De school van goed en kwaad
Soman Chainani
Bruno De Haas (Auteur), Cees Van Lotringen (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Business Contact, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 345.4 DEHA |
31/12/2005
Deze biografie werd samengesteld zonder dat Duisenberg zich ermee bemoeide. Wel las hij het manuscript na om de auteurs te wijzen op onjuist weergegeven feiten of incorrecte interpretaties. In een proloog wordt het hoogtepunt van Duisenbergs carrière, nl. zijn moeizame benoeming tot president van de Europese Centrale Bank geschetst. Na zijn studies wilde Duisenberg ervaring opdoen in het buitenland en ging hij werken bij het Internationaal Monetair Fonds in Washington. Behalve de kunst van het vlot communiceren leerde hij er hoe je iemand benadert. Na de onlusten die volgden op de dood van Martin Luther King besloot Duisenberg terug te keren naar Nederland. Met de steun van Jelle Zijlstra -- ook een Fries -- kon hij aan de slag bij de Nederlandsche Bank. In 1970 ruilde hij zijn job bij de centrale bank voor een hoogleraarschap macro-economie aan de Universiteit van Amsterdam. Het bleek dat hij wel onderwijs kon geven maar als wetenschappelijk onderzoeker tekortschoot. Duisenberg was meer een doe-mens en een die graag deelnam aan het besluitvormingsproces in de samenleving. Als lid van de PvdA werd hij minister van Financiën waar hij steevast met de Keynesiaans geïnspireerde Den Uyl in aanvaring kwam. Volgens Duisenberg liep Den Uyl wetenschappelijk zowat dertig jaar achter! Duisenberg liet hij zich meer dan eens makkelijk overtuigen en maakte ook enkele missers. In 1977 was de regeerperiode voorbij. Duisenberg werd gewoon kamerlid maar dat interesseerde hem niet. Hij stapte over naar de Rabobank. Hij kreeg een tweede kans bij De Nederlandsche Bank en werd er ten slotte president. In het begin van zijn presidentschap moest hij een bittere pil slikken toen de gulden in 1983 werd gedevalueerd en de koppeling aan de Duitse mark even werd losgelaten. Duisenberg toonde zich een gematigd monetarist. Hij werkte geduldig naar een vooropgesteld doel toe, muntte niet uit door oorspronkelijke ideeën, concentreerde zich op de hoofdlijnen en bereikte meestal wat hij wilde.
In de jaren '90 zitten we dan volop in het ontwikkelingsproces van de Europese Monetaire Unie. Duisenberg treedt als een pragmatische bemiddelaar op tussen de Franse politicus Delors en de Bubapresident Pöhl. In de staart van dat proces speelt zich ook de moeilijke uitverkiezing van Duisenberg af als toekomstige president van de Europese Centrale Bank. In deze functie blijkt Duisenberg ook eerder een voorstander van een consensus te zijn dan van een autoritair optreden. Hem wordt wel eens verweten trager te reageren op economische ontwikkelingen dan de Amerikaanse centrale bank, vooral als de conjunctuur omslaat. Soms zaait hij ook verwarring door zijn uitspraken. Hij is geen Greenspan, met wiens uitspraken men alle kanten opkan.
Deze biografie leest vlot. Zij schetst niet alleen Duisenbergs private en professionele levensloop maar tracht ook zijn karaktertrekken weer te geven. Bovendien bevat zij een interessant verhaal over hoe de Europese Monetaire Unie politiek en economisch tot stand kwam. [Edgard Andries]
Redactie
Dit boek beschrijft de levenloop van Wim Duisenberg (1935-2005), van Friese volksjongen tot president van de Europese Centrale Bank (ECB). Het verhaal geeft een goed beeld van zijn levensloop, waarin hij onder meer minister van Financiën was in het kabinet Den Uyl. In 1998 werd Duisenberg benoemd tot president van de ECB; in 2003 trad hij af om plaats te maken voor zijn opvolger, Trichet. Onder Duisenberg werd de ECB een zeer belangrijke Europese organisatie en werd ook de Euro ingevoerd als betaalmiddel in een groot deel van Europa. Zeer aan te bevelen voor hen die geïnteresseerd zijn in de persoon van Duisenberg, maar ook een kijkje willen nemen in de keuken van de internationale financiële wereld. Op basis van nieuwe gesprekken met Duisenberg en intimi hebben de auteurs hun biografie bijgewerkt en herzien; omdat hij niet meer in functie was, kon hij over een aantal zaken opener spreken. Uiteraard is nu ook zijn overlijden op 31 juli 2005 vermeld. Met een katern foto's in zwart-wit en kleur, noten, lijst van geïnterviewden, lijst van gebruikte literatuur, afkortingen en registers.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.