Bloemlezing uit de poëzie van Simon Vinkenoog
Simon Vinkenoog
Coen De Jonge (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Passage, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.6 JONG |
31/12/2006
Aan zonden geen gebrek in muziek die swingt", luidt het op het achterplat. Het lijkt een bevestiging van de ergste vooroordelen over jazz, blues en rock, maar uit elk van de 25 stukken uit dit boek blijkt dat deze auteur deze 'swingende muziek' liefheeft en toch niet blind is voor alle gekonkel en gefoefel achter de schermen. Dat gaat van pure bijbelse zonden als lust en vraatzucht, over allerlei logistieke beslommeringen, tot sociale kwesties als het belang van de maffia en connecties met de politiek. Telkens toont de auteur hoe vertrouwd hij is met de kleurrijke geschiedenis van de jazz -- de blues en de rock komen minder aan bod. Die kennis blijkt uit anekdotes als toen Bud Powell een sandwich geweigerd werd door zijn pinnige vrouw, of Red Rodneys picareske avonturen in het Amerikaanse leger. De auteur blijft meestal dicht bij de feiten, maar laat zijn verbeelding ook wel eens gaan in beschrijvingen van het benaderen van gewillige vrouwen in jazzbars of het van hotel naar hotel trekken van de muzikant.
Hoe vlot die thematische stukjes over de marges van de jazz ook lezen, het blijven anekdotische gevalletjes. Boeiender wordt het wanneer De Jonge dichter bij de muziek zelf blijft, in opnieuw thematische stukjes over miskende genialiteit en overroepen vs. echte revolutionairen, of biografische artikels van grote namen. De artikels schreef hij naar aanleiding van een biografie of cd-box. Het zijn geen recensies van die uitgaven, maar beschouwingen over de genialiteit van de persoon in kwestie (Dizzy Gillespie, Ray Charles, Clifford Brown), of de vreemde kronkels in hun leven (Stéphane Grapelli) en karakter (Chet Baker). Het mooist wordt het wanneer hij min of meer onbekend gebleven genieën belicht als Robert Graettinger (componist voor Stan Kenton), Al Tinney (een van de wegbereiders van de bebop) en Dick Twardzick (pianist die in de jaren '50 jazz met atonale muziek vermengde). [Chris Bulcaen]
Maarten Steenmeijer
Wat hebben jazz en erotiek met elkaar te maken? Waarom hebben veel jazzmusici ook nog een ander baantje? Wat is de relatie tussen jazzmuziek en politiek? Hoe hou je een big band bij elkaar? Waar komt de latin jazz vandaan? En hoe zit het eigenlijk met de humor in de jazz? Het zijn maar enkele van de vele vragen en onderwerpen die centraal staan in dit boekje over jazzmuziek, dat daarnaast onder meer portretten van grootheden als Dizzy Gillespie, Miles Davis en Chet Baker bevat en hier en daar een uitstapje naar de blues en de popmuziek maakt. De hoofdstukken zijn kort, de stijl vlot. De pen wordt gevoerd door een jazzfan in hart en nieren, die met kennis van zaken en een aanstekelijk enthousiasme over zijn favoriete muziek schrijft. Hij legt hierbij een uitgesproken voorkeur aan de dag voor de anekdote. Van analyse en interessante standpunten is geen sprake. Essays kunnen deze vijfentwintig stukjes daarom niet worden genoemd. In feite omvat dit boekje niet meer (maar ook niet minder) dan een schat aan anekdotes. Veel lezers zullen daaraan genoeg hebben.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.