Het geheime leger
Luc Simoen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2006 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : SIMO |
31/12/2006
De inspiratie voor dit boek vond de auteur in een familieverhaal over een naar de VS uitgeweken grootoom, en in zijn jeugddroom ooit zelf naar dat land te emigreren. Hoofdpersonen in zijn verhaal, dat zich afspeelt in 1882-1883 in de staat Minnesota, zijn boer Regelbrugge, zijn vrouw en hun twee kinderen: de dertienjarige Lucien en de zesjarige Miel. Het verhaal van hun dagelijkse harde leven wordt vnl. verteld door Lucien. Slechts in een paar passages verneem je wat Regelbrugge of zijn vrouw denken en voelen. Lucien is niet gelukkig: hij moet elke dag weer, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, als een volwassen man op het land werken. Hij mist de school, andere mensen om mee te praten, een vader die meer is dan een slavendrijver. Moeder, net als haar zoon ontgoocheld in het beloofde land, voelt zich al evenmin gelukkig en kan Vlaanderen niet vergeten. Regelbrugge wordt getekend als een harde en vreugdeloze man. Anderzijds zorgen zijn vakkennis en doorzettingsvermogen, zijn zin voor initiatief en zijn moed ervoor dat moeder ten slotte toch gaat hopen dat er een mooie toekomst voor haar kinderen bestaat in hun nieuwe land. Voor het zover is, worden ze nog geconfronteerd met droogte, extreme koude, storm en ontij, alles wegvretende sprinkhanen enz. De auteur beschrijft deze calamiteiten indringend; vooral de passages over de ijzige sneeuwstormen, waarbij Lucien amper overleeft, zijn zo geschreven dat je de koude aan den lijve voelt. Lichtpuntjes in het harde leven op de prairie zijn, althans voor moeder en de kinderen, de schaarse bezoekers: de Vlaamse pastoor die eens een brief brengt, een nieuwe Vlaamse kolonist. Vader blijft wantrouwig maar stilaan, als het iets beter gaat, ziet hij zijn zoon toch niet meer uitsluitend als een volwassen werkkracht. Met de komst van een nieuw broertje, Pieter of Pete -- hij is immers de eerste Amerikaan in het gezin --, groeit ook in moeder het vertrouwen in de toekomst.
Een vrolijk boek is dit niet, net zo min als het leven van de eerste eenzame kolonisten vrolijk was. Het is ook geen avontuurlijk boek, hoewel de coverplaat van Jan Bosschaert wel de verwachting van een echt westernverhaal wekt. Toch is dit boek, dat mensen niet idealiseert maar wel laat zien wat ze samen, gelovend in de toekomst, kunnen verwezenlijken, boeiend. De passage waarin de auteur vertelt hoe Lucien door zijn vader in de buik van een dode os ingenaaid wordt, om hem tegen de kou te beschermen, zal de jonge lezer niet licht vergeten. [Herman De Graef]
Marion Captein-Goedhart
Een gezin uit België vestigt zich in 1881 in Minnesota (VS) in de hoop op een beter bestaan. Het leven is er echter hard. De eerste oogst mislukt, er zijn stormen, slangen, sprinkhanen, prairiebranden en indianen die het vee willen stelen. Alleen met de hulp van het hele gezin lukt het boer Regelbrugge het hoofd boven water te houden. Vooral de oudste zoon, de 13-jarige Lucien, moet heel hard werken. Toch gaat het heel langzaam steeds iets beter. Moeder is eenzaam en heeft heimwee, maar ook voor haar gloort er hoop als meer gezinnen uit België zich in hun streek komen vestigen. Aardig verhaal dat goed weergeeft hoe hard het bestaan van pioniers in Amerika was. Ruime marges en een ruime interlinie zorgen voor een rustige lay-out. De korte hoofdstukken worden af en toe onderbroken door paginagrote potloodtekeningen in een redelijke en realistische stijl. Aantrekkelijke omslagtekening van een geschrokken jongen en een indiaan. Vanaf ca. 10 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.