërgegezin uit het oog te verliezen. Van Haele blinkt uit in minutieuze karaktertekeningen die elkaar 'dienen'. De tintelende ontmoeting tussen Lena en de zoon daagt beiden uit om hun hart te openen, hun ziel te tonen. Tevens ontrolt er zich een gebeurtenis waarin het verleden en het heden samenspannen om Lena's toekomstige leven iets minder mysterieus te maken. Want na jaren zwijgen, spreekt het dorp waar Lena woont. Ze spreken over Lena. Hun Lena... Lena's vuur is daarom ook een fijnmazige dorpsroman waarin de tragiek en aandoenlijke schoonheid van dorpsfiguren noodzakelijk in een persoonlijk verhaal worden ingeschreven.
Met Lena's vuur levert Van Haele een literair kantwerkje af over het leven als een blinde, onzekere zoektocht naar geluk. Hij vertelt meesterlijk poëtisch in een zuivere ranke taal die subliem is ingekleurd door kleine filosofische gedachtevonken. Als het leven een zoektocht naar geluk is, dan is Lena's vuur een onmisbare gids op die tocht. [Els Van Steenberghe]
G. Trouw
De auteur werkt als producer-presentator bij VRT-radio. Hij debuteerde in de jeugdliteratuur met 'De stille zee'*, een boek dat door de Vlaamse pers als veelbelovend debuut onthaald werd. In zijn tweede boek ontmoet de ik-figuur, een jongen die met zijn ouders in het kasteel is komen wonen, Lena. Het meisje is helaas niet zo fascinerend als het motto van het boek belooft. Ook andere personages blijven oppervlakkig en zijn ongeloofwaardig. De kinderen zijn vroegwijs en doorzien volwassenen op een gemaakte manier. Vooral de hoofdpersoon nodigt niet uit tot identificatie, waardoor de lezer niet geprikkeld wordt door te lezen. Een rommelige verhaallijn die te langzaam op gang komt en een plot met losse draadjes. Ook het eind had korter en krachtiger gekund, terwijl de auteur in de rest van het boek juist te veel lijkt te hebben weggelaten. Voor elk hoofdstuk, dat begint met een uitleg van een voor het hoofdstuk relevant woord, wordt het tijdstip in het verhaal vermeld. Verzorgde uitgave: fladderzetsel, ruime marges en een ruime interlinie zorgen voor een rustige bladspiegel. Een intrigerende, beklemmende foto siert het omslag. Vanaf ca. 12 jaar.
Kathleen Dejans
ua/an/22 j
Lena is een meisje dat op zoek is naar haar eigen ik, ze kent haar verleden niet. Ze woont niet bij haar ouders, maar groeit op in een kasteel, waar verschillende mensen voor haar zorgen. Lena voelt zich anders dan de anderen, ze beschikt over bovennatuurlijke krachten: ze is af en toe helderziende. Ze heeft ook een groen en een grijs oog. Ze danst met de geiten en zegt dat ze zelf een geit is. Als op een dag een gezin intrekt in de conciërgewoning van het kasteel, gaat ze veel om met de zoon. Samen ontdekken ze de relaties tussen de dorpslui. Lena komt te weten dat haar échte vader bij blinde Jeanne woont en haar moeder overleden is bij een huisbrand kort na haar geboorte. Lena's bestemming is om terug bij haar vader te gaan wonen, die door de brand en het overlijden van haar moeder, gek geworden is en sindsdien bij blinde Jeanne woont. Als teken voor haar vriend dat ze haar thuis gevonden heeft, steekt ze boven op de berg 'De Kaalkop' haar vuur aan. Dit is een boek dat vol beeldspraak staat. Fantasie en realiteit lopen vaak parallel, dat maakt het verhaal moeilijk. Poëzie luistert het geheel op; het verhaal is vooral gevoelsmatig geschreven en dit op een beeldende wijze. Er gebeurt zeer weinig in het verhaal: er is het dorp, de ‘Kaalkop’ met zijn toeristische betekenis voor de dorpsgenoten en Lena die probeert te achterhalen van wie zij afstamt. Het is de suggestieve manier van schrijven die het zo apart maakt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.