Malva : roman
Hagar Peeters
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2004 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : PEET |
31/12/2004
Hagar Peeters schrijft ook in haar tweede dichtbundel een bijzonder speelse lyriek, waarbij echter uiteindelijk een sterke melancholische toon naar boven komt. De zee wordt hier het symbool van eindeloosheid en herinnering, maar evenzeer van een intense confrontatie met jezelf, een (vergeefse) zoektocht naar vergetelheid. De bundel opent met een aantal aangrijpende én stilistisch sterke gedichten over de ouders en, meer nog, over het besef een 'enig kind' te zijn. Dat vertrekpunt in het verleden wordt vervolgens voortgezet in een aantal verzen over het leven als een tocht waarvan de bestemming onzeker blijft. In deze gedichten wordt vaak vertrokken, wordt vaak een poging ondernomen om de wereld achter zich te laten. In die zin komt het niet echt als een verrassing voor de lezer dat ook de liefdesrelatie een gelijkaardig verloop kent. De uitbundigheid en de hartstocht van de eerste gedichten, waarin de lyrische overgave centraal staat, maakt gaandeweg plaats voor het verlies; wat rest zijn enkele dromen, de kracht van verbeelding. Dit is een poëzie die tegelijk alledaags en herkenbaar klinkt, maar sterk retorisch en theatraal is opgebouwd. Als lezer word je meegezogen in de wereld van het vers, draag je mee de koffers zeelucht waarvan in de titel sprake is. Dat kan alleen bij grote, authentieke poëzie. Hagar Peeters is een dichteres met wie je reeds lang eerder kennis had willen maken. [Dirk De Geest]
Dick Welsink
'Koffers zeelucht', Hagar Peeters' tweede dichtbundel, bevat weer zeer uiteenlopende gedichten. Zij zet al direct sterk in met een uit drie aan haar vader en moeder gewijde verzen bestaande afdeling: "Vannacht kwam ik mijn ouders tegen, / twee bleke schimmen die naar elkaar / toe negen in het witte licht van een lantaarn. // Aan hun geluk te zien kon ik nog niet / geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd. […]" In een notendop zie je hier de kenmerken van haar poëzie: de laconieke toon, gepaard aan een slimme toepassing van het enjambement waardoor rijmwoorden uit positie worden gespeeld, voorkomt dat de beschreven gevoelens in de afgrond van de sentimentaliteit tuimelen. Peeters beschikt over een heel eigen gevoel voor humor, dat er bijvoorbeeld toe leidt dat ze een klaagzang schrijft over de Schone Slaapster die de slaap niet kan vatten. Een groot deel van de gedichten, met vaak lange versregels, lijkt sterk op de voordracht geschreven. Dat maakt ze verstaanbaar, zonder dat ze eenduidig zijn. Conclusie: Hagar Peeters lost haar met haar eerste bundel gedane belofte grandioos in.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.