De laatste reis ; Het verhaal van de Holocaust
Aline Sax
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
Clavis, 2005 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : TROH |
31/12/2005
Zomertijd van de Noorse schrijfster Ragnfrid Trohaug verscheen in de reeks 'Clavis Levensecht'. Ook al is de plot een beetje te geforceerd om levensecht te zijn, met een beetje goede wil kan je als lezer wel geloven dat hoofdpersonage Ida je puberale buurmeisje zou kunnen zijn. Ida ziet enorm op tegen de zomer. Vroeger bracht ze samen met haar aanbeden broer Thomas de zomers door bij haar grootvader aan de kust. Maar Ida's grootvader is gestorven en Thomas woont nu samen met Maria in de grote stad. Omdat Ida's ouders voor hun werk in Afrika verblijven, moet Ida de zomer bij haar broer en zijn vriendin doorbrengen. Ida heeft echter een gloeiende hekel aan Maria en trekt zich daarom regelmatig terug in een boom in de tuin. Door Ida's jaloezie gaat haar relatie met Thomas er steeds verder op achteruit.
Wanneer Ida op een dag het mooie, geheimzinnige meisje Linn ontmoet, krijgt de zomer plots toch een verrassende wending. Ida geraakt steeds meer en meer in de ban van Linn, die "David Bowie-ogen" heeft en tot een groepje krakers behoort. Na verloop van tijd beseft Ida dat ze verliefd is op Linn. Ze besluit om weg te lopen bij Thomas en Maria en in te trekken bij de krakers. Ida steunt hen bij hun verzet tegen de politie en beleeft een geweldige tijd met Linn. Hoe langer de relatie met Linn echter duurt, hoe meer Ida begint te twijfelen of Linn wel de juiste vriendin is. Helemaal op het einde van het boek blijkt dan ook dat Ida zich vergist heeft in Linn, die egocentrisch en onbetrouwbaar is. Met broer Thomas heeft Ida intussen alles weer bijgelegd en zelfs Maria blijkt uiteindelijk toch niet zó vervelend te zijn.
Het verhaal is niet bijzonder origineel, de ontknoping nogal voorspelbaar en de manier waarop Ida als puber wordt getypeerd is clichématig, maar tieners zullen de herkenbare thema's als verliefdheid, opstandigheid en het ontdekken van nieuwe situaties wellicht weten te appreciëren.
Jammer genoeg past schrijfster zich zo sterk aan haar hoofdpersonage aan dat ze een puberaal taalgebruik hanteert. Een aantal passages neigen naar pathetiek en het boek bevat behoorlijk wat gezochte en té ver uitgesponnen vergelijkingen. Over haar relatie met Linn zegt Ida bijvoorbeeld: "We zitten aan elkaar vast, ineengetwijnd tot één sterke draad, maar soms heb ik het gevoel dat ik gevangenzit in een breiwerk waarvan ik het patroon niet ken, waardoor ik me moet laten meetrekken." Bovendien vervalt Trohaug voortdurend in herhalingen. Je krijgt keer op keer te lezen dat Linn "zonneblond" haar en "Bowie-ogen" heeft. Na enige tijd werkt dit bijzonder irriterend.
Zomertijd is een makkelijk leesbaar boek, maar een frissere taal en een originelere benadering van de thema's hadden het wellicht interessanter kunnen maken. [Reine De Pelseneer]
G. Reindersma
De 15-jarige Ida is in deze tienerroman volledig uit haar doen. Ze is ongelukkig en daar heeft ze haar redenen voor. Vroeger bracht ze haar zomervakanties altijd door bij opa, maar die is overleden; haar ouders doen goed werk in Afrika; haar broer heeft tegenwoordig een vriendin. Ze voelt zich buitengesloten en is jaloers, bovendien verveelt ze zich. Alles verandert als ze aan het strand een meisje ontmoet dat haar eigen gang gaat. Het spannende meisje blijkt in een kraakpand te wonen en Ida wordt haar vriendin, ze krijgen zelfs een relatie. De verwikkelingen in het kraakpand en de acties van haar bewoners zijn spannend en logisch in het verhaal en in de persoonsontwikkeling van de hoofdpersoon geïntegreerd. Een en ander speelt zich af in Noorwegen. Een sfeervolle tienerroman, goed geschreven in korte hoofdstukken. Vanaf ca. 13 jaar.
Kristina Delmeire
ua/an/22 j
Deze zomer verschilt van al de zomers die Ida zich kan herinneren. Ze zit niet in het huisje van opa aan de zuidkust zoals andere jaren, want opa is overleden. Ze gaat niet klimmen en stappen met haar geliefde broer Thomas want die is nu verliefd op Maria. Omdat haar ouders op missie zijn naar Afrika moet Ida gaan logeren bij Maria en Thomas. In de tuin van Maria staat een boom waar Ida in klimt en urenlang voor zich uit zit te staren. Ze voelt zich in de steek gelaten, door Thomas, door haar ouders, zelfs door opa. Wanneer ze op een dag een toevallige ontmoeting heeft met Linn, krijgt de zomer een andere wending. Linn is anders, ze is knap, heeft lang vlasblond haar en Bowie-ogen! Tot haar eigen verbazing wordt ze verliefd, en op een meisje nog wel! Of dit wel zo’n goeie keuze is valt nog te bezien. Hoewel Linn erg dapper lijkt, zijn leugen en bedrog nooit veraf. Het wordt een zomer waarin ze verliest en wint terzelfdertijd! Dit Noorse verhaal hangt een ietwat bevreemdend beeld op van de relatie broer-zus. Ida kijkt niet alleen enorm naar Thomas op,ze verafgoodt hem, poseerde op haar twaalfde naakt voor een achttienjarige broer en snakt voortdurend naar zijn aandacht! Uiteraard haat ze Maria die recent met alle aandacht van Thomas gaat lopen. Over deze en andere vreemde situaties ga je als lezer snel je wenkbrauwen fronsen. Zeker wanneer de auteur bijvoorbeeld ook volgende informatie zinvol blijkt te vinden: (ik citeer) \Ik weet zeker dat Thomas ook rookkringen uit zijn neus kan blazen. Als er vrouwen zijn die kunnen roken met de spleet tussen hun benen- dat heeft Thomas in ieder geval lang geleden eens gezegd, een vriend van hem had dat ergens in Azië gezien- dan moet Thomas rookkringen uit zijn neus kunnen blazen.\ Ligt het aan de vrijere moraal in het noorden of is dit een goedkoop trucje om de aandacht te trekken en blijk te geven van een zogezegde basiskennis van de puberwereld? Ik vrees voor het laatste. De jaloezieaanvallen zijn voor een vijftienjarige van die aard dat therapie kan overwogen worden. In plaats daarvan ontpopt Ida zich plots als een volwassen strijdster op de barricade van het kraakpand. In \'één wip’ ontdekt ze haar lesbische aard. Niet dat daar nu direct een proces aan vooraf ging of het moet het boomzitten geweest zijn... Samengevat vond ik dit een erg onrealistisch plot dat met dunne touwen op hangt aan een nog dunnere verhaallijn! Tot slot nog even dit. Hoewel de cover niet uitmunt in originaliteit, moet het gezegd zijn dat Marijke Meersman een modernere look hanteert dan we van haar gewend zijn. Even afwachten of dit een stijlbreuk aankondigt!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.