Kinderen natuurlijk toegelaten
Daniel Billiet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bakermat, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAEK |
31/12/2006
Zoals de titel van de bundel Hier tellen de uren niet meer doet vermoeden, is de tijd het favoriete thema van Robin Maekelbergh. Opvallend veel gedichten bevatten de naam van een maand of een seizoen. Maar ook door te schrijven over ouder worden en de dood weet de dichter (het verstrijken van) de tijd een prominente plaats te geven in zijn poëzie. Zelfs de liefde, een ander belangrijk thema in deze bundel, maakt zich nergens los van het tijdsbesef.
Maekelbergh schrijft heldere parlando poëzie die toegankelijk is voor jongeren. Bovendien leunen gedichten over liefde, verdriet en grootouders ook aan bij de leefwereld van jonge mensen. Helaas laat de vorm waarin Maekelbergh zijn onderwerpen giet behoorlijk te wensen over. Het taalgebruik van de dichter is vaak bombastisch en onnodig zwaar, zoals in 'Tedere tekens': "Het wenen woont weer in de bomen / die gebukt de lage wolken dragen, / verval is onverwacht gekomen, / onomkeerbaar zonder vragen." De gedichten barsten van de abstracta: "verdriet", "spijt", "liefde", "onschuld", "tederheid", "verlangen", "pijn"... Zulke woorden laten helemaal niets aan de suggestie over en maken deze poëzie log.
Maekelbergh grossiert in gemeenplaatsen als "Het haardvuur gloeit" en "In het puin / dat zij achterliet". Vaak doen zijn gedichten nog het meest denken aan de schrijfsels van een verliefde puber: "de eerste aan wie zij steeds / weer denken zal omdat hij / als eerste haar hart stal". De dichter maakt veelvuldig gebruik van (onregelmatig) rijm. Soms zorgt dat voor een speelse toets, maar vaker levert het trieste rijmelarijen op: "zij went niet meer / aan dit heden / en nooit aan dat / waarvoor ze heeft / geleden."
Ook al is Robin Maekelbergh al lang geen tiener meer, in sommige opzichten lijkt deze bundel eerder dóór een 15-jarige dan vóór 15-jarigen geschreven. Wie jongeren wil boeien met poëzie moet verrassend en prikkelend schrijven. Daar is Maekelbergh met zijn debuutbundel alleszins niet in geslaagd. [Reine De Pelseneer]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.