Beschrijving van de leugen
Antonio Gamoneda
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
P, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : SPAA 877 GAMO |
31/12/2006
Met de bundel Boek van de kou heeft de nu 75-jarige Spaanse dichter Gamoneda een bijzonder intense en bijwijlen aangrijpende tekst geschreven, een hoogtepunt in zijn poëtisch werk, dat pas sinds de jaren '80 echt is aangeslagen. Het Libro del frío (2004), zoals de Spaanse titel luidt, kreeg dit jaar volkomen terecht de Europese literatuurprijs. Nu kunnen ook Nederlandstaligen kennismaken met de sterk verinnerlijkte poëzie van deze eenzaat in de Spaanse letteren, een autodidact die steeds zijn eigen, dikwijls moeilijke weg is gegaan en al te gemakkelijk als hermetisch werd omschreven.
Maar wat is er hermetisch aan deze korte scènes, vervat in zeven hoofdstukjes, waarin het besef van de ouderdom en de naderende dood in een zeldzaam uitgepuurde stijl worden neergezet? "Wat doe ik hier voor de afgrond?", luidt het bij de aanvang, waarna hij nostalgisch, maar ook zeer lucide terugblikt op zijn leven: "hij was de zanger van de wonden" en "in zijn lied zaten snaren zonder hoop". Hij betreurt de geliefde waarvan hij in het vierde deel met node afscheid neemt: "jij bent als de bloem van de stervenden" en "mijn droom leeft onder je oogleden". Maar "langzaam nadert de onzuivere duif" en rest er enkel nog te berusten en dan: "kijk je naar je handen door het licht verlaten", want "dit was het lot / de oeverrand bereiken en het kalme water vrezen".
Niet alleen de tragiek van lijden en sterven echter, maar ook het sublieme ervan tekent het werk van deze dichter ("soms zie ik de gloed van de bergen op de grote machines van de droefheid"). En als de kou waarvan hier sprake de aanschouwing is van de dood en het besef van een toenemend verlies, dan is het beschrijven ervan -- de poëzie dus -- de transformatie van dit lijden in iets anders, iets met een eigen werkelijkheid en een nieuwe betekenis. Meteen ook het poëtisch credo van Antonio Gamoneda.
Een tweetalige uitgave, met een nawoord van vertaler Bart Vonck, die, in samenspraak met de dichter zelf, vooral getracht heeft het ritme en de zang van het origineel te bewaren. [Jan Baes]
Redactie Vlabin-VBC
Voor het intense en aangrijpende Boek van de kou kreeg de 75-jarige Spaanse dichter Gamoneda dit jaar volkomen terecht de Europese literatuurprijs. Het wordt als een hoogtepunt beschouwd in het oeuvre van deze eenzaat, een autodidact die steeds zijn eigen, dikwijls moeilijke weg is gegaan en al te gemakkelijk als 'hermetisch' wordt omschreven. In korte scènes, vervat in zeven hoofdstukken, worden het besef van de ouderdom en de naderende dood in een zeldzaam uitgepuurde stijl neergezet. "[L]angzaam nadert de onzuivere duif" en rest er enkel nog te berusten, en dan "kijk je naar je handen door het licht verlaten", want "dit was het lot / de oeverrand bereiken en het kalme water vrezen". Als de kou waarvan hier sprake, de aanschouwing is van de dood en het besef van een toenemend verlies, dan transformeert de poëtische beschrijving dit lijden in iets anders, een eigen werkelijkheid en een nieuwe betekenis. In deze tweetalige uitgave werd getracht, in samenspraak met de dichter, het ritme en de zang van het origineel te bewaren. Volgen nog een nawoord van vertaler Bart Vonck en twee gesprekken met Gamoneda.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.