De gouvernante : roman
Carrie Turansky
Marianne De Groot (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Cyclus, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 462.3 GROO |
31/12/2008
Dit boek gaat over het dagelijkse leven met drie kinderen, waarvan er twee lijden aan het fragiele-x-syndroom (FXS). Dat wordt gekenmerkt door een trage motorische en verstandelijke ontwikkeling, emotionele uitbarstingen, sterke stemmingswisselingen, hyperactiviteit, impulsiviteit, dwangmatigheid en gedrag verwant aan autisme.
Uitgangspunt van het boek is de vaststelling dat er over FXS weinig bekend is. De auteur benadrukt dat een diagnose nochtans belangrijk is. In haar boek verwoordt ze de problemen waartegen ze dagelijks moet opboksen. Maar ze vertelt ook over de mooie dingen, haar prettige en grappige herinneringen. "Geen enkel kind is zo puur als deze", zegt ze. Het boek geeft een indringend beeld van hoe het hele gezin omgaat met de situatie. Het toont wat een verstandelijk gehandicapt kind doet met zijn ouders, familie en omgeving. Het is een openhartige, ontroerende, aangrijpende en onbevangen getuigenis, en een boek waar vele mensen steun in kunnen vinden. [Debby Van Otten]
Redactie Vlabin-VBC
De Nederlandse Marianne de Groot heeft twee zonen die lijden aan het Fragiele X Syndroom (FXS), waarbij de oudste ook nog zeer gedragsgestoord en dwangmatig is. Bij FXS zorgt een versmalling in een van de geslachtschromosomen voor een trage motorische en verstandelijke ontwikkeling, sterke stemmingswisselingen, hyperactiviteit en gedrag dat verwant is aan autisme. Hoewel FXS de meest voorkomende erfelijke oorzaak van een verstandelijke handicap is, weet het grote publiek weinig tot niets over deze aandoening. Daarom schreef De Groot deze openhartige, emotionele en confronterende getuigenis over de voortdurende medische, communicatieve en sociale problemen waartegen ze moet opboksen. Ze haalt daarbij vele incidenten en dialogen op, vooral met betrekking tot haar oudste zoon. Je voelt dat de auteur zich vaak wanhopig voelde. Ze vermande zich telkens, wat ze van haar man en vele hulpverleners niet kan zeggen. Haar verhaal leest ook als een pleidooi om het 'anders-zijn' van haar twee gehandicapte zonen ten volle te waarderen. Dat komt mooi tot uiting in de gesprekken die ze heeft met haar derde, 'gezonde' zoon.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.