De kleine keizer : verslag van een passie
Martin Bril
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1387 |
31/12/2001
Evelien van Brakem, moeder van twee kinderen, woont met haar man Harko in Amsterdam-Zuid. Het uiterlijk knusse leven verhult echter verveling en ongenoegen. De monotonie en onvrede sluipen zelfs binnen in haar buitenechtelijke en hoofdzakelijk seksuele relatie met Theo. Op het moment dat ze definitief een punt wil zetten achter deze affaire, komt haar man erachter. Harko's boosheid mondt uiteindelijk uit in vergeving en samen met de kinderen vertrekken ze op vakantie naar Frankrijk. Daar ontdekt Evelien dat Harko op zijn beurt 'iets' heeft met een andere vrouw. Ze is ontsteld en hij gaat gedwongen in een flat alleen wonen. De toenaderingspogingen van Harko halen weinig uit en Evelien overweegt om na al die jaren opnieuw aan de slag te gaan. Tot Theo overlijdt en ze opnieuw bij Harko terechtkomt.
Martin Bril verpakt deze trivia in korte, vlotlezende fragmentjes van maximum vier velletjes, waarin bijna niets gebeurt en alles tegelijkertijd heel herkenbaar is. Nieuw kunnen we deze roman nauwelijks noemen: Bril heeft de columns waarin Evelien haar opwachting maakte en die hij pleegde voor o.a. 'Het Parool' lichtelijk aangepast, een zekere chronologie toegekend en gerecycleerd tot een boek. De uiterst productieve columnist -- iemand becijferde onlangs dat hij tien stukjes per week publiceert in diverse papieren uitgaven -- schept met Evelien valse verwachtingen. Ook al kijk je telkens uit naar wat er in het saaie leventje van het hoofdpersonage gaat gebeuren, het resultaat stelt finaal teleur. De personages ondergaan nauwelijks een ontwikkeling en de plotlijn is even dun als het krantenpapier waarvan de auteur leeft. Wat overblijft, zijn soms knappe miniatuurtjes, die vooral opvallen door hun economisch taalgebruik -- spits en juist --, de mild-satirische toon en rake observaties van het alledaagse (on)geluk. Alleen, die lichtpunten schitterden evenzeer, zoniet meer, in de krant en behoefden geen boekomslag. Evelien ontbeert de uitdaging die inherent is aan goede fictie. Al bij al blijven het niet meer dan bijeengesprokkelde krantencolumns. [Jan Bettens]
Redactie
Dit boek van Martin Bril (1959) met meer dan 50 verhalen over Evelien van Brakem, bijeengebracht uit columns in Het Parool, houdt het midden tussen een soap opera en een roman. Het zijn de perikelen rond de welgestelde, existentieel onvoldane, 36-jarige Evelien, woonachtig in Amsterdam-Zuid, moeder van twee dochters, in huwelijksproblemen verkerend -wederzijds overspel en dat soort dingen. Ze doen wat gratuit aan en stemmen gebundeld enigszins ongemakkelijk. De teksten geven een aardig tijdsbeeld, zijn voor een deel zeker herkenbaar en zullen als column misschien best kunnen overtuigen. Minder is dat in deze bundeling echter het geval. Vooral omdat Evelien als romanfiguur (of soapkarakter) niet helemaal gaat leven, raak je als lezer niet werkelijk bij haar betrokken. Het boek biedt amusante lectuur, maar niet meer dan dat. Paperback; kleine druk. De belevenissen van Evelien zijn bewerkt tot een televisieserie** met Kim van Kooten in de hoofdrol; foto uit de serie op de omslag.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.