Een revolverschot
Virginie Loveling
Virginie Loveling (Auteur), Sylvia Van Peteghem (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff/Manteau, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LOVE |
31/12/2006
De Oorlogsdagboeken van Virginie Loveling, tante van Cyriel Buysse, vormen ontegensprekelijk de belangrijkste ooggetuigenverslagen met betrekking tot de Duitse bezetting van België gedurende de Eerste Wereldoorlog. Eerder verscheen een wetenschappelijke uitgave bij de Gentse Koninklijke Academie (1999) en een enigszins ingekorte versie is thans verschenen bij uitgeverij Meulenhoff/ Manteau. Zowat alle aspecten van het dagelijks leven tijdens die bezetting komen in chronologische wijze aan bod. Virginie Loveling, zelf een literaire dame in onze Vlaamse letteren (o.a. met de nog steeds te smaken novelle Een revolverschot), was 78 toen de Grote Oorlog uitbrak. Op gevaar van haar eigen leven (op het houden van notities of dagboeken stond immers de doodstraf) ontpopt ze zich binnen de kortste keren tot een volwaardige verslaggeefster, niet alleen met betrekking tot gebeurtenissen in haar onmiddellijke omgeving, maar tevens wat betreft de nieuwsfeiten over diverse plaatsen in België die zij wist te bemachtigen via diverse communicatiekanalen. Meer zelfs, op gevaar van eigen leven bezoekt zij de ruïnes van de door de bezetters geteisterde steden Leuven en Lier, en brengt zij verslag uit over het terreurbewind dat de Duitsers in de eerste maanden van het conflict zouden voeren in ons land. Weinig kroniek- en dagboekschrijvers hadden de moed en het doorzettingsvermogen om tot eind 1918 verslag te blijven uitbrengen zoals dame Loveling; het geheime dagboek groeit aan tot een alsmaar dikkere stapel beschreven papier die op angstvallige wijze verborgen moet blijven. Een buitgewoon verhelderend, moedig en origineel egodocument. [Staf Schoeters]
Dr. J.L.G. v. Oudheusden
De Vlaamse schrijfster Virginie Loveling was 78 jaar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Vanaf de dag dat de Duitsers in 1914 België binnenvielen, hield zij een dagboek bij. Zij noteerde haar eigen waarnemingen, maar ook veel van het nieuws dat haar ter ore kwam via derden. Ook maakte ze reizen zodat zij als oorlogscorrespondente informatie uit de eerste hand kon geven, met een scherp oog voor details. Een veelheid aan thema’s passeert de revue. Langstrekkende soldaten, neergestorte vliegtuigen of zeppelins, de aanblik van halfvergane lijken, de effecten van strenge tuchtstraffen voor de burgerbevolking, het lot van Belgische vluchtelingen in Nederland, enzovoort. Vaak citeert zij gesprekken woordelijk, waardoor de toon verlevendigt. Vanwege censuur en een beperkte actieradius ontgaat belangrijk nieuws (zoals de eerste gifgasaanval in 1915) haar ook wel. Ze schrijft vlot, en vermijdt een teveel aan namen. De oude spelling is aangehouden en de Nederlandse lezer moet wel wennen aan het Vlaamse idioom. Interessant voor wie de oorlog eens wil zien door de bril van een tijdgenote.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.