Suikertantes : roman
Joseph Pearce
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff/Manteau, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PEAR |
31/12/2006
Wiskundeleraar Edward Lindeman reist voor een week naar Engeland, en belandt na een stormachtige ferrytocht in een schijnbaar lieftallig pensionnetje gerund door drie bejaarde zussen. "Als ik mijn leven mag herbeginnen, verhuis ik naar Granville Manor", bedenkt hij bij zijn aankomst. Hij voelt zich op slag thuis onder de vleugels van de bizarre en oer-Engelse gastvrouwen Patience, Prudence en Chastity. Al neigt hun akelig aandoende gastvrijheid naar bemoeizucht en betweterigheid, Edward gedijt moeiteloos in hun pension. Hij vindt er het evenwicht dat zijn hele persoonlijkheid typeert: "Er gaat niets boven de zuiverheid van de getallen. De triomf van de mathematiek is ook die van de rede." Pearces hoofdpersonage is wat stijf en schuchter, een opgeruimde conformist die zweert bij decorum. Buiten de schoolcontext schuwt hij elke vorm van strijd of conflict: "Zodra ik een probleem voorzie, stop ik mijn oren dicht, en al weet ik dat mijn opluchting van korte duur is, ik heb genoeg aan de gewonnen tijd."
Wanneer er nieuwe gasten opduiken in Granville Manor, wordt Edwards illusoire stabiliteit grondig onderuitgehaald. Vooral de vrijpostige Selina, maar ook de Nederlandse homo's Benno en Willem brengen zijn zelfbeeld aan het wankelen. "Granville Manor wrikt aan de overtuiging dat ik in staat ben iedere confrontatie ongeschonden door te komen." Het pension is een laboratorium van intermenselijke relaties, waarbij Edward op gezette tijden in het nauw gedreven wordt en zo een onvermijdelijke evolutie ondergaat. Aan het eind van het boek beseft hij "dat berekeningen nooit kloppen. Wie ik ben en wat ik wil past in geen enkele formule. Wanneer ik mijn sommen optel, is er altijd een restgetal."
Het belang van Edward Lindeman laat zich moeilijk doorgronden. Beschrijft Joseph Pearce de metamorfose van een gefrustreerde, vastgeroeste figuur? Zeker, al lijkt er meer aan de hand te zijn dan dat. Je wordt voortdurend uitgenodigd om tussen de regels door te lezen, maar wat zich daar precies schuilhoudt blijft onduidelijk. Zo suggereert Pearce in het begin van de roman dat Edward omkomt tijdens de schipbreuk van de ferry, en heeft Granville veel weg van een vagevuur: de vele vermeldingen van water, regenbuien en overstroomde straten roepen associaties op met de Styx uit de infernotraditie. En toch kan je dit verhaal niet zomaar interpreteren als een hellevaart. Ook het vreemde gedrag van de drie zusters, hun mysterieuze levensgeschiedenis en de al even raadselachtige "ziener" Alexander zorgen voor verwarring. Bovendien zijn Edwards reacties op de gebeurtenissen soms moeilijk te volgen, ondanks zijn functie als verteller en waarnemer van het verhaal. Zijn tegenstrijdige houding ten opzichte van zijn omgeving, en de manier waarop hij pietluttigheden uitvergroot, doen de vraag rijzen of zijn personage gewoon inconsequent is of juist doeltreffend ergerlijk. De plechtstatige, vaak archaïsche stijl van de verteller lijkt te wijzen op het laatste: Edwards taal is geheel in overeenstemming met het beeld van de doorsnee wiskundeleraar (compleet met de occasionele slechtlopende zin en dt-fout...).
Het misschien wat povere verhaal van Het belang van Edward Lindeman blijft boeien door de suggestie van onderliggende niveaus. Wat het boek dus vooral interessant maakt, is de nieuwsgierigheid die het opwekt. Aan de lezer om de vraagtekens in te vullen. [Katherina Lindekens]
Drs. Gerda Koppelman
De Vlaamse auteur (1951) debuteerde in 1999 met 'Land van belofte'. Daarna verschenen nog drie romans: 'Koloniale waren' (2001), 'Maanzaad' (2002) en 'Met gebalde vuisten'. De als barmhartig bekend staande wiskundeleraar Edward Lindeman neemt een vakantie in een pension van drie bejaarde zusters in het Engelse Grandville Manor. Wanneer de tweede gast arriveert, de mooie Selina Middleton, is hij onder de indruk van haar ongeremdheid, maar hij wil zich niet door haar laten verleiden. Ten slotte arriveren de laatste gasten, een homostel uit Amsterdam, waarvan er een ziek is, tot ergernis van de rest. De spanning tussen de gasten is om te snijden en bereikt een hoogtepunt als Edward en Selina ruzie krijgen. Edward verandert in een meedogenloze figuur. Nadat Selina is verongelukt, vragen de zusters hem het pension over te nemen en komt Edward voor de keus van zijn leven te staan. De rebbelende vrouwen en de zwakke homo's zijn iets te zwart-wit neergezet, maar NRC Handelsblad is zeer positief: 'Joseph Pearce toont stijl, empathie en een weergaloos waarnemingsvermogen.' Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.