Welterusten ... Kleine Beer
Martin Waddell
Martin Waddell (Auteur), Barbara Firth (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lemniscaat, cop. 2005 |
Kleuter : mens - lichaam
Opgroeien |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, cop. 2005 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Opgroeien |
31/12/2006
Op een dag ontdekt Kleine Beer een kleine grot in de buurt van het berenhol en besluit die tot zijn eigen hol te maken. Grote Beer helpt hem er zijn dierbaarste spulletjes naartoe te brengen, tot zijn deken en kussen toe. Kleine Beer veegt de grond, maakt zijn bed op en eet zijn avondmaal in zijn nieuwe hol. Grote Beer komt hem toedekken, maar hij kan de slaap niet vatten. Zou Grote Beer niet érg eenzaam zijn, zo heel alleen in het berenhol?
Het bekende berenduo van Martin Waddell en Barbara Firth wordt hier neergezet in een verhaal dat refereert aan de drang van jonge kinderen naar autonomie, met tegelijk een nog grote behoefte aan geborgenheid. Typisch en vertederend daarbij is dat ze zich dan voorstellen dat de volwassene het kind nodig heeft en niet andersom. De paginagrote prenten zijn evenwichtig, dynamisch en speels. Ze zitten vol leuke details en ademen een opgewekte, vreugdevolle sfeer. Prachtig is de prent waarop Grote Beer alleen in de schemering naar het berenhol trekt. De goed voorleesbare tekst en de illustraties zijn perfect op elkaar afgestemd. [Josee Goyvaerts]
Redactie
Als Kleine Beer een grot heeft gevonden, wil hij het er inrichten als zijn hol. Hij wil daar eten en natuurlijk ook slapen. Grote Beer helpt hem er spullen heen te brengen en Kleine Beer maakt zelf zijn bed op. Maar als het donker is geworden en Kleine Beer alleen in zijn hol ligt, besluit hij terug te gaan naar Grote Beer. De tekeningen in zachte, natuurgetrouwe kleuren beslaan telkens een dubbele pagina. De achtergrond bestaat uit de natuurlijke omgeving met af en toe een detail. Ze ademen een knusse sfeer. De beren tonen emoties, al is het gezicht van Kleine Beer niet altijd goed getroffen. De tekst staat in een lichter deel van de tekening in een grote letter en laat zich goed voorlezen. Kleine Beer is bekend uit eerdere boeken van de auteur. Een verhaal met veel herkenbare elementen voor alle peuters die af en toe uit wandelen gaan, al dan niet in een bos. Vanaf ca. 3 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
In dit prentenboek zijn de hoofdfiguren: Grote Beer (geen papa of mama) en Kleine Beer. Terwijl Grote Beer schoonmaakt, gaat Kleine Beer buiten spelen. In de rotsen boven het berenhol vindt Kleine Beer een grotje. Daarin wil hij zijn eigen hol maken. Grote Beer helpt Kleine Beer met het verhuizen van zijn spulletjes. De hele dag woont en eet Kleine Beer in zijn eigen hol. Het wordt donker en Kleine Beer wil in zijn hol slapen. Grote Beer sjokte weg. Helemaal alleen, zonder Kleine Beer. 'Sjokte', zegt precies hoe Kleine Beer denkt dat Grote Beer zich voelt en dat zie je ook op de tekening. Na een tijdje gaat Kleine Beer naar het grote hol want Grote Beer heeft hem nog niet voorgelezen. En hij stelt voor om dan ook maar bij Grote Beer te blijven slapen. Dan ben je niet zo alleen. Niet lang daarna slaapt Kleine Beer in de zachte armen van Grote Beer. Waarom Grote Beer geen papa of mama genoemd wordt, begrijp ik niet helemaal, maar het verhaal zelf straalt weer de vertrouwde geborgenheid uit.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.