En je ziet nog eens wat
Renske De Greef
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Spunk, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8288 |
31/12/2005
Voor mij liggen drie paperbacks met een felgekleurde kaft, een lelijke zwart-wit opdruk, ze werden stuk voor stuk geschreven door jonge auteurs. Hannah Buenting (19), Raoul de Jong (20) en Renske de Greef (20) begonnen elk met het schrijven van autobiografische columns voor het Nederlandse online jongerenmagazine 'Spunk'. Uitgeverij Vassallucci rook talent en besloot om, in samenwerking met 'Spunk', de columns te bundelen. Dat resulteerde in drie boeken die, ondanks een aantal gemeenschappelijke kenmerken, heel verschillend van inslag zijn.
In Hieper maakt Hannah Buenting duidelijk hoe het voelt om als adhd'er door het leven te gaan. Niet voor niets kreeg het boek als ondertitel 'Up en down met adhd'. Wanneer Hannah op zestienjarige leeftijd ontdekt dat ze adhd heeft, wordt plots verklaard waarom haar wereld er zoveel chaotischer uitziet dan die van de mensen om haar heen. De reden van de chaos mag dan wel bekend zijn, de chaos zelf verdwijnt er niet mee. Voortdurend belandt Hannah in moeilijke, vaak genante situaties. Hieper bestaat uit een reeks korte stukjes waarin Hannah vertelt over vriendschap, liefde, school, feestjes, vakanties, weglopen, rommel en een hele hoop andere dingen. Hannah Buenting slaagt erin om op een nuchtere en relativerende toon over zichzelf te schrijven. Nergens tracht ze bij de lezer medelijden op te wekken en nergens wordt het boek sentimenteel. Ook al bestaat het boek uit zeer persoonlijke anekdotes, als lezer heb je niet het gevoel dat je Hannahs dagboek aan het lezen bent. Vaak is Buenting grappig, soms ook ontroerend. Hoe dan ook zullen veel lezers door dit boek een andere kijk op adhd krijgen. De situaties die Hannah Buenting beschrijft zijn dikwijls zeer herkenbaar, óók voor niet-adhd'ers.
Voor de meeste stukjes geldt dat de chaos in Hannahs hoofd weerspiegeld wordt in haar schrijfstijl. Vorm en inhoud mogen dan wel mooi samenvallen, als lezer word je er soms hyperzenuwachtig van. Gezien de titel zal dat wellicht ook wel de bedoeling zijn. Buenting wil ongetwijfeld dat de lezer aan den lijve ondervindt wat adhd is. Toch geef ik de voorkeur aan de stukjes waarin de schrijfster rustig de tijd neemt om een anekdote uit de doeken te doen. Deze stukjes zijn vaak des te treffender en geven net zo goed weer hoe het is om met adhd te leven.
Af en toe vervalt Buenting in herhalingen; sommige stukjes lijken sterk op elkaar. Het lijkt mij daarom ook interessanter om nu en dan een stukje te lezen en niet alles in één trek. Toch heb je het boek als geheel nodig om een duidelijk beeld van Hannah Buenting te krijgen. Hieper is een eerlijk relaas en (allicht zonder dat het de bedoeling was van de schrijfster) wie dit boek leest, kan haast niet anders dan Hannah Buenting een sympathiek meisje te vinden.
Ik verwacht minder sympathie te hebben voor Raoul de Jong wanneer ik de titel van zijn boek lees: Stinknegers. Maar schijn bedriegt. De Jong is niet zo cru als de titel doet uitschijnen. Nadat Raoul de Jong zijn middelbare studies heeft beëindigd, krijgt hij van 'Spunk' en Plan Nederland het voorstel om vier maanden door Afrika te reizen en daarvan verslag uit te brengen. Hij twijfelt geen ogenblik en maakt zich klaar voor een avontuur in Senegal, Mali, Burkina Faso en Niger. Zijn eerste dagen in Dakar, de hoofdstad van Senegal, lijken echter op een nachtmerrie. Raoul voelt zich ongemakkelijk, vindt alles vies, ergert zich dood aan alle Senegalezen die geld van hem willen en voelt zich bovenal verschrikkelijk alleen. Beetje bij beetje slaagt Raoul er toch in zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving. Hij overwint zijn heimwee en ontdekt dat Afrikanen "ook gewoon maar mensen zijn". Na vier maanden voelt Raoul zich in Afrika bijna net zo thuis als in Nederland.
