De plantenjager uit Leningrad
Louise O. Fresco
Louise O. Fresco (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bakker, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 628.9 FRES |
31/12/2006
Tot voor enkele maanden was landbouwingenieur Louise O. Fresco assistent directeur-generaal van de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Uit onvrede met de (te) trage gang van zaken binnen die organisatie ruilde ze haar functie voor een leerstoel duurzame ontwikkeling aan de universiteit van Amsterdam. In dit boek houdt zij een warm pleidooi voor de invoering van een wereldwijd sociaal contract over voedsel. Sinds de Tweede Wereldoorlog merken we een spectaculaire bevolkingsgroei: een groei die alleen mogelijk was door de successen in de moderne landbouw. Acute of chronische honger is voor de meeste mensen uitgebannen, want per hoofd steeg het aantal beschikbare calorieën met bijna een kwart sinds 1945. En toch sterven nog dagelijks 20.000 mensen omwille van voedseltekorten: volgens Louise Fresco de schande van onze tijd.
Fresco verwerpt de oplossingen en de standpunten van zowel de 'lichtzoekers' (die een terugkeer voorstaan naar een onbestaand verleden, waarin alles beter was) als de 'schaduwdenkers' (die alle moderne ontwikkelingen afwijzen en ze soms als gevaarlijk en onethisch brandmerken). Zij weerlegt hun argumenten met concrete cijfers en feiten, maar deelt hun bekommernis om een andere benadering van de voedselproblematiek.
In haar boek roept ze niet alleen overheden op om hun verantwoordelijkheid te nemen, maar breekt zij ook een lans voor individuele spijswetten. Voedsel is te vanzelfsprekend geworden en moet volgens haar iets van de vroegere 'heiligheid' herwinnen. Dat herinnert sterk aan kasjroet en halal, de joodse en de islamitische wetten die het voedsel sanctioneren, d.i. 'heilig maken'. Ze is er evenwel niet op uit om een nieuwe reeks (religieuze) wetten in het leven te roepen. Wat zij voor ogen heeft, is een soort individuele gedragscode die voedsel benadert met respect: waar komt het vandaan, wie produceert het... Een code die automatisch respect voor de medemens en de natuur stimuleert. Met deze benadering wil zij de vanzelfsprekendheid van voedsel uit ieders geest bannen.
Fresco combineert een gedegen kennis van het onderwerp met een grote sociale bevlogenheid. Concrete oplossingen reikt ze niet aan, maar wel een filosofisch kader voor een nieuwe ethische houding t.o.v. voeding en landbouw. [Jan Vermeiren]
Toos Verhoeven-van Raamsdonk
Gebundelde lezingen van Fresco die sinds 1997 als adjunct-directeurgeneraal bij de FAO in Rome werkt. De mondialisering van het voedsel brengt ons in verwarring: naast het ernorme aanbod de honger. Fresco wil een debat aanzwengelen over hoe wij tegen voedsel aankijken en wat ons gedrag bepaalt. Voedsel verbindt mensen, is multicultureel. In het denken over voedsel onderscheidt ze twee stromingen: de Schaduwdenkers met hun anti-technologisch pessimisme en de Lichtzoekers met hun antirationalistisch verlangen naar een ”natuurlijk” leven. Door de snelle ontwikkeling in voedsel- en landbouwtechnologie kan honger echt overwonnen worden, maar de kloof tussen overdaad en tekort lijkt erger dan vroeger. Fresco pleit voor een nieuw, coherent stelsel van gedragsregels/spijswetten voor individuen, overheden, bedrijven en maatschappelijke organisaties. Tot slot oproepen aan iedereen, betrokken bij universitair onderwijs, condities te scheppen voor een wetenschap die betrokken is en tegelijkertijd afstand houdt. Boeiend, nergens dogmatisch en zeer verhelderend. Geen register. Met noten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.