Ik Jan Cremer
Jan Cremer
Jan Cremer (Auteur), Rob van Essen (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8293 |
31/12/2008
De Cremer Tapes is een bundel voetnoten bij het controversiële en humoristische Ik Jan Cremer uit 1964. Twintig hoofdstukken lang krijgt de lezer de meest diverse informatie over de figuur Jan Cremer en zijn denkwereld. Het maakt niet uit of het over dieren, vrouwen, reizen, schrijven, schilderen of over zijn jeugd gaat, altijd komt een even openhartige Cremer aan het woord die over alles steevast zijn ongezouten mening geeft.
Drie zaken zijn opmerkelijk aan deze publicatie. Eerst en vooral dat Cremer dertig jaar lang een twintigtal tapes, aantekenboeken en uitgetikte gesprekken uit het begin van de jaren zeventig in de kelders van het Chelsea Hotel in New York laat liggen om ze dan per vrachtboot in zware scheepskisten naar Europa over te brengen. Ten tweede dat Cremer zelf De Cremer Tapes niet samenstelt, maar het werk laat opknappen door Rob van Essen. Ten derde rijst de vraag of Cremer het bij één deel zal laten. Het boek biedt alleszins "een verbluffend en authentiek inzicht in de geest en het hart van de successchrijver". De geest is vooral die van een rusteloze zwerver die het nu verkiest boven het verleden en de toekomst. Het meest fascinerende hoofdstuk is dat "Over het verdwijnen van de witte wildernis". Prachtig zoals Cremer over de landschappen, personen en dieren in Groenland schrijft, maar ook over de twijfels die hij aanvankelijk had toen hij in 1974 een expeditie leidde dwars doorheen een Groenlandse sneeuwwoestijn samen met een Engelse filmploeg. Steek wat meer van dergelijke aantekeningen in deze publicatie en je hebt een waardevol historisch document. Nu halen de veelvuldige herhalingen over de beeldschone vrouwen die ooit het pad van Cremer gekruist hebben niet alleen het tempo uit het geheel, maar ze ondermijnen vooral de kwaliteit.
Desalniettemin is De Cremer Tapes het meest alomvattende boek over Cremer tot nu toe. Het bevat stuk voor stuk erg beeldrijke en indringende aantekeningen van één van de grootste zwervende kunsttalenten die Nederland rijk is.
[Nicolas Verscheure]
Hans Renders
Jan Cremer had in de jaren zeventig de gewoonte om bandopnames te maken van gesprekken met vrienden en collega's. Die tapes tikte hij uit en de transcripties hebben jarenlang in kisten gelegen die zich in de kelders van het Chelsea Hotel in New York bevonden. 'Ik voel me verwant aan de wolf, en daar ben ik trots op,' zo begint dit lijvige boek. Daarna volgen honderden pagina's levenslessen van de beroemde schrijver over relaties, vrouwen en schrijverschap. Met name zijn apodictische opvattingen over vrouwen zijn humoristisch en obsessioneel. Over hoe vrouwen eruit moeten zien, dat ze niet artistiek moeten zijn en vooral dat ze gebruikte schaamlippen dienen te hebben. Vooral eenvoudige moeders met kinderen blijken zich graag over hem te ontfermen; dat hij toch zoveel modellen en actrices als vriendin heeft gehad, komt gewoon door zijn werk. Cremer poseert graag als de eenvoudige volksjongen die een eenmansguerilla tegen de wereld voert. 'Ik ben liever een distel dan een orchidee.'
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.