Raoul de Jong heeft een scherpe pen. Hij deinst er niet voor terug kritiek te geven op de Afrikaanse bevolking, ontwikkelingsorganisaties en westerlingen in Afrika. Toch weet hij vooral zichzelf sterk te relativeren. Van bij het begin van het boek zet hij zichzelf met al zijn westerse vooroordelen te kijk. Op een ironische en scherpzinnige manier rekent hij af met een aantal clichés omtrent Afrika. De Jong wil geen idyllisch, maar een realistisch beeld schetsen. Zijn reisverslag is eerlijk en nuchter, maar ook heel persoonlijk. Want, al is het een cliché, in Afrika gaat Raoul ook een beetje op zoek naar zichzelf. Hij vindt er de rust en de ruimte om na te denken. Niet alleen over de grote verschillen tussen Noord en Zuid, ontwikkelingssamenwerking en armoede, maar ook over zichzelf en over wat hij in de toekomst wil doen. Waar De Jong ook over schrijft, hij doet het altijd met de nodige humor.
Net als Hannah Buenting vervalt Raoul de Jong wel eens in herhalingen. Af en toe trekt hij een (soms lichtjes moraliserende) conclusie, die hij wat later in gelijkaardige bewoordingen nog eens overdoet, maar omdat hij zo vlot schrijft, stoort dat nauwelijks. Van de drie 'Spunk' boeken laat Stinknegers zich het meest lezen als een samenhangend geheel en niet als een opeenvolging van stukjes of columns.
De columns van Renske de Greef behoren volgens de achterflap van haar boek Lust tot de meest gelezen artikelen van 'Spunk'. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het onderwerp van haar columns (want ook al luidt de ondertitel van het boek 'Liefde, sex & bambihertjes', liefde en bambihertjes zijn slechts in zeer geringe mate aanwezig), maar wellicht ook met De Greefs spitse, grappige schrijfstijl. Zonder enige gêne schrijft Renske over een aantal seks-gebonden onderwerpen. Een greep uit de titels van haar columns zegt allicht genoeg: 'Stuntsexen', 'Tieten', 'Dirty Talk', 'Anale fase', 'Trio', 'Penisnijd', 'Beffen'... De eerste indruk van de lezer kan zijn dat De Greef wil uitpakken met haar ervaringen, maar Renske blijkt over een flinke dosis zelfrelativering te beschikken en dat maakt dat haar columns vaak hoogst amusant om lezen zijn. Seks is het absolute hoofdthema van het boek, maar De Greef behandelt ook aanverwante thema's als verleiden, het uitmaken, relaties en vriendschap. Leuk is de column met als titel 'Bouquetreeks', waarin Renske de Greef de stijl van dit genre perfect hanteert. Ook de conversatie tussen Barbie en Ken is best grappig. Beide stukjes zijn bovendien een verademing voor de lezer omdat ze eens een keertje níét over Renske zelf gaan.
Soms is het morele besef van De Greef ver te zoeken. Zo vond ik het toch een beetje zorgwekkend dat Renske het sekstoerisme in Thailand als een onschuldig tijdverdrijf beschouwt.
Renske de Greef schrijft erg vlot en spitsvondig, maar vervalt net als haar collega's af en toe in herhalingen (ik ben er mij van bewust dat ik nu zelf óók in herhalingen verval). Ook al tracht ze evenveel variatie te brengen in haar columns als in haar seksleven, na vierenveertig stukjes heb je het toch wel zo'n beetje gehad.
Hieper, Stinknegers en Lust zijn drie persoonlijke en vlotlezende boeken die een oplossing kunnen bieden voor jongeren die de jeugdboeken een beetje ontgroeid zijn, maar nog wat verloren lopen in de zogeheten volwassenenliteratuur. [Reine De Pelseneer]
Redactie
Bundeling van 44 columns van een van de redacteuren van SPUNK, het ‘volwassen magazine voor jongeren’ op internet. Alle columns zijn verslagen van het seksleven van de 19-jarige schrijfster. Seks met en zonder liefde, leuke seks en vervelende seks. Er zijn ook stukjes over jaloezie, over lingerie en over flirten. De auteur schrijft goed en met veel gezond verstand en humor. Het uitermate liberale seksleven wordt opgewekt beschreven vanuit een gecontroleerd standpunt. In die zin is het een leerzaam boek voor jongeren, het zet aan tot reflectie over seks en de eigen grenzen. Goede bladspiegel, goed marges; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.