Maksie
Mathilde Stein
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Griezelen |
31/12/2006
Monsterlied is zo'n prentenboek waarin tekst en beeld elkaar wonderwel aanvullen. Het boek opent met een prent over twee pagina's: het is nacht, maar lichte kleuren primeren. De kijker krijgt een zicht op de daken. De aandacht wordt meteen naar de ramen vol licht gezogen. In het ene zie je een bang varkentje in bed, in het andere een deel van mama varken. Zonder twijfel wordt de kijker ook geboeid door de twee monsterspuwers op de kerktoren. Ze sluiten aan bij de tekst, waarin het varkentje door een monster wordt geplaagd. Op de tweede prent beland je in de kamer van het varkentje. De aandacht gaat van de kleine hoofdfiguur in het grote bed naar de dikke kont en benen van mama, de sierlijke stoel en het schild. De ik-figuur vertelt dat er monsters onder het bed zitten. Op de volgende prent tovert de dappere mama het eerste monster tevoorschijn. Het heeft al net zo'n lange snuit als zij. Het tweede monster begint meteen een gemeen spel te spelen met een badeentje. Dat spel wordt niet beschreven, maar zie je wel in verschillende kleine prenten. Hoe meer monsters mama van onder het bed haalt, hoe woester het er in de kamer aan toe gaat. Monster drie lijkt op een trol, vier heeft een wrattige luizenkop en vijf is de ergste, hij heeft acht armen en één gemeen oog. Tekst en beeld versterken de tegenstelling tussen het bange kind en de doortastende mama. Op de duur is het bed wel erg vol, maar dat vindt mama net heel gezellig. Ze doet het licht uit en laat haar zoontje achter met de monsters. Het kind wordt nu wel erg bang, wat uitgedrukt wordt op de tekening: die herneemt het beeld van het begin, maar nu donker ingekleurd. De slotprent is een en al kleur en begeleidt een verrassend en bijzonder leuk, ondeugend einde.
Het verhaal en de prenten zijn meer dan de moeite waard. De berijmde tekst komt wat stroef op gang, met af en toe een geforceerd rijm ("Ik heb duizend schapen geteld [...] Ik word door een monster gekweld") en een regel die het ritme breekt. Verder in het boek sleept het speelse ritme je wel mee en helpt het om het enge te relativeren. [Jan Van Coillie]
W. van der Pennen-Schleicher
Als een klein varkentje nog maar net op bed ligt, blijkt dat hij niet kan slapen: er ligt een monster onder zijn ledikant! Moeder gaat op onderzoek uit en tovert een gemeen kijkend monster met scherpe tanden te voorschijn. Die kan fijn bij varkentje in bed! Dit ritueel herhaalt zich, en ondanks luide protesten van varkentje, ligt binnen de kortste keren zijn bed vol monsters. En mama gaat gewoon weg. Maar daar weet varkentje wel wat op: hij stuurt de monsters naar mama's kamer: kunnen ze lekker bij haar in het grote bed! Een aardig gegeven, dat is uitgewerkt in een tekst op rijm en dat voorzien is van frisgekleurde illustraties in gemengde techniek. De meeste tekeningen beslaan een hele of een dubbele pagina, een enkele keer staan er acht tekeningetjes op een dubbel vel. De berijmde tekst (abcb), loopt wat stroef; bovendien is het woordgebruik soms moeilijk ('ik word door een monster gekweld'; warempel) en is de tekst niet geheel foutloos (tenslotte waar ten slotte wordt bedoeld). De tekst staat in een witte balk onder de platen. Het gekozen ik-perspectief is voor jonge kinderen vaak moeilijk te begrijpen. (En een brandende kaars achterlaten op een kinderkamer is geen goed voorbeeld). Vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.