Een liefde in Parijs : roman
Remco Campert
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1498 |
31/12/2006
Remco Campert is vooral bekend als schrijver van columns en kortverhalen. In de herfst van zijn leven lijkt hij zich toe te leggen op de (korte) roman. Twee jaar na het goed ontvangen Een liefde in Parijs schreef hij opnieuw een boekje over een oude kunstenaar.
Dit keer laat hij de gevestigde schilder Hendrik van Otterlo aan het woord. Die is ongeveer tachtig jaar oud, en wordt lichamelijk afhankelijker van anderen. Zijn halfzus Bettina zorgt voor hem, en ook zijn jeugdvriend Jongerius Jr. komt dagelijks langs. Die laatste is in veel opzichten de tegenpool van Van Otterlo. Zoals zijn naam al laat vermoeden blijft hij ondanks zijn hoge leeftijd vol energie plannen smeden. Van Otterlo daarentegen zinkt stilaan weg in het isolement van de oude dag. Hij komt bijna niet meer buiten, volgt de actualiteit nog nauwelijks en hoewel hij nog dagelijks schildert, haalt zijn werk zijn oude niveau niet meer. Zo'n twintig jaar geleden heeft hij naar eigen zeggen zijn beste werk gemaakt, om daarna zijn atelier definitief te sluiten, na de breuk met Cissy, zijn toenmalige geliefde. Als hij verneemt dat Cissy in New York gestorven is, blijkt dat hij de breuk met haar nooit verwerkt heeft. Van Otterlo maakt de balans op van zijn leven, en twijfelt voor het eerst aan de waarde van de kunst. Waren er geen belangrijker dingen in het leven? Was de liefde niet belangrijker dan de kunst? Het overlijden van Cissy geeft hem een nieuwe stimulans; hij beseft dat Bettina en Jongerius Jr. hem nader aan het hart liggen dan hij dacht, en besluit zijn atelier te heropenen...
Remco Campert schreef met dit boek een mooi portret van een oude man. Zonder sentiment, bitterheid of ironie laat hij een man aan het woord die twijfelt aan de keuzes die hij gemaakt heeft. Tegelijk wordt ook de rol van de kunstenaar in vraag gesteld. In hoeverre moet kunst, of de kunstenaar, een sociaal engagement aangaan, en in welke vorm moet dat gebeuren? Campert laat het antwoord in het midden, maar feit is wel dat een kunstenaar als Van Otterlo weer tot leven komt als hij zijn creatieve impasse overwint. Dan pas maakt de verlammende doodsangst plaats voor "een suizende stilte, het geluid van de kunst." [Johan Paulussen]
Jos Radstake
De bejaarde en beroemde schilder Hendrik van Otterlo in de nieuwe roman van Remco Campert leidt een teruggetrokken bestaan. Twintig jaar daarvoor heeft zijn grote liefde, Cissy, hem verlaten. Sindsdien is hij niet meer in zijn atelier in Weesp geweest; het echte schilderen heeft hij eraan gegeven. Inwendig klagend brengt hij zijn dagen somberend door, alleen nog bijgestaan door een oude kunstbroeder en een halfzuster -onnadrukkelijk krijgt in hun portrettering de doorwerking van de oorlog gestalte. Het bericht van het overlijden van Cissy zet echter een verandering in gang. Hij beseft op den duur dat hij het leven terwille van de kunst aan zich voorbij heeft laten gaan. Hij heropent zijn atelier en werpt zich opnieuw op de kunst. In een afgewogen stijl, effectief omspringend met de grammaticale tijden binnen het ik-perspectief, met trefzekere dialogen, wordt dit verhaal over een hoogmoedig kunstenaar die het leven versmaadde verteld. Een mooie, contemplatieve roman over kunstenaarschap, overwonnen doodsangst en de uiteindelijke heromarming van het leven. Normale druk, ruime marges.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